Σχετικά με μια κανονική πνευματική ζωή
Ο πιστός πρέπει να έχει μια κανονική πνευματική ζωή - αυτό αποτελεί το θεμέλιο για να βιώσει τα λόγια του Θεού και να εισέλθει στην πραγματικότητα. Επί του παρόντος, όλες οι προσευχές, οι προσεγγίσεις στον Θεό, τα τραγούδια, οι ύμνοι, οι διαλογισμοί, οι προσπάθειες κατανόησης των λόγων του Θεού που εσείς κάνετε πράξη, πληρούν τις προδιαγραφές μιας κανονικής πνευματικής ζωής; Κανείς από εσάς δεν είναι πολύ σαφής πάνω σε αυτό το ζήτημα. Μια κανονική πνευματική ζωή δεν περιορίζεται σε προσευχές, τραγούδια, εκκλησιαστική ζωή, βρώση και πόση των λόγων του Θεού, και άλλες τέτοιες πράξεις, αλλά σημαίνει να ζεις μια πνευματική ζωή που είναι φρέσκια και με ζωντάνια. Δεν πρόκειται τόσο για την μέθοδο, όσο για το αποτέλεσμα. Οι περισσότεροι άνθρωποι νομίζουν ότι, προκειμένου να έχει μια κανονική πνευματική ζωή κάποιος, πρέπει να προσεύχεται, να τραγουδά, να τρώει και να πίνει τα λόγια του Θεού, ή να προσπαθεί να κατανοήσει τα λόγια του Θεού. Ανεξάρτητα από το αν υπάρχει κάποιο αποτέλεσμα, ή αν υπάρχει αληθινή κατανόηση, αυτά τα άτομα επικεντρώνονται απλώς στο να ακολουθούν τυπικές διαδικασίες εξωτερικά, και δεν επικεντρώνονται στο αποτέλεσμα – είναι άτομα που ζουν εντός του τελετουργικού της θρησκείας και δεν είναι άτομα που ζουν εντός της εκκλησίας, και πολύ λιγότερο είναι άτομα της βασιλείας. Αυτού του είδους οι προσευχές, τα τραγούδια, η βρώση και η πόση των λόγων του Θεού, όλα τους υπακούουν στους κανόνες, και οι άνθρωποι αναγκάζονται να τα κάνουν, και τα κάνουν για να ανταποκριθούν στις τάσεις. Δεν γίνονται πρόθυμα ή δεν πηγάζουν από την καρδιά.
Ανεξάρτητα από τον βαθμό στον οποίο αυτοί οι άνθρωποι προσεύχονται ή τραγουδούν, δεν θα υπάρξει κανένα αποτέλεσμα, γιατί όλα όσα κάνουν πράξη είναι θρησκευτικοί κανόνες και τελετουργικά, δεν κάνουν πράξη τον λόγο του Θεού. Εστιάζοντας μόνο στη μέθοδο και ερμηνεύοντας τους λόγους του Θεού ως κανόνες προς τήρηση, αυτού του είδους το άτομο δεν κάνει πράξη τον λόγο του Θεού, αλλά ικανοποιεί τη σάρκα και κάνει πράγματα για να επιδειχθεί στους άλλους. Αυτού του είδους η θρησκευτική τελετουργία και ο κανόνας προέρχεται από τον άνθρωπο, όχι από τον Θεό. Ο Θεός δεν τηρεί κανόνες, δεν υπακούει σε κανένα νόμο. Κάνει νέα πράγματα κάθε μέρα και κάνει πρακτική εργασία. Όπως οι άνθρωποι στο Πατριωτικό Κίνημα της Τριπλής Αυτενέργειας στην Κίνα που περιορίζονται σε καθημερινές πρωινές ακολουθίες, απογευματινές προσευχές, ευχαριστίες πριν από το φαγητό, έκφραση ευχαριστιών σε όλα, και άλλες τέτοιες πράξεις, ανεξάρτητα από τα πόσα πράττουν αυτά τα άτομα ή για πόσο καιρό τα κάνουν πράξη, δεν θα λάβουν το έργο του Αγίου Πνεύματος. Αν οι άνθρωποι ζουν μέσα σε κανόνες, με την καρδιά τους εμποτισμένη με πρακτικές, τότε το Άγιο Πνεύμα δεν έχει τρόπο να δράσει, γιατί η καρδιά των ανθρώπων είναι γεμάτη με κανόνες, είναι γεμάτη με ανθρώπινες αντιλήψεις. Συνεπώς, ο Θεός δεν έχει τρόπο να πράξει έργο. Οι άνθρωποι θα ζουν πάντα μόνο υπό τον έλεγχο του νόμου και αυτού του είδους το άτομο ποτέ δεν θα είναι σε θέση να λάβει τον έπαινο του Θεού.
Μια κανονική πνευματική ζωή σημαίνει να ζει κανείς την ζωή του ενώπιον του Θεού. Όταν προσεύχεται κάποιος, μπορεί να ησυχάζει την καρδιά του ενώπιον του Θεού, και δια της προσευχής κάποιος μπορεί να ζητήσει διαφώτιση από το Άγιο Πνεύμα, να γνωρίσει τα λόγια του Θεού, και μπορεί να κατανοήσει το θέλημα του Θεού. Όταν τρώει και πίνει τα λόγια του Θεού κάποιος, μπορεί να είναι σαφέστερος και διαυγέστερος αναφορικά στο τι ο Θεός θέλει να κάνει αυτήν τη στιγμή, και μπορεί να αποκτήσει ένα νέο μονοπάτι πράξης και να μην είναι συντηρητικός, έτσι ώστε όλα όσα κάνει πράξη να γίνονται για τον σκοπό επίτευξης προόδου στην ζωή. Για παράδειγμα, οι προσευχές δεν γίνονται με σκοπό την έκφραση κάποιων ωραίων λέξεων, ή να βάλει τα κλάματα ενώπιον του Θεού για να εκφράσει κάποιος το χρέος του, αλλά μάλλον πραγματοποιούνται για την πράξη της άσκησης του πνεύματος, για τον εφησυχασμό της καρδιάς ενώπιον του Θεού, για την πράξη της αναζήτησης για καθοδήγηση σε όλα τα πράγματα, για την μεταστροφή της καρδιάς κάποιου σε μια καρδιά που έλκεται προς νέο φως κάθε μέρα, για την εξάλειψη τόσο της παθητικότητας όσο και της ραθυμίας, και της εισόδου στο σωστό μονοπάτι της πράξης των λόγων του Θεού. Επί του παρόντος, τα περισσότερα άτομα επικεντρώνονται σε μεθόδους, και δεν προσπαθούν να αναζητήσουν την αλήθεια για την επίτευξη της προόδου στη ζωή. Σε αυτό το σημείο είναι όπου τα άτομα παρεκκλίνουν. Επίσης, υπάρχουν άτομα, τα οποία, αν και είναι ικανά να λαμβάνουν νέο φως, οι μέθοδοί τους παραμένουν απαράλλακτες. Ενσωματώνουν θρησκευτικές αντιλήψεις του παρελθόντος για να λαμβάνουν τον λόγο του Θεού σήμερα, και αυτό που δέχονται είναι ακόμα το δόγμα που φέρει θρησκευτικές αντιλήψεις μαζί του, και δεν δέχονται καθαρά το φως του σήμερα. Συνεπώς, οι πράξεις τους είναι ακάθαρτες — κάνουν το ίδιο πράγμα με νέα ονομασία, και ανεξάρτητα από τον βαθμό επιτυχίας των πράξεών τους, υπάρχει ακόμα υποκρισία. Ο Θεός οδηγεί τα άτομα να προβαίνουν σε νέες ενέργειες καθημερινά, και επιζητά από τα άτομα να έχουν νέες ενοράσεις και καινούρια κατανόηση κάθε μέρα, όχι να είναι παλιομοδίτικα ή μονότονα. Αν η πίστη σου στον Θεό ξεκινά από πολλά χρόνια πριν, αλλά οι μέθοδοί σου δεν έχουν αλλάξει καθόλου, αν είσαι ακόμα ενθουσιώδης και πολυάσχολος εξωτερικά, και δεν προσέρχεσαι ενώπιον του Θεού να απολαμβάνεις τα λόγια Του με ήσυχη καρδιά, τότε δεν θα είσαι σε θέση να αποκτήσεις οτιδήποτε. Όταν λαμβάνεις το νέο έργο του Θεού, αν δεν σχηματίζεις ένα νέο πλάνο, αν δεν αναζητάς μια νέα κατανόηση, αλλά αντιθέτως παραμένεις προσκολλημένος σε παλαιά πράγματα από το παρελθόν και λαμβάνεις μόνο περιορισμένη ποσότητα νέου φωτός χωρίς να αλλάζεις τον τρόπο της πράξης σου, τότε, αν κι αυτό το είδος ανθρώπου είναι κατ’ όνομα εντός του ρεύματος, στην πραγματικότητα αποτελεί θρησκευτικό Φαρισαίο εκτός του ρεύματος του Αγίου Πνεύματος.
Αν επιθυμείς να ζεις μια κανονική πνευματική ζωή, πρέπει να λαμβάνεις νέο φως καθημερινά, να αναζητάς την αληθινή κατανόηση των λόγων του Θεού και να κατορθώνεις μια διαύγεια προς την αλήθεια. Χρειάζεται να έχεις ένα μονοπάτι προς την πράξη σε όλους τους τομείς, και με την ανάγνωση των λόγων του Θεού κάθε μέρα μπορείς να βρεις νέα ερωτήματα και να ανακαλύπτεις τα δικά σου ελαττώματα. Τα παραπάνω με την σειρά τους φέρνουν στο φως μια καρδιά που διψά και αναζητά, που θα θέσει σε κίνηση ολόκληρη την ύπαρξή σου, και θα μπορείς να είσαι ήσυχος ενώπιον του Θεού οποιαδήποτε στιγμή, και να έχεις έναν βαθύ φόβο ότι μένεις πίσω. Αν ένα άτομο μπορεί να έχει αυτήν τη διψασμένη καρδιά, αυτήν την διερευνητική καρδιά, και επίσης είναι πρόθυμο να εισέρχεται διαρκώς, τότε βρίσκεται στο σωστό δρόμο για μια πνευματική ζωή. Όλοι όσοι μπορούν να δέχονται να συγκινούνται από το Άγιο Πνεύμα, που επιθυμούν να σημειώνουν πρόοδο, που είναι πρόθυμοι να αναζητούν την τελείωση από τον Θεό, αυτοί που αναζητούν επιμόνως μια βαθύτερη κατανόηση των λόγων του Θεού, και που δεν αναζητούν υπερφυσικά πράγματα, αλλά που πληρώνουν ένα πρακτικό τίμημα, δείχνουν πρακτικό ενδιαφέρον για το θέλημα του Θεού, εισέρχονται πρακτικά, καθιστούν την εμπειρία τους περισσότερο αληθινή και περισσότερο ρεαλιστική, που δεν αναζητούν τα κενά λόγια του δόγματος, και που, επίσης, δεν αναζητούν μια αίσθηση του υπερφυσικού, ούτε λατρεύουν κάποιον σπουδαίο άντρα-αυτό το είδος ατόμου έχει εισέλθει σε μια κανονική πνευματική ζωή, και όλα όσα κάνει αποσκοπούν στην επίτευξη περισσότερης προόδου στην ζωή, στην διατήρηση του πνεύματός του φρέσκο και όχι στάσιμο, στην παντοτινή ικανότητα εισόδου θετικά. Για παράδειγμα, όταν προσεύχονται πριν από τα γεύματα, δεν είναι αναγκασμένοι να πράττουν έτσι, αλλά, αντιθέτως, ησυχάζουν την καρδιά τους ενώπιον του Θεού, ευχαριστούν τον Θεό από τα βάθη της καρδιάς τους, είναι πρόθυμοι να ζήσουν για τον Θεό, να εμπιστευτούν τον χρόνο τους στα χέρια του Θεού, είναι πρόθυμοι να συνεργαστούν με τον Θεό και να δαπανηθούν για τον Θεό. Αν η καρδιά τους δεν μπορεί να είναι ήσυχη ενώπιον του Θεού, θα προτιμούσαν να μην φάνε, αλλά να συνεχίζουν τις πράξεις. Τότε, αυτό δεν αποτελεί συμμόρφωση με τους κανόνες, αλλά αποτελεί πράξη των λόγων του Θεού. Κάποια άτομα, όταν προσεύχονται πριν από την βρώση, συνειδητά δείχνουν μια προσποιητή συμπεριφορά, η οποία μπορεί να μοιάζει πολύ ευλαβής και σεμνή, αλλά το μυαλό τους περιπλανάται στις ακόλουθες σκέψεις: «Γιατί χρειάζεται να πράττω με αυτόν τον τρόπο; Δεν είναι μια χαρά τα πράγματα χωρίς την προσευχή; Τα πράγματα είναι τα ίδια και έπειτα από την προσευχή, γιατί λοιπόν να μπαίνω σε κόπο;» Αυτού του είδους τα άτομα τηρούν τους κανόνες, και ενώ τα λόγια τους λένε ότι θέλουν να ικανοποιήσουν τον Θεό, η καρδιά τους δεν έχει έρθει ενώπιον του Θεού. Δεν προσεύχονται με αυτόν τον τρόπο προκειμένου να ησυχάσουν την καρδιά τους ενώπιον του Θεού, αλλά αντιθέτως το κάνουν για να ξεγελάσουν άλλα άτομα και για να το δει ο κόσμος. Αυτού του είδους το άτομο είναι ξεκάθαρα υποκριτικό, όπως ένας θρήσκος πάστορας που μεσολαβεί για τους άλλους, αλλά ο ίδιος δεν μπορεί να εισέλθει. Αυτού του είδους το άτομο είναι ένας θρησκευτικός αξιωματούχος, πέρα ως πέρα! Κάθε μέρα, ο Θεός λέει νέα πράγματα, κάνει νέα πράγματα, αλλά εσύ τηρείς τους κανόνες κάθε μέρα, προσπαθώντας να ξεγελάσεις τον Θεό, αντιμετωπίζοντας τον Θεό επιφανειακά, συνεπώς, δεν αποτελείς κάποιον που αψηφά τον Θεό; Μπορείς να λαμβάνεις ευλογίες ενώ τηρείς τους κανόνες και αψηφάς τον Θεό; Δεν θα δεχθείς παίδευση από τον Θεό;
Το έργο του Θεού αναπτύσσεται γρήγορα, πετά τους θρησκομανείς από ποικίλες ομάδες και τις διασημότητες που παρακολουθούν την λειτουργία της εκκλησίας μακριά, πολύ μακριά και επίσης, σκορπά στους πέντε ανέμους αυτούς τους ειδικούς ανάμεσά σας που αγαπούν σε μεγάλο βαθμό την υπακοή στους κανόνες. Το έργο του Θεού δεν περιμένει, δεν βασίζεται πάνω σε κάτι, δεν καθυστερεί. Δεν ωθεί ή τραβά κανένα μαζί του. Αν δεν μπορείς να ακολουθήσεις, τότε θα εγκαταλειφθείς, ανεξάρτητα από το πόσα χρόνια ακολουθείς. Ανεξάρτητα από τον βαθμό ικανότητάς σου ως βετεράνος, αν ακολουθείς τους κανόνες, τότε πρέπει να εξαλειφθείς. Συμβουλεύω αυτού του είδους το άτομο να έχει λίγο γνώθι σαυτόν, εθελοντικά να περάσει σε δεύτερο πλάνο και να μην προσκολλάται σε κάτι που είναι παλαιό. Όταν κάνεις τους άλλος να πράττουν τον λόγο του Θεού σύμφωνα με τις δικές σου αρχές πράξης, αυτό δεν σηματοδοτεί μια προσπάθεια να κερδίσεις την καρδιά των ανθρώπων; Η πράξη σου συμμορφώνεται με τους κανόνες και διδάσκει στα άτομα να τηρούν τη λειτουργία της εκκλησίας. Πάντα κάνεις τους ανθρώπους να κάνουν πράγματα σύμφωνα με τις επιθυμίες σου· αυτό δεν δημιουργεί κλίκες; Αυτό δεν διαιρεί την εκκλησία; Τότε, πώς έχεις το θράσος να λες ότι σκέφτεσαι το θέλημα του Θεού; Τι σε κάνει ικανό να λες ότι αυτό γίνεται για την τελείωση των άλλων; Αν συνεχίζεις να οδηγείς με αυτόν τον τρόπο, δεν θα οδηγείς τα άτομα σε θρησκευτικές τελετουργίες; Αν κάποιοι έχουν μια κανονική πνευματική ζωή, αν αποκτούν απελευθέρωση και ελευθερία στο πνεύμα κάθε μέρα, τότε μπορούν να εφαρμόζουν τον λόγο του Θεού ελεύθερα για να Τον ικανοποιούν, και, ακόμα κι όταν προσεύχονται, δεν ακολουθούν τυπικότητες ούτε ακολουθούν μια διαδικασία, και μπορούν να ακολουθούν νέο φως κάθε μέρα. Όταν πράττουν τον εφησυχασμό της καρδιάς ενώπιον του Θεού, μπορούν να κάνουν την καρδιά τους πραγματικά ήσυχη ενώπιον του Θεού, και κανείς δεν μπορεί να τους ενοχλήσει, και κανένα άτομο, γεγονός ή πράγμα δεν μπορεί να περιορίσει την κανονική πνευματική ζωή τους. Αυτού του είδους η πράξη έχει ως σκοπό την επίτευξη αποτελέσματος, και όχι μόνο την παροχή κανόνων στους ανθρώπους σύμφωνα με τους οποίους θα ενεργούν. Αυτού του είδους η πράξη δεν συμμορφώνεται με τους κανόνες, αλλά προάγει την πρόοδο των άλλων ανθρώπων στη ζωή. Αν είσαι μόνο ένας τηρητής κανόνων, τότε η ζωή σου δεν πρόκειται ποτέ να αλλάξει. Αν και άλλοι μπορεί να πράττουν με αυτόν τον τρόπο, όπως εσύ, στο τέλος, οι άλλοι μπορούν να ακολουθούν τον ρυθμό του έργου του Αγίου Πνεύματος, ενώ εσύ θα εξαλειφθείς από το ρεύμα του Αγίου Πνεύματος. Άρα, δεν ξεγελάς τον εαυτό σου; Ο σκοπός αυτών των λόγων είναι να επιτρέπει στους ανθρώπους να ησυχάζουν την καρδιά τους ενώπιον του Θεού και να στρέφονται στον Θεό, να επιτρέπεται στο έργο του Θεού να πραγματοποιείται πάνω στους ανθρώπους ανεμπόδιστο και γι’ αυτό να επιτυγχάνει αποτελέσματα.
Ο πιστός πρέπει να έχει μια κανονική πνευματική ζωή - αυτό αποτελεί το θεμέλιο για να βιώσει τα λόγια του Θεού και να εισέλθει στην πραγματικότητα. Επί του παρόντος, όλες οι προσευχές, οι προσεγγίσεις στον Θεό, τα τραγούδια, οι ύμνοι, οι διαλογισμοί, οι προσπάθειες κατανόησης των λόγων του Θεού που εσείς κάνετε πράξη, πληρούν τις προδιαγραφές μιας κανονικής πνευματικής ζωής; Κανείς από εσάς δεν είναι πολύ σαφής πάνω σε αυτό το ζήτημα. Μια κανονική πνευματική ζωή δεν περιορίζεται σε προσευχές, τραγούδια, εκκλησιαστική ζωή, βρώση και πόση των λόγων του Θεού, και άλλες τέτοιες πράξεις, αλλά σημαίνει να ζεις μια πνευματική ζωή που είναι φρέσκια και με ζωντάνια. Δεν πρόκειται τόσο για την μέθοδο, όσο για το αποτέλεσμα. Οι περισσότεροι άνθρωποι νομίζουν ότι, προκειμένου να έχει μια κανονική πνευματική ζωή κάποιος, πρέπει να προσεύχεται, να τραγουδά, να τρώει και να πίνει τα λόγια του Θεού, ή να προσπαθεί να κατανοήσει τα λόγια του Θεού. Ανεξάρτητα από το αν υπάρχει κάποιο αποτέλεσμα, ή αν υπάρχει αληθινή κατανόηση, αυτά τα άτομα επικεντρώνονται απλώς στο να ακολουθούν τυπικές διαδικασίες εξωτερικά, και δεν επικεντρώνονται στο αποτέλεσμα – είναι άτομα που ζουν εντός του τελετουργικού της θρησκείας και δεν είναι άτομα που ζουν εντός της εκκλησίας, και πολύ λιγότερο είναι άτομα της βασιλείας. Αυτού του είδους οι προσευχές, τα τραγούδια, η βρώση και η πόση των λόγων του Θεού, όλα τους υπακούουν στους κανόνες, και οι άνθρωποι αναγκάζονται να τα κάνουν, και τα κάνουν για να ανταποκριθούν στις τάσεις. Δεν γίνονται πρόθυμα ή δεν πηγάζουν από την καρδιά.
Ανεξάρτητα από τον βαθμό στον οποίο αυτοί οι άνθρωποι προσεύχονται ή τραγουδούν, δεν θα υπάρξει κανένα αποτέλεσμα, γιατί όλα όσα κάνουν πράξη είναι θρησκευτικοί κανόνες και τελετουργικά, δεν κάνουν πράξη τον λόγο του Θεού. Εστιάζοντας μόνο στη μέθοδο και ερμηνεύοντας τους λόγους του Θεού ως κανόνες προς τήρηση, αυτού του είδους το άτομο δεν κάνει πράξη τον λόγο του Θεού, αλλά ικανοποιεί τη σάρκα και κάνει πράγματα για να επιδειχθεί στους άλλους. Αυτού του είδους η θρησκευτική τελετουργία και ο κανόνας προέρχεται από τον άνθρωπο, όχι από τον Θεό. Ο Θεός δεν τηρεί κανόνες, δεν υπακούει σε κανένα νόμο. Κάνει νέα πράγματα κάθε μέρα και κάνει πρακτική εργασία. Όπως οι άνθρωποι στο Πατριωτικό Κίνημα της Τριπλής Αυτενέργειας στην Κίνα που περιορίζονται σε καθημερινές πρωινές ακολουθίες, απογευματινές προσευχές, ευχαριστίες πριν από το φαγητό, έκφραση ευχαριστιών σε όλα, και άλλες τέτοιες πράξεις, ανεξάρτητα από τα πόσα πράττουν αυτά τα άτομα ή για πόσο καιρό τα κάνουν πράξη, δεν θα λάβουν το έργο του Αγίου Πνεύματος. Αν οι άνθρωποι ζουν μέσα σε κανόνες, με την καρδιά τους εμποτισμένη με πρακτικές, τότε το Άγιο Πνεύμα δεν έχει τρόπο να δράσει, γιατί η καρδιά των ανθρώπων είναι γεμάτη με κανόνες, είναι γεμάτη με ανθρώπινες αντιλήψεις. Συνεπώς, ο Θεός δεν έχει τρόπο να πράξει έργο. Οι άνθρωποι θα ζουν πάντα μόνο υπό τον έλεγχο του νόμου και αυτού του είδους το άτομο ποτέ δεν θα είναι σε θέση να λάβει τον έπαινο του Θεού.
Ανεξάρτητα από τον βαθμό στον οποίο αυτοί οι άνθρωποι προσεύχονται ή τραγουδούν, δεν θα υπάρξει κανένα αποτέλεσμα, γιατί όλα όσα κάνουν πράξη είναι θρησκευτικοί κανόνες και τελετουργικά, δεν κάνουν πράξη τον λόγο του Θεού. Εστιάζοντας μόνο στη μέθοδο και ερμηνεύοντας τους λόγους του Θεού ως κανόνες προς τήρηση, αυτού του είδους το άτομο δεν κάνει πράξη τον λόγο του Θεού, αλλά ικανοποιεί τη σάρκα και κάνει πράγματα για να επιδειχθεί στους άλλους. Αυτού του είδους η θρησκευτική τελετουργία και ο κανόνας προέρχεται από τον άνθρωπο, όχι από τον Θεό. Ο Θεός δεν τηρεί κανόνες, δεν υπακούει σε κανένα νόμο. Κάνει νέα πράγματα κάθε μέρα και κάνει πρακτική εργασία. Όπως οι άνθρωποι στο Πατριωτικό Κίνημα της Τριπλής Αυτενέργειας στην Κίνα που περιορίζονται σε καθημερινές πρωινές ακολουθίες, απογευματινές προσευχές, ευχαριστίες πριν από το φαγητό, έκφραση ευχαριστιών σε όλα, και άλλες τέτοιες πράξεις, ανεξάρτητα από τα πόσα πράττουν αυτά τα άτομα ή για πόσο καιρό τα κάνουν πράξη, δεν θα λάβουν το έργο του Αγίου Πνεύματος. Αν οι άνθρωποι ζουν μέσα σε κανόνες, με την καρδιά τους εμποτισμένη με πρακτικές, τότε το Άγιο Πνεύμα δεν έχει τρόπο να δράσει, γιατί η καρδιά των ανθρώπων είναι γεμάτη με κανόνες, είναι γεμάτη με ανθρώπινες αντιλήψεις. Συνεπώς, ο Θεός δεν έχει τρόπο να πράξει έργο. Οι άνθρωποι θα ζουν πάντα μόνο υπό τον έλεγχο του νόμου και αυτού του είδους το άτομο ποτέ δεν θα είναι σε θέση να λάβει τον έπαινο του Θεού.
Μια κανονική πνευματική ζωή σημαίνει να ζει κανείς την ζωή του ενώπιον του Θεού. Όταν προσεύχεται κάποιος, μπορεί να ησυχάζει την καρδιά του ενώπιον του Θεού, και δια της προσευχής κάποιος μπορεί να ζητήσει διαφώτιση από το Άγιο Πνεύμα, να γνωρίσει τα λόγια του Θεού, και μπορεί να κατανοήσει το θέλημα του Θεού. Όταν τρώει και πίνει τα λόγια του Θεού κάποιος, μπορεί να είναι σαφέστερος και διαυγέστερος αναφορικά στο τι ο Θεός θέλει να κάνει αυτήν τη στιγμή, και μπορεί να αποκτήσει ένα νέο μονοπάτι πράξης και να μην είναι συντηρητικός, έτσι ώστε όλα όσα κάνει πράξη να γίνονται για τον σκοπό επίτευξης προόδου στην ζωή. Για παράδειγμα, οι προσευχές δεν γίνονται με σκοπό την έκφραση κάποιων ωραίων λέξεων, ή να βάλει τα κλάματα ενώπιον του Θεού για να εκφράσει κάποιος το χρέος του, αλλά μάλλον πραγματοποιούνται για την πράξη της άσκησης του πνεύματος, για τον εφησυχασμό της καρδιάς ενώπιον του Θεού, για την πράξη της αναζήτησης για καθοδήγηση σε όλα τα πράγματα, για την μεταστροφή της καρδιάς κάποιου σε μια καρδιά που έλκεται προς νέο φως κάθε μέρα, για την εξάλειψη τόσο της παθητικότητας όσο και της ραθυμίας, και της εισόδου στο σωστό μονοπάτι της πράξης των λόγων του Θεού. Επί του παρόντος, τα περισσότερα άτομα επικεντρώνονται σε μεθόδους, και δεν προσπαθούν να αναζητήσουν την αλήθεια για την επίτευξη της προόδου στη ζωή. Σε αυτό το σημείο είναι όπου τα άτομα παρεκκλίνουν. Επίσης, υπάρχουν άτομα, τα οποία, αν και είναι ικανά να λαμβάνουν νέο φως, οι μέθοδοί τους παραμένουν απαράλλακτες. Ενσωματώνουν θρησκευτικές αντιλήψεις του παρελθόντος για να λαμβάνουν τον λόγο του Θεού σήμερα, και αυτό που δέχονται είναι ακόμα το δόγμα που φέρει θρησκευτικές αντιλήψεις μαζί του, και δεν δέχονται καθαρά το φως του σήμερα. Συνεπώς, οι πράξεις τους είναι ακάθαρτες — κάνουν το ίδιο πράγμα με νέα ονομασία, και ανεξάρτητα από τον βαθμό επιτυχίας των πράξεών τους, υπάρχει ακόμα υποκρισία. Ο Θεός οδηγεί τα άτομα να προβαίνουν σε νέες ενέργειες καθημερινά, και επιζητά από τα άτομα να έχουν νέες ενοράσεις και καινούρια κατανόηση κάθε μέρα, όχι να είναι παλιομοδίτικα ή μονότονα. Αν η πίστη σου στον Θεό ξεκινά από πολλά χρόνια πριν, αλλά οι μέθοδοί σου δεν έχουν αλλάξει καθόλου, αν είσαι ακόμα ενθουσιώδης και πολυάσχολος εξωτερικά, και δεν προσέρχεσαι ενώπιον του Θεού να απολαμβάνεις τα λόγια Του με ήσυχη καρδιά, τότε δεν θα είσαι σε θέση να αποκτήσεις οτιδήποτε. Όταν λαμβάνεις το νέο έργο του Θεού, αν δεν σχηματίζεις ένα νέο πλάνο, αν δεν αναζητάς μια νέα κατανόηση, αλλά αντιθέτως παραμένεις προσκολλημένος σε παλαιά πράγματα από το παρελθόν και λαμβάνεις μόνο περιορισμένη ποσότητα νέου φωτός χωρίς να αλλάζεις τον τρόπο της πράξης σου, τότε, αν κι αυτό το είδος ανθρώπου είναι κατ’ όνομα εντός του ρεύματος, στην πραγματικότητα αποτελεί θρησκευτικό Φαρισαίο εκτός του ρεύματος του Αγίου Πνεύματος.
Αν επιθυμείς να ζεις μια κανονική πνευματική ζωή, πρέπει να λαμβάνεις νέο φως καθημερινά, να αναζητάς την αληθινή κατανόηση των λόγων του Θεού και να κατορθώνεις μια διαύγεια προς την αλήθεια. Χρειάζεται να έχεις ένα μονοπάτι προς την πράξη σε όλους τους τομείς, και με την ανάγνωση των λόγων του Θεού κάθε μέρα μπορείς να βρεις νέα ερωτήματα και να ανακαλύπτεις τα δικά σου ελαττώματα. Τα παραπάνω με την σειρά τους φέρνουν στο φως μια καρδιά που διψά και αναζητά, που θα θέσει σε κίνηση ολόκληρη την ύπαρξή σου, και θα μπορείς να είσαι ήσυχος ενώπιον του Θεού οποιαδήποτε στιγμή, και να έχεις έναν βαθύ φόβο ότι μένεις πίσω. Αν ένα άτομο μπορεί να έχει αυτήν τη διψασμένη καρδιά, αυτήν την διερευνητική καρδιά, και επίσης είναι πρόθυμο να εισέρχεται διαρκώς, τότε βρίσκεται στο σωστό δρόμο για μια πνευματική ζωή. Όλοι όσοι μπορούν να δέχονται να συγκινούνται από το Άγιο Πνεύμα, που επιθυμούν να σημειώνουν πρόοδο, που είναι πρόθυμοι να αναζητούν την τελείωση από τον Θεό, αυτοί που αναζητούν επιμόνως μια βαθύτερη κατανόηση των λόγων του Θεού, και που δεν αναζητούν υπερφυσικά πράγματα, αλλά που πληρώνουν ένα πρακτικό τίμημα, δείχνουν πρακτικό ενδιαφέρον για το θέλημα του Θεού, εισέρχονται πρακτικά, καθιστούν την εμπειρία τους περισσότερο αληθινή και περισσότερο ρεαλιστική, που δεν αναζητούν τα κενά λόγια του δόγματος, και που, επίσης, δεν αναζητούν μια αίσθηση του υπερφυσικού, ούτε λατρεύουν κάποιον σπουδαίο άντρα-αυτό το είδος ατόμου έχει εισέλθει σε μια κανονική πνευματική ζωή, και όλα όσα κάνει αποσκοπούν στην επίτευξη περισσότερης προόδου στην ζωή, στην διατήρηση του πνεύματός του φρέσκο και όχι στάσιμο, στην παντοτινή ικανότητα εισόδου θετικά. Για παράδειγμα, όταν προσεύχονται πριν από τα γεύματα, δεν είναι αναγκασμένοι να πράττουν έτσι, αλλά, αντιθέτως, ησυχάζουν την καρδιά τους ενώπιον του Θεού, ευχαριστούν τον Θεό από τα βάθη της καρδιάς τους, είναι πρόθυμοι να ζήσουν για τον Θεό, να εμπιστευτούν τον χρόνο τους στα χέρια του Θεού, είναι πρόθυμοι να συνεργαστούν με τον Θεό και να δαπανηθούν για τον Θεό. Αν η καρδιά τους δεν μπορεί να είναι ήσυχη ενώπιον του Θεού, θα προτιμούσαν να μην φάνε, αλλά να συνεχίζουν τις πράξεις. Τότε, αυτό δεν αποτελεί συμμόρφωση με τους κανόνες, αλλά αποτελεί πράξη των λόγων του Θεού. Κάποια άτομα, όταν προσεύχονται πριν από την βρώση, συνειδητά δείχνουν μια προσποιητή συμπεριφορά, η οποία μπορεί να μοιάζει πολύ ευλαβής και σεμνή, αλλά το μυαλό τους περιπλανάται στις ακόλουθες σκέψεις: «Γιατί χρειάζεται να πράττω με αυτόν τον τρόπο; Δεν είναι μια χαρά τα πράγματα χωρίς την προσευχή; Τα πράγματα είναι τα ίδια και έπειτα από την προσευχή, γιατί λοιπόν να μπαίνω σε κόπο;» Αυτού του είδους τα άτομα τηρούν τους κανόνες, και ενώ τα λόγια τους λένε ότι θέλουν να ικανοποιήσουν τον Θεό, η καρδιά τους δεν έχει έρθει ενώπιον του Θεού. Δεν προσεύχονται με αυτόν τον τρόπο προκειμένου να ησυχάσουν την καρδιά τους ενώπιον του Θεού, αλλά αντιθέτως το κάνουν για να ξεγελάσουν άλλα άτομα και για να το δει ο κόσμος. Αυτού του είδους το άτομο είναι ξεκάθαρα υποκριτικό, όπως ένας θρήσκος πάστορας που μεσολαβεί για τους άλλους, αλλά ο ίδιος δεν μπορεί να εισέλθει. Αυτού του είδους το άτομο είναι ένας θρησκευτικός αξιωματούχος, πέρα ως πέρα! Κάθε μέρα, ο Θεός λέει νέα πράγματα, κάνει νέα πράγματα, αλλά εσύ τηρείς τους κανόνες κάθε μέρα, προσπαθώντας να ξεγελάσεις τον Θεό, αντιμετωπίζοντας τον Θεό επιφανειακά, συνεπώς, δεν αποτελείς κάποιον που αψηφά τον Θεό; Μπορείς να λαμβάνεις ευλογίες ενώ τηρείς τους κανόνες και αψηφάς τον Θεό; Δεν θα δεχθείς παίδευση από τον Θεό;
Το έργο του Θεού αναπτύσσεται γρήγορα, πετά τους θρησκομανείς από ποικίλες ομάδες και τις διασημότητες που παρακολουθούν την λειτουργία της εκκλησίας μακριά, πολύ μακριά και επίσης, σκορπά στους πέντε ανέμους αυτούς τους ειδικούς ανάμεσά σας που αγαπούν σε μεγάλο βαθμό την υπακοή στους κανόνες. Το έργο του Θεού δεν περιμένει, δεν βασίζεται πάνω σε κάτι, δεν καθυστερεί. Δεν ωθεί ή τραβά κανένα μαζί του. Αν δεν μπορείς να ακολουθήσεις, τότε θα εγκαταλειφθείς, ανεξάρτητα από το πόσα χρόνια ακολουθείς. Ανεξάρτητα από τον βαθμό ικανότητάς σου ως βετεράνος, αν ακολουθείς τους κανόνες, τότε πρέπει να εξαλειφθείς. Συμβουλεύω αυτού του είδους το άτομο να έχει λίγο γνώθι σαυτόν, εθελοντικά να περάσει σε δεύτερο πλάνο και να μην προσκολλάται σε κάτι που είναι παλαιό. Όταν κάνεις τους άλλος να πράττουν τον λόγο του Θεού σύμφωνα με τις δικές σου αρχές πράξης, αυτό δεν σηματοδοτεί μια προσπάθεια να κερδίσεις την καρδιά των ανθρώπων; Η πράξη σου συμμορφώνεται με τους κανόνες και διδάσκει στα άτομα να τηρούν τη λειτουργία της εκκλησίας. Πάντα κάνεις τους ανθρώπους να κάνουν πράγματα σύμφωνα με τις επιθυμίες σου· αυτό δεν δημιουργεί κλίκες; Αυτό δεν διαιρεί την εκκλησία; Τότε, πώς έχεις το θράσος να λες ότι σκέφτεσαι το θέλημα του Θεού; Τι σε κάνει ικανό να λες ότι αυτό γίνεται για την τελείωση των άλλων; Αν συνεχίζεις να οδηγείς με αυτόν τον τρόπο, δεν θα οδηγείς τα άτομα σε θρησκευτικές τελετουργίες; Αν κάποιοι έχουν μια κανονική πνευματική ζωή, αν αποκτούν απελευθέρωση και ελευθερία στο πνεύμα κάθε μέρα, τότε μπορούν να εφαρμόζουν τον λόγο του Θεού ελεύθερα για να Τον ικανοποιούν, και, ακόμα κι όταν προσεύχονται, δεν ακολουθούν τυπικότητες ούτε ακολουθούν μια διαδικασία, και μπορούν να ακολουθούν νέο φως κάθε μέρα. Όταν πράττουν τον εφησυχασμό της καρδιάς ενώπιον του Θεού, μπορούν να κάνουν την καρδιά τους πραγματικά ήσυχη ενώπιον του Θεού, και κανείς δεν μπορεί να τους ενοχλήσει, και κανένα άτομο, γεγονός ή πράγμα δεν μπορεί να περιορίσει την κανονική πνευματική ζωή τους. Αυτού του είδους η πράξη έχει ως σκοπό την επίτευξη αποτελέσματος, και όχι μόνο την παροχή κανόνων στους ανθρώπους σύμφωνα με τους οποίους θα ενεργούν. Αυτού του είδους η πράξη δεν συμμορφώνεται με τους κανόνες, αλλά προάγει την πρόοδο των άλλων ανθρώπων στη ζωή. Αν είσαι μόνο ένας τηρητής κανόνων, τότε η ζωή σου δεν πρόκειται ποτέ να αλλάξει. Αν και άλλοι μπορεί να πράττουν με αυτόν τον τρόπο, όπως εσύ, στο τέλος, οι άλλοι μπορούν να ακολουθούν τον ρυθμό του έργου του Αγίου Πνεύματος, ενώ εσύ θα εξαλειφθείς από το ρεύμα του Αγίου Πνεύματος. Άρα, δεν ξεγελάς τον εαυτό σου; Ο σκοπός αυτών των λόγων είναι να επιτρέπει στους ανθρώπους να ησυχάζουν την καρδιά τους ενώπιον του Θεού και να στρέφονται στον Θεό, να επιτρέπεται στο έργο του Θεού να πραγματοποιείται πάνω στους ανθρώπους ανεμπόδιστο και γι’ αυτό να επιτυγχάνει αποτελέσματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου