Ο Θεός και ο άνθρωπος θα εισέλθουν στην ανάπαυση μαζί

Στην αρχή, ο Θεός αναπαυόταν. Δεν υπήρχαν άνθρωποι ή οτιδήποτε άλλο στη γη εκείνη την εποχή και ο Θεός δεν είχε να κάνει καμιά απολύτως εργασία. Ο Θεός ξεκίνησε το έργο διαχείρισης Του μόνο τη στιγμή που άρχισε να υπάρχει η ανθρωπότητα κι αφού η ανθρωπότητα είχε πλέον διαφθαρεί. Από εκείνο το σημείο και μετά, ο Θεός δεν αναπαύθηκε ξανά, αλλά, αντ’ αυτού, άρχισε να ασχολείται με την ανθρωπότητα. Εξαιτίας της διαφθοράς της ανθρωπότητας ο Θεός βγήκε από την ανάπαυσή Του και επίσης, εξαιτίας της εξέγερσης του αρχαγγέλου ο Θεός βγήκε από την ανάπαυσή Του. Αν ο Θεός δεν νικήσει τον Σατανά και δεν σώσει την ανθρωπότητα, η οποία έχει διαφθαρεί, ο Θεός δεν θα είναι ποτέ πάλι σε θέση να εισέλθει στην ανάπαυσή Του. Όπως ο άνθρωπος δεν έχει ανάπαυση, το ίδιο συμβαίνει και με τον Θεό. Όταν ο Θεός εισέλθει ξανά στην ανάπαυση, το ίδιο θα κάνει κι ο άνθρωπος. Η ζωή σε ανάπαυση είναι μια ζωή χωρίς πόλεμο, χωρίς βρωμιά, χωρίς συνεχιζόμενη αδικία. Αυτό σημαίνει ότι στερείται της παρενόχλησης του Σατανά (εδώ ο «Σατανάς» αναφέρεται σε εχθρικές δυνάμεις), της διαφθοράς του Σατανά, καθώς και της εισβολής οποιασδήποτε δύναμης που αντιτίθεται στον Θεό. Όλα ακολουθούν το δικό τους είδος και λατρεύουν τον Άρχοντα της δημιουργίας. Ο ουρανός και η γη είναι απολύτως ήρεμοι. Αυτή είναι η ξεκούραστη ζωή της ανθρωπότητας. Όταν ο Θεός εισέλθει στην ανάπαυση, καμιά αδικία δεν θα παραμείνει πια πάνω στη γη και δεν θα υπάρξει πλέον εισβολή από καμία εχθρική δύναμη. Η ανθρωπότητα θα εισέλθει επίσης σε μια νέα σφαίρα· δεν θα είναι πια μια ανθρωπότητα διεφθαρμένη από τον Σατανά, αλλά μια ανθρωπότητα που έχει σωθεί αφότου έχει διαφθαρεί από τον Σατανά. Η ημέρα ανάπαυσης της ανθρωπότητας είναι επίσης και η ημέρα ανάπαυσης του Θεού. Ο Θεός έχασε την ανάπαυσή Του λόγω της ανικανότητας της ανθρωπότητας να εισέλθει στην ανάπαυση· δεν ήταν ότι αρχικά δεν μπορούσε να αναπαυθεί. Η είσοδος στην ανάπαυση δεν σημαίνει ότι όλα τα πράγματα θα σταματήσουν να μετακινούνται ή ότι όλα θα σταματήσουν να αναπτύσσονται, ούτε σημαίνει ότι ο Θεός θα σταματήσει να εργάζεται ή ο άνθρωπος θα πάψει να ζει. Το σημάδι της εισόδου στην ανάπαυση είναι το εξής: Ο Σατανάς καταστράφηκε· αυτοί οι κακοί άνθρωποι που στηρίζουν τον Σατανά στο να πράττει το κακό έχουν τιμωρηθεί και εξαφανιστεί· όλες οι δυνάμεις, οι εχθρικές προς τον Θεό, παύουν να υπάρχουν. Ο Θεός που εισέρχεται σε ανάπαυση σημαίνει ότι δεν θα επιτελεί πλέον το έργο Του για τη σωτηρία της ανθρωπότητας. Η ανθρωπότητα που εισέρχεται σε ανάπαυση σημαίνει ότι όλη η ανθρωπότητα θα ζήσει μέσα στο φως του Θεού και κάτω από τις ευλογίες Του. Δεν θα υπάρξει καμία από τις διαφθορές του Σατανά, ούτε θα γίνουν αδικίες. Η ανθρωπότητα θα ζήσει κανονικά στη γη και κάτω από τη φροντίδα του Θεού. Όταν ο Θεός και ο άνθρωπος εισέλθουν στην ανάπαυση μαζί, αυτό θα σημαίνει ότι η ανθρωπότητα έχει σωθεί και ότι ο Σατανάς έχει καταστραφεί, ότι το έργο του Θεού μέσα στον άνθρωπο έχει ολοκληρωθεί εντελώς. Ο Θεός δεν θα συνεχίσει να εργάζεται μέσα στον άνθρωπο και ο άνθρωπος δεν θα ζει πλέον υπό τη σφαίρα επιρροής του Σατανά. Ως εκ τούτου, ο Θεός δεν θα είναι πλέον απασχολημένος και ο άνθρωπος δεν θα τρέχει πλέον. Ο Θεός και ο άνθρωπος θα εισέλθουν στην ανάπαυση ταυτόχρονα. Ο Θεός θα επιστρέψει στην αρχική Του θέση και κάθε άτομο θα επιστρέψει στην αντίστοιχη θέση του. Αυτοί είναι οι προορισμοί που ο Θεός και ο άνθρωπος θα διαμείνουν αντίστοιχα μετά το τέλος ολόκληρης της διαχείρισης του Θεού. Ο Θεός έχει τον προορισμό του Θεού και ο άνθρωπος έχει τον προορισμό του ανθρώπου. Ενώ αναπαύεται, ο Θεός θα συνεχίσει να καθοδηγεί όλη την ανθρωπότητα στη ζωή τους πάνω στη γη. Ενώ βρίσκεται υπό το φως του Θεού, ο άνθρωπος θα λατρεύει τον έναν αληθινό Θεό στον ουρανό. Ο Θεός δεν θα ζει πλέον ανάμεσα στην ανθρωπότητα και ο άνθρωπος δεν θα είναι σε θέση να ζήσει μαζί με τον Θεό στον προορισμό του Θεού. Ο Θεός και ο άνθρωπος δεν θα μπορούν να ζήσουν μέσα στο ίδιο βασίλειο· αντίθετα, και οι δύο θα έχουν το δικό τους αντίστοιχο τρόπο ζωής. Ο Θεός είναι Αυτός που καθοδηγεί όλη την ανθρωπότητα, ενώ όλη η ανθρωπότητα είναι η αποκρυστάλλωση του έργου διαχείρισης του Θεού. Είναι η ανθρωπότητα που οδηγείται. Όσον αφορά την ουσία, η ανθρωπότητα δεν είναι παρόμοια με τον Θεό. Για να αναπαυθείς, θα πρέπει να επιστρέψεις στην αρχική σου θέση. Επομένως, όταν ο Θεός εισέρχεται στην ανάπαυση, σημαίνει ότι ο Θεός επιστρέφει στην αρχική Του θέση. Ο Θεός δεν θα ζει πλέον πάνω στη γη, ούτε θα μοιράζεται τη χαρά και την ταλαιπωρία της ανθρωπότητας σαν να βρίσκεται ανάμεσα στην ανθρωπότητα. Όταν η ανθρωπότητα εισέρχεται στην ανάπαυση, αυτό σημαίνει ότι ο άνθρωπος έχει γίνει μια πραγματική δημιουργία· η ανθρωπότητα θα λατρεύει τον Θεό από τη γη και θα έχει φυσιολογική ανθρώπινη ζωή. Οι άνθρωποι δεν θα είναι πλέον ανυπάκουοι στον Θεό ούτε θα αντιστέκονται στον Θεό· θα επιστρέψουν στην αρχική ζωή του Αδάμ και της Εύας. Αυτές είναι οι αντίστοιχες ζωές και οι προορισμοί του Θεού και της ανθρωπότητας μετά την είσοδό τους στην ανάπαυση. Η ήττα του Σατανά είναι μια αναπόφευκτη εξέλιξη στον πόλεμο μεταξύ του Θεού και του Σατανά. Με αυτόν τον τρόπο, η είσοδος του Θεού στην ανάπαυση μετά την ολοκλήρωση του έργου διαχείρισής Του και η πλήρης σωτηρία και η είσοδος του ανθρώπου στην ανάπαυση, θα γίνουν αναπόφευκτη εξέλιξη. Ο τόπος ανάπαυσης του ανθρώπου είναι στη γη και ο τόπος ανάπαυσης του Θεού είναι στον ουρανό. Ενώ ο άνθρωπος λατρεύει τον Θεό στην ανάπαυση, θα ζήσει επί της γης, κι ενώ ο Θεός καθοδηγεί το υπόλοιπο τμήμα της ανθρωπότητας στην ανάπαυση, θα τους καθοδηγήσει από τον ουρανό, όχι από τη γη. Ο Θεός θα εξακολουθεί να είναι το Πνεύμα, ενώ ο άνθρωπος θα εξακολουθεί να είναι σάρκα. Ο Θεός και ο άνθρωπος έχουν και οι δύο διαφορετικούς τρόπους ανάπαυσης. Ενώ ο Θεός αναπαύεται, θα έρθει και θα εμφανιστεί ανάμεσα στους ανθρώπους· ενώ ο άνθρωπος αναπαύεται, θα οδηγηθεί από τον Θεό να επισκεφθεί τον ουρανό, κι επίσης να απολαύσει τη ζωή στον ουρανό. Αφού ο Θεός και ο άνθρωπος εισέλθουν στην ανάπαυση, ο Σατανάς δεν θα υπάρχει πλέον και, όπως ο Σατανάς, έτσι και αυτοί οι πονηροί άνθρωποι δεν θα υπάρχουν πλέον. Πριν ο Θεός και ο άνθρωπος εισέλθουν στην ανάπαυση, εκείνοι οι κακοί άνθρωποι που κάποτε εκδίωκαν τον Θεό πάνω στη γη και οι εχθροί επί της γης που ήταν ανυπάκουοι σε Αυτόν, θα έχουν ήδη καταστραφεί· θα έχουν συντριβεί από τις μεγάλες καταστροφές των έσχατων ημερών. Αφού τα κακά αυτά άτομα έχουν καταστραφεί εντελώς, η γη δεν θα γνωρίσει ποτέ ξανά την ενόχληση του Σατανά. Η ανθρωπότητα θα αποκτήσει πλήρη σωτηρία, και μόνο τότε θα ολοκληρωθεί το έργο του Θεού. Αυτές είναι οι προϋποθέσεις για τον Θεό και τον άνθρωπο ώστε να εισέλθουν στην ανάπαυση.

Η προσέγγιση του τέλους όλων των πραγμάτων δείχνει το τέλος του έργου του Θεού και δείχνει το τέλος της ανάπτυξης της ανθρωπότητας. Αυτό σημαίνει ότι η ανθρωπότητα, όπως διαφθάρηκε από τον Σατανά, έχει φτάσει στο τέλος της ανάπτυξης, και ότι οι απόγονοι του Αδάμ και της Εύας έχουν πολλαπλασιαστεί με τη σειρά τους, κι επίσης σημαίνει ότι είναι αδύνατο για μια τέτοια ανθρωπότητα που έχει καταστραφεί από τον Σατανά να συνεχίσει να αναπτύσσεται. Ο Αδάμ και η Εύα στην αρχή δεν είχαν διαφθαρεί, αλλά ο Αδάμ και η Εύα που εκδιώχθηκαν από τον Κήπο της Εδέμ διεφθάρησαν από τον Σατανά. Όταν ο Θεός και ο άνθρωπος εισέλθουν στην ανάπαυση μαζί, ο Αδάμ και η Εύα —οι οποίοι εκδιώχθηκαν από τον Κήπο της Εδέμ— και οι απόγονοί τους τελικά θα φτάσουν στο τέλος. Η ανθρωπότητα του μέλλοντος θα εξακολουθεί να αποτελείται από τους απογόνους του Αδάμ και της Εύας, αλλά δεν θα είναι άνθρωποι που ζουν υπό την σφαίρα επιρροής του Σατανά. Αντίθετα, θα είναι άνθρωποι που έχουν σωθεί και καθαριστεί. Αυτή θα είναι μια ανθρωπότητα που έχει κριθεί και παιδευτεί και που είναι αγία. Αυτοί οι άνθρωποι δεν θα μοιάζουν με την ανθρώπινη φυλή όπως ήταν αρχικά· θα μπορούσε κάποιος σχεδόν να πει ότι είναι ένα τελείως διαφορετικό είδος ανθρώπου από τον αρχικό Αδάμ και την Εύα. Αυτοί οι άνθρωποι θα έχουν επιλεγεί μεταξύ όλων εκείνων που είχαν διαφθαρεί από τον Σατανά και θα είναι οι άνθρωποι που τελικά ήταν σταθεροί κατά την κρίση και την παίδευση του Θεού· θα είναι η ομάδα ανθρώπων που θα έχει απομείνει ανάμεσα από την διεφθαρμένη ανθρωπότητα. Μόνο αυτή η ομάδα ανθρώπων θα μπορέσει να εισέλθει στην τελική ανάπαυση μαζί με τον Θεό. Όσοι είναι σε θέση να παραμείνουν σταθεροί κατά τη διάρκεια του έργου της κρίσης και της παίδευσης του Θεού κατά τις έσχατες ημέρες —δηλαδή, κατά τη διάρκεια του τελικού έργου του εξαγνισμού— θα είναι εκείνοι που θα εισέλθουν στην τελική ανάπαυση με τον Θεό· λοιπόν, αυτοί που θα εισέλθουν στην ανάπαυση, θα έχουν απελευθερωθεί από την επιρροή του Σατανά και θα έχουν αποκτηθεί από τον Θεό μόνον αφού έχουν υποβληθεί στο τελικό έργο Του, του εξαγνισμού. Αυτοί οι άνθρωποι που έχουν τελικά αποκτηθεί από τον Θεό θα εισέλθουν στην τελική ανάπαυση. Η ουσία του έργου της παίδευσης και της κρίσης είναι να εξαγνίσει την ανθρωπότητα για την ημέρα της τελικής ανάπαυσης. Διαφορετικά, ολόκληρη η ανθρωπότητα δεν θα μπορέσει να ακολουθήσει το δικό της είδος ή να εισέλθει στην ανάπαυση. Αυτό το έργο είναι το μοναδικό μονοπάτι της ανθρωπότητας για να εισέλθει στην ανάπαυση. Μόνο το έργο του εξαγνισμού του Θεού θα εξαγνίσει την ανθρωπότητα από την αδικία της, και μόνο το έργο της παίδευσης και της κρίσης Του θα αναδείξει αυτά τα ανυπάκουα πράγματα μεταξύ της ανθρωπότητας, διαχωρίζοντας έτσι εκείνους που μπορούν να σωθούν από αυτούς που δεν μπορούν, και εκείνους που θα παραμείνουν από εκείνους που δεν θα το κάνουν. Όταν τελειώσει αυτό το έργο, όλοι εκείνοι στους οποίους επιτραπεί να παραμείνουν, θα εξαγνιστούν και θα εισέλθουν σε μια υψηλότερη κατάσταση της ανθρωπότητας, στην οποία θα απολαύσουν μια πιο θαυμάσια δεύτερη ανθρώπινη ζωή πάνω στη γη· με άλλα λόγια, θα εισέλθουν στην ημέρα ανάπαυσης της ανθρωπότητας και θα ζήσουν μαζί με τον Θεό. Όταν αυτοί που δεν μπορούν να παραμείνουν, υποστούν παίδευση και κρίση, οι αρχικές τους μορφές θα αποκαλυφθούν πλήρως· μετά από αυτό, θα καταστραφούν όλοι και, όπως ο Σατανάς, δεν θα τους επιτραπεί πλέον να επιβιώσουν πάνω στη γη. Η ανθρωπότητα του μέλλοντος δεν θα περιέχει πλέον κανένα από αυτά τα είδη ανθρώπων· αυτοί οι άνθρωποι δεν θα είναι κατάλληλοι να εισέλθουν στη χώρα της τελικής ανάπαυσης, ούτε να εισέλθουν στην ημέρα ανάπαυσης που ο Θεός και ο άνθρωπος θα μοιραστούν, γιατί είναι στόχοι της τιμωρίας, είναι οι ασεβείς και δεν είναι δίκαιοι άνθρωποι. Είχαν λυτρωθεί κάποτε και είχαν επίσης κριθεί και παιδευτεί· είχαν επίσης υπηρετήσει κάποτε τον Θεό, αλλά όταν έρθει η τελευταία μέρα, θα εξαλειφθούν και θα καταστραφούν εξαιτίας της δικής τους κακίας και λόγω της ανυπακοής και της μη αναστρέψιμης κατάστασής τους. Δεν θα υπάρχουν πλέον στον κόσμο του μέλλοντος και δεν θα υπάρχουν πλέον ανάμεσα στην ανθρώπινη φυλή του μέλλοντος. Όλοι ανεξαιρέτως οι κακοποιοί κι όλοι όσοι δεν έχουν σωθεί θα καταστραφούν όταν οι άγιοι ανάμεσα από την ανθρωπότητα εισέλθουν στην ανάπαυση, ανεξάρτητα από το αν είναι τα πνεύματα των νεκρών ή εκείνοι που εξακολουθούν να ζουν με σάρκα και οστά. Ανεξάρτητα από ποια εποχή είναι αυτή στην οποία ανήκουν αυτά τα κακοποιά πνεύματα και οι κακοποιοί άνθρωποι ή τα πνεύματα των δίκαιων ανθρώπων και εκείνων που εφαρμόζουν τη δικαιοσύνη, όλοι οι κακοποιοί θα καταστραφούν κι όλοι οι δίκαιοι θα επιβιώσουν. Το αν ένα άτομο ή πνεύμα λαμβάνει σωτηρία δεν αποφασίζεται εξ ολοκλήρου βάσει του έργου της τελικής εποχής, αλλά καθορίζεται μάλλον με βάση το αν έχει αντισταθεί ή ήταν ανυπάκουο στον Θεό. Εάν οι άνθρωποι της προηγούμενης εποχής έπρατταν το κακό και δεν μπορούσαν να σωθούν, θα ήταν αναμφισβήτητα στόχοι για τιμωρία. Αν οι άνθρωποι σε αυτή την εποχή πράττουν το κακό και δεν μπορούν να σωθούν, είναι επίσης σίγουρα στόχοι για τιμωρία. Οι άνθρωποι χωρίζονται με βάση το καλό και το κακό, όχι με βάση την εποχή. Μόλις χωρίζονται με βάση το καλό και το κακό, οι άνθρωποι δεν τιμωρούνται ούτε ανταμείβονται αμέσως· αντίθετα, ο Θεός θα επιτελέσει το έργο της τιμωρίας του κακού και της ανταμοιβής του καλού, μόνον αφού έχει ολοκληρώσει την επιτέλεση του έργου της κατάκτησης τις έσχατες ημέρες. Στην πραγματικότητα, χρησιμοποιεί το καλό και το κακό για να διαχωρίσει την ανθρωπότητα από τότε που πραγματοποίησε το έργο Του ανάμεσα στην ανθρωπότητα. Απλώς θα επιβραβεύσει τους δίκαιους και θα τιμωρήσει τους ασεβείς μετά την ολοκλήρωση του έργου Του, αντί να χωρίσει τους πονηρούς και τους δίκαιους, μετά την ολοκλήρωση του έργου Του στο τέλος και αμέσως μετά να ξεκινήσει το έργο Του να τιμωρήσει το κακό και να επιβραβεύσει το καλό. Το τελικό έργο Του της τιμωρίας του κακού και της ανταμοιβής του καλού γίνεται εξ ολοκλήρου για να εξαγνίσει τελείως όλη την ανθρωπότητα, ώστε να μπορεί να φέρει σε αιώνια ανάπαυση μια εντελώς αγία ανθρωπότητα. Αυτό το στάδιο του έργου Του είναι το πιο κρίσιμο έργο Του. Είναι το τελικό στάδιο του συνολικού έργου διαχείρισής Του. Εάν ο Θεός δεν κατέστρεφε τους ασεβείς, αλλά τους άφηνε να παραμένουν, τότε ολόκληρη η ανθρωπότητα δεν θα μπορούσε ακόμα να εισέλθει στην ανάπαυση και ο Θεός δεν θα ήταν σε θέση να φέρει όλη την ανθρωπότητα σε μια καλύτερη βασιλεία. Αυτό το είδος εργασίας δεν θα ολοκληρωνόταν. Όταν τελειώσει το έργο Του, ολόκληρη η ανθρωπότητα θα είναι εντελώς αγία. Μόνο με αυτόν τον τρόπο μπορεί ο Θεός να ζήσει ειρηνικά σε ανάπαυση.

Οι άνθρωποι σήμερα δεν είναι σε θέση να αποχωριστούν όσα αφορούν τη σάρκα. Δεν μπορούν να εγκαταλείψουν την απόλαυση της σάρκας, ούτε μπορούν να εγκαταλείψουν τον κόσμο, τα χρήματα ή τη διεφθαρμένη διάθεσή τους. Οι περισσότεροι άνθρωποι κυνηγούν τις επιδιώξεις τους με έναν επιφανειακό τρόπο. Στην πραγματικότητα, αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν τον Θεό στην καρδιά τους καθόλου· ακόμα περισσότερο, δεν φοβούνται τον Θεό. Δεν έχουν τον Θεό στις καρδιές τους και έτσι δεν μπορούν να αντιληφθούν όλα όσα κάνει ο Θεός και είναι ακόμη πιο αδύνατον να πιστέψουν τα λόγια που βγαίνουν από το στόμα Του. Αυτοί οι άνθρωποι είναι άνθρωποι της σάρκας· είναι πολύ βαθιά διεφθαρμένοι και στερούνται κάθε αλήθειας, επιπλέον δε, δεν πιστεύουν ότι ο Θεός μπορεί να ενσαρκωθεί. Όποιος δεν πιστεύει στον ενσαρκωμένο Θεό —δηλαδή, όποιος δεν πιστεύει το έργο και τον λόγο του ορατού Θεού και δεν πιστεύει στον ορατό Θεό, αλλά αντίθετα λατρεύει τον αόρατο Θεό στον ουρανό— δεν έχει τον Θεό μέσα στην καρδιά του. Είναι άνθρωποι που είναι ανυπάκουοι και αντιστέκονται στον Θεό. Αυτοί οι άνθρωποι στερούνται της ανθρωπιάς και λογικής, πόσο μάλλον της αλήθειας. Γι’ αυτούς τους ανθρώπους, ο ορατός και απτός Θεός δεν μπορεί να γίνει πιστευτός ακόμα, αλλά ο αόρατος και άυλος Θεός είναι ο πιο αξιόπιστος και δίνει μεγαλύτερη χαρά στην καρδιά τους. Αυτό που αναζητούν δεν είναι η αλήθεια της πραγματικότητας, ούτε είναι η πραγματική ουσία της ζωής, πολύ λιγότερο δε, οι προθέσεις του Θεού. Αντιθέτως, επιδιώκουν τον ενθουσιασμό. Όποια από τα πράγματα είναι πιο ικανά να τους επιτρέψουν να επιτύχουν τις δικές τους επιθυμίες, είναι, χωρίς αμφιβολία, οι πεποιθήσεις και οι επιδιώξεις τους. Πιστεύουν μόνο στον Θεό για να ικανοποιήσουν τις επιθυμίες τους, όχι για να αναζητήσουν την αλήθεια. Αυτοί οι άνθρωποι δεν πράττουν το κακό; Έχουν εξαιρετικά υψηλή αυτοπεποίθηση και δεν πιστεύουν ότι ο Θεός στον ουρανό θα τους καταστρέψει, αυτούς τους «καλούς ανθρώπους». Αντ’ αυτού, πιστεύουν ότι ο Θεός θα τους επιτρέψει να παραμείνουν και, επιπλέον, θα τους ανταμείψει όμορφα, διότι έχουν κάνει πολλά πράγματα για τον Θεό και έχουν δείξει μεγάλη «πίστη» απέναντί Του. Αν επρόκειτο να ακολουθήσουν τον ορατό Θεό, αμέσως θα χτυπούσαν τον Θεό ή θα γίνονταν έξαλλοι μαζί Του μόλις οι επιθυμίες τους δεν ευοδώνονταν. Αυτοί είναι άθλιοι άνθρωποι που επιδιώκουν να ικανοποιήσουν τις επιθυμίες τους· δεν είναι ακέραιοι άνθρωποι στην αναζήτηση της αλήθειας. Αυτοί οι άνθρωποι είναι οι λεγόμενοι διεφθαρμένοι άνθρωποι που ακολουθούν τον Χριστό. Αυτοί οι άνθρωποι που δεν αναζητούν την αλήθεια, δεν μπορούν να πιστέψουν την αλήθεια. Είναι ακόμα πιο αδύναμοι να αντιληφθούν τη μελλοντική έκβαση της ανθρωπότητας, επειδή δεν πιστεύουν σε οποιαδήποτε εργασία ή ομιλία του ορατού Θεού και δεν μπορούν να πιστέψουν στον μελλοντικό προορισμό της ανθρωπότητας. Επομένως, ακόμα κι αν ακολουθούν τον ορατό Θεό, εξακολουθούν να διαπράττουν το κακό και δεν αναζητούν την αλήθεια, ούτε κάνουν πράξη την αλήθεια που απαιτώ. Αυτοί οι άνθρωποι που δεν πιστεύουν ότι θα καταστραφούν, είναι ακριβώς τα άτομα αυτά που όντως θα καταστραφούν. Όλοι πιστεύουν ότι είναι τόσο έξυπνοι και πιστεύουν ότι οι ίδιοι είναι αυτοί που κάνουν πράξη την αλήθεια. Θεωρούν ότι η κακή συμπεριφορά τους είναι η αλήθεια και έτσι, την εκτιμούν. Αυτοί οι κακοί άνθρωποι είναι γεμάτοι αυτοπεποίθηση· παίρνουν την αλήθεια ως δόγμα και τις κακές πράξεις τους ως αλήθειες, και τελικά μπορούν να μαζεύουν ό,τι έχουν σπείρει. Όσο πιο γεμάτοι αυτοπεποίθηση είναι οι άνθρωποι και όσο πιο αλαζονικοί, τόσο περισσότερο δεν είναι σε θέση να αποκτήσουν την αλήθεια. Όσο περισσότερο οι άνθρωποι πιστεύουν στον ουράνιο Θεό, τόσο περισσότερο αντιστέκονται στον Θεό. Αυτοί είναι οι άνθρωποι που θα τιμωρηθούν. Πριν η ανθρωπότητα εισέλθει στην ανάπαυση, το εάν κάθε άτομο θα τιμωρηθεί ή θα ανταμειφθεί θα καθορίζεται ανάλογα με το αν αναζητά την αλήθεια, αν γνωρίζει τον Θεό, αν μπορεί να υπακούσει στον ορατό Θεό. Όσοι έχουν υπηρετήσει τον ορατό Θεό, αλλά ακόμα δεν Τον γνωρίζουν ή δεν Τον υπακούουν, στερούνται αλήθειας. Αυτοί οι άνθρωποι είναι κακοποιοί και αναμφισβήτητα οι κακοποιοί θα τιμωρηθούν. Επιπλέον, θα τιμωρηθούν σύμφωνα με την κακή συμπεριφορά τους. Ο Θεός είναι για να πιστεύει σ’ Αυτόν ο άνθρωπος και είναι επίσης άξιος της υπακοής του ανθρώπου. Εκείνοι που πιστεύουν μόνο στον ασαφή και αόρατο Θεό είναι εκείνοι που δεν πιστεύουν στον Θεό. Επιπλέον, δεν μπορούν να υπακούν στον Θεό. Αν αυτοί οι άνθρωποι εξακολουθούν να μην μπορούν να πιστέψουν στον ορατό Θεό, από τη στιγμή που θα τελειώσει το έργο Του της κατάκτησης και επίσης παραμένουν ανυπάκουοι και αντιστέκονται στον ορατό ενσαρκωμένο Θεό, αυτοί, οι ασαφιστές, θα καταστραφούν χωρίς αμφιβολία. Είναι το ίδιο που συμβαίνει με όσους βρίσκονται μεταξύ σας —όποιος αναγνωρίζει προφορικά τον ενσαρκωμένο Θεό, αλλά δεν μπορεί να κάνει πράξη την αλήθεια της υπακοής στον ενσαρκωμένο Θεό, τελικά θα εξαλειφθεί και θα καταστραφεί, και ο καθένας που αναγνωρίζει προφορικά τον ορατό Θεό και επίσης τρώει και πίνει από την αλήθεια που εκφράζεται από τον ορατό Θεό, αλλά ακόμη επιζητά τον ασαφή και αόρατο Θεό, θα καταστραφεί ακόμα περισσότερο στο μέλλον. Κανείς από αυτούς τους ανθρώπους δεν μπορεί να παραμείνει μέχρι την ώρα της ανάπαυσης, αφού τελειώσει το έργο του Θεού· Κανείς απ’ αυτούς τους ανθρώπους δεν μπορούν να παραμείνουν μέχρι την ώρα της ανάπαυσης. Οι δαιμονικοί άνθρωποι είναι εκείνοι που δεν κάνουν πράξη την αλήθεια. Η ουσία τους είναι η αντίσταση και η ανυπακοή στον Θεό και δεν έχουν τις παραμικρές προθέσεις να υπακούν τον Θεό. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι θα καταστραφούν. Είτε έχεις αλήθεια, είτε αντιστέκεσαι στον Θεό, αυτό καθορίζεται σύμφωνα με την ουσία σου, όχι σύμφωνα με την εμφάνιση σου ή την περιστασιακή ομιλία και συμπεριφορά σου. Η ουσία κάθε ατόμου αποφασίζει αν θα καταστραφεί· αυτό καθορίζεται σύμφωνα με την ουσία που αποκαλύπτεται από τη συμπεριφορά του και την επιδίωξη της αλήθειας. Μεταξύ των ανθρώπων που δουλεύουν όμοια και κάνουν παρόμοια εργασία, εκείνοι οι οποίοι έχουν καλή ανθρώπινη ουσία και αλήθεια είναι οι άνθρωποι που μπορούν να παραμείνουν, αλλά εκείνοι των οποίων η ουσία είναι κακή και παρακούν τον ορατό Θεό, είναι αυτοί που θα καταστραφούν. Οποιοδήποτε από τα έργα ή τα λόγια του Θεού που απευθύνονται στον προορισμό της ανθρωπότητας, ασχολείται με την ανθρωπότητα με τον κατάλληλο τρόπο, σύμφωνα με την ουσία του καθενός· δεν θα υπάρξουν ατυχήματα και σίγουρα δεν θα υπάρξει το παραμικρό λάθος. Μόνο όταν ένα άτομο εκτελεί εργασία, θα αναμιχθεί το ανθρώπινο συναίσθημα ή η νόηση. Το έργο που κάνει ο Θεός είναι το καταλληλότερο. Δεν θα φέρει, σε καμία περίπτωση, ψευδείς ισχυρισμούς εναντίον οποιουδήποτε πλάσματος. Υπάρχουν τώρα πολλοί άνθρωποι που δεν μπορούν να αντιληφθούν τον μελλοντικό προορισμό της ανθρωπότητας και οι οποίοι επίσης δεν πιστεύουν τα λόγια που τους απευθύνω· όλοι όσοι δεν πιστεύουν, μαζί με εκείνους που δεν κάνουν πράξη την αλήθεια, είναι δαίμονες!

Αυτοί που αναζητούν κι αυτοί που δεν αναζητούν είναι τώρα δύο διαφορετικοί τύποι ανθρώπων και είναι δύο τύποι ανθρώπων με δύο διαφορετικούς προορισμούς. Εκείνοι που επιδιώκουν τη γνώση της αλήθειας και κάνουν πράξη την αλήθεια είναι οι άνθρωποι που ο Θεός θα σώσει. Εκείνοι που δεν γνωρίζουν την αληθινή οδό είναι οι δαίμονες και οι εχθροί· είναι οι απόγονοι του αρχαγγέλου και θα καταστραφούν. Ακόμη και οι ευσεβείς πιστοί ενός ασαφούς Θεού δεν είναι επίσης δαίμονες; Οι άνθρωποι που έχουν καλή συνείδηση, αλλά δεν αποδέχονται την αληθινή οδό, είναι δαίμονες· η ουσία τους είναι μια αντίσταση στον Θεό. Εκείνοι που δεν αποδέχονται την αληθινή οδό είναι εκείνοι που αντιστέκονται στον Θεό, κι ακόμη κι αν αυτοί οι άνθρωποι υπομείνουν πολλές κακουχίες, και πάλι θα καταστραφούν. Αυτοί που δεν θέλουν να εγκαταλείψουν τον κόσμο, που δεν μπορούν να αντέξουν να χωρίσουν με τους γονείς τους, που δεν μπορούν να αντέξουν να απαλλαγούν από τις σαρκικές απολαύσεις τους, είναι όλοι ανυπάκουοι στον Θεό και όλοι θα καταστραφούν. Όποιος δεν πιστεύει στον ενσαρκωμένο Θεό είναι δαιμονικός επομένως, θα καταστραφεί. Εκείνοι που πιστεύουν, αλλά δεν κάνουν πράξη την αλήθεια, αυτοί που δεν πιστεύουν στον ενσαρκωμένο Θεό κι εκείνοι που δεν πιστεύουν καθόλου στην ύπαρξη του Θεού, θα καταστραφούν. Όποιος είναι σε θέση να παραμείνει, είναι ένα πρόσωπο που έχει υποστεί την πίκρα του ραφιναρίσματος και στέκεται σταθερό· αυτό είναι ένα πρόσωπο που έχει πραγματικά υποβληθεί σε δοκιμασίες. Όποιος δεν αναγνωρίζει τον Θεό, είναι εχθρός· δηλαδή, οποιοσδήποτε μέσα ή έξω από αυτό το ρεύμα που δεν αναγνωρίζει τον ενσαρκωμένο Θεό, είναι ένας αντίχριστος! Ποιος είναι ο Σατανάς, ποιοι είναι δαίμονες και ποιοι είναι οι εχθροί του Θεού, αν όχι αυτοί που αντιστέκονται και που δεν πιστεύουν στον Θεό; Δεν είναι αυτοί που είναι ανυπάκουοι στον Θεό; Δεν είναι αυτοί που λένε προφορικά ότι πιστεύουν, ενώ στερούνται αλήθειας; Δεν είναι αυτοί οι άνθρωποι που επιδιώκουν μόνο την απόκτηση ευλογιών, αλλά δεν μπορούν να γίνονται μάρτυρες του Θεού; Εξακολουθείς να συναναστρέφεσαι με αυτούς τους δαίμονες σήμερα και να έχεις συνείδηση και αγάπη προς αυτούς, μα, σ’ αυτήν την περίπτωση, δεν επεκτείνεις τις καλές προθέσεις σου προς τον Σατανά; Δεν θεωρείται συσχετισμός με δαίμονες; Αν σήμερα οι άνθρωποι εξακολουθούν να αδυνατούν να διακρίνουν το καλό από το κακό, και συνεχίζουν να είναι στοργικοί και ελεήμονες στα τυφλά, χωρίς καμία πρόθεση να αναζητήσουν το θέλημα του Θεού ή να είναι σε θέση να τρέφουν, με οποιοδήποτε τρόπο, τις προθέσεις του Θεού ως δικές τους, τότε η κατάληξή τους θα είναι ακόμα πιο καταστροφική. Όποιος δεν πιστεύει στον ενσαρκωμένο Θεό, είναι ένας εχθρός του Θεού. Αν έχεις συνείδηση και αγάπη προς έναν εχθρό, δεν στερείσαι αίσθησης δικαιοσύνης; Εάν είσαι σε σύμπνοια με εκείνους τους οποίους απεχθάνομαι και με τους οποίους διαφωνώ, και ακόμα έχεις αγάπη ή προσωπικά συναισθήματα προς αυτούς, τότε δεν είσαι ανυπάκουος; Δεν αντιστέκεσαι σκόπιμα στον Θεό; Μήπως ένα άτομο σαν αυτό κατέχει την αλήθεια; Εάν οι άνθρωποι έχουν συνείδηση προς τους εχθρούς, αγάπη για τους δαίμονες και έλεος για τον Σατανά, τότε δεν διαταράσσουν σκόπιμα το έργο του Θεού; Αυτοί οι άνθρωποι που πιστεύουν μόνο στον Ιησού και δεν πιστεύουν στον Θεό που ενσαρκώθηκε τις έσχατες μέρες, και όσοι προφορικά ισχυρίζονται ότι πιστεύουν στον ενσαρκωμένο Θεό, αλλά πράττουν το κακό, είναι όλοι αντίχριστοι, πόσο μάλλον εκείνοι οι άνθρωποι που δεν πιστεύουν στον Θεό. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι θα καταστραφούν. Το πρότυπο με το οποίο ο άνθρωπος κρίνει τον άνθρωπο βασίζεται στη συμπεριφορά του. Αυτός του οποίου η συμπεριφορά είναι καλή είναι ένας δίκαιος άνθρωπος και αυτός, του οποίου η συμπεριφορά είναι αποτρόπαια είναι κακός. Το πρότυπο, με το οποίο ο Θεός κρίνει τον άνθρωπο βασίζεται στο αν η ουσία του υπακούει σε Αυτόν· κάποιος που υπακούει στον Θεό είναι ένας δίκαιος άνθρωπος, και κάποιος που δεν υπακούει στον Θεό είναι εχθρός και κακός, ανεξάρτητα από το αν η συμπεριφορά του ατόμου είναι καλή ή κακή, κι ανεξάρτητα από το αν ο λόγος αυτού του ατόμου είναι σωστός ή λανθασμένος. Μερικοί άνθρωποι επιθυμούν να κάνουν καλές πράξεις, ώστε να αποκτήσουν έναν καλό προορισμό στο μέλλον, και μερικοί άνθρωποι επιθυμούν να χρησιμοποιήσουν τον καλό λόγο για να αγοράσουν έναν καλό προορισμό. Οι άνθρωποι πιστεύουν ψευδώς ότι ο Θεός καθορίζει την έκβαση του ανθρώπου σύμφωνα με τη συμπεριφορά ή την ομιλία του και, γι’ αυτό, πολλοί άνθρωποι θα επιδιώξουν να το χρησιμοποιήσουν για να κερδίσουν προσωρινή χάρη μέσω της εξαπάτησης. Οι άνθρωποι που αργότερα θα επιβιώσουν ώς την ανάπαυση, θα έχουν όλοι υπομείνει την ημέρα της δοκιμασίας και θα έχουν επίσης γίνει μάρτυρες του Θεού· όλοι θα είναι άνθρωποι που έχουν κάνει το καθήκον τους και σκοπεύουν να υπακούσουν στον Θεό. Όσοι απλώς επιθυμούν να χρησιμοποιήσουν την ευκαιρία να υπηρετήσουν για να αποφύγουν να κάνουν πράξη την αλήθεια, δεν θα μπορέσουν να παραμείνουν. Ο Θεός έχει τα κατάλληλα πρότυπα για την κατάταξη των αποτελεσμάτων όλων των ανθρώπων. Δεν παίρνει απλώς αυτές τις αποφάσεις σύμφωνα με τα λόγια και τη συμπεριφορά κάποιου, ούτε σύμφωνα με τη συμπεριφορά του κατά τη διάρκεια μιας μόνο χρονικής περιόδου. Δεν θα είναι επιεικής προς όλη την κακή συμπεριφορά ενός ατόμου εξαιτίας της παρελθούσης υπηρεσίας του για τον Θεό, ούτε θα του χαριστεί στον θάνατο εξαιτίας μιας μοναδικής δαπάνης για τον Θεό. Κανείς δεν μπορεί να αποφύγει την τιμωρία για την κακία του και κανείς δεν μπορεί να καλύψει την κακή συμπεριφορά του, ώστε να αποφύγει το μαρτύριο της καταστροφής. Εάν κάποιος μπορεί πραγματικά να κάνει το δικό του καθήκον, τότε αυτό σημαίνει ότι είναι αιώνια πιστός στον Θεό και δεν αναζητά ανταμοιβές, ανεξάρτητα από το αν λαμβάνει ευλογίες ή υποφέρει από κακοτυχία. Εάν οι άνθρωποι είναι πιστοί στον Θεό όταν βλέπουν τις ευλογίες, αλλά χάνουν την πίστη τους όταν δεν μπορούν να τις δουν, και τελικά ακόμα δεν μπορούν να γίνουν μάρτυρες του Θεού και ακόμα αδυνατούν να κάνουν το καθήκον τους όπως έπρεπε, αυτοί οι άνθρωποι που κάποτε πιστά παρείχαν υπηρεσία στον Θεό θα καταστραφούν. Εν ολίγοις, οι κακοί άνθρωποι δεν μπορούν να επιβιώσουν στην αιωνιότητα, ούτε μπορούν να εισέλθουν στην ανάπαυση· μόνο οι δίκαιοι είναι οι κύριοι της ανάπαυσης. Αφότου η ανθρωπότητα εισέλθει στη σωστή κατεύθυνση, οι άνθρωποι θα έχουν φυσιολογική ανθρώπινη ζωή. Όλοι θα κάνουν το δικό τους αντίστοιχο καθήκον και θα είναι απόλυτα πιστοί στον Θεό. Θα αποβάλλουν εντελώς την ανυπακοή τους και τη διεφθαρμένη διάθεσή τους και θα ζήσουν για τον Θεό και εξαιτίας του Θεού. Θα στερούνται ανυπακοής και αντίστασης. Θα είναι σε θέση να υπακούν πλήρως τον Θεό. Αυτή είναι η ζωή του Θεού και του ανθρώπου και η ζωή της βασιλείας, και είναι η ζωή της ανάπαυσης.

Όσοι παίρνουν τα εντελώς άπιστα παιδιά τους και τους συγγενείς τους στην εκκλησία, είναι πολύ εγωιστές και επιδεικνύουν την καλοσύνη τους. Αυτοί οι άνθρωποι επικεντρώνονται μόνο στο να είναι ευγενικοί, ανεξάρτητα από το αν πιστεύουν ή όχι και ανεξάρτητα από το αν είναι το θέλημα του Θεού. Κάποιοι φέρνουν τις γυναίκες τους ενώπιον του Θεού ή φέρνουν τους γονείς τους ενώπιον του Θεού και, ανεξάρτητα από το αν το Άγιο Πνεύμα συμφωνεί ή εκτελεί το έργο Του, τυφλά «υιοθετούν ταλαντούχους ανθρώπους» εκ μέρους του Θεού. Ποιο όφελος μπορεί να επιτευχθεί από την επέκταση αυτής της καλοσύνης προς αυτούς τους ανθρώπους που δεν πιστεύουν; Ακόμα κι αν αυτοί οι άπιστοι, που είναι χωρίς την παρουσία του Αγίου Πνεύματος, αγωνίζονται να ακολουθήσουν τον Θεό, εξακολουθούν να μην μπορούν να σωθούν, όπως ίσως κάποιος πιστεύει. Αυτοί που λαμβάνουν τη σωτηρία, δεν είναι στην πραγματικότητα τόσο εύκολο να την αποκτήσουν. Όσοι δεν έχουν υποστεί το έργο και τις δοκιμασίες του Αγίου Πνεύματος και δεν έχουν τελειωθεί από τον ενσαρκωμένο Θεό, δεν μπορούν να ολοκληρωθούν καθόλου. Επομένως, αυτοί οι άνθρωποι στερούνται της παρουσίας του Αγίου Πνεύματος από τη στιγμή που αρχίζουν να ακολουθούν εικονικά τον Θεό. Σύμφωνα με τις συνθήκες και τις πραγματικές καταστάσεις τους, απλώς δεν μπορούν να ολοκληρωθούν. Έτσι, το Άγιο Πνεύμα δεν αποφασίζει να δαπανήσει πολλή ενέργεια επάνω τους, ούτε παρέχει κανέναν διαφωτισμό ούτε τους καθοδηγεί με κανέναν τρόπο. Απλώς τους επιτρέπει να ακολουθήσουν και τελικά αποκαλύπτει το αποτέλεσμα τους —αυτό αρκεί. Ο ενθουσιασμός και οι προθέσεις του ανθρώπου προέρχονται από τον Σατανά και σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να ολοκληρώσουν το έργο του Αγίου Πνεύματος. Ανεξάρτητα από το είδος του ατόμου, κάποιος πρέπει να έχει το έργο του Αγίου Πνεύματος —μπορεί ένας άνθρωπος να ολοκληρώσει ένα άλλο άνθρωπο; Γιατί ένας σύζυγος αγαπά τη γυναίκα του; Και γιατί η σύζυγος αγαπά τον σύζυγό της; Γιατί τα παιδιά είναι υπάκουα απέναντι στους γονείς τους; Και γιατί οι γονείς λατρεύουν τα παιδιά τους; Ποιες είναι οι προθέσεις των ανθρώπων; Δεν είναι για να ικανοποιήσουν τα δικά τους σχέδια και τις εγωιστικές τους επιθυμίες; Είναι πραγματικά για το σχέδιο διαχείρισης του Θεού; Είναι για το έργο του Θεού; Είναι για να εκπληρώσουν το καθήκον ενός δημιουργήματος; Εκείνοι που πίστευαν αρχικά στον Θεό και δεν μπορούσαν να αποκτήσουν την παρουσία του Αγίου Πνεύματος, δεν μπορούν ποτέ να αποκτήσουν το έργο του Αγίου Πνεύματος· έχει καθοριστεί ότι αυτοί οι άνθρωποι θα καταστραφούν. Δεν έχει σημασία πόση αγάπη έχει κάποιος για αυτούς, δεν μπορεί να αντικαταστήσει το έργο του Αγίου Πνεύματος. Ο ενθουσιασμός και η αγάπη του ανθρώπου αντιπροσωπεύουν τις προθέσεις του ανθρώπου, αλλά δεν μπορούν να αντιπροσωπεύσουν τις προθέσεις του Θεού και δεν μπορούν να αντικαταστήσουν το έργο του Θεού. Ακόμη κι αν κάποιος επεκτείνει το μέγιστο δυνατό ποσό αγάπης ή συμπόνιας προς εκείνους τους ανθρώπους που πιστεύουν εικονικά στον Θεό και προσποιούνται ότι Τον ακολουθούν, αλλά δεν ξέρουν τι είναι να πιστεύουν στον Θεό, δεν θα αποκτήσουν τη συμπάθεια του Θεού ή δεν θα αποκτήσουν το έργο του Αγίου Πνεύματος. Ακόμα κι αν οι άνθρωποι που ακολουθούν ειλικρινά τον Θεό είναι κακής ποιότητας και δεν μπορούν να κατανοήσουν πολλές αλήθειες, έχουν τη δυνατότητα να αποκτήσουν περιστασιακά το έργο του Αγίου Πνεύματος· εκείνοι όμως που έχουν μάλλον καλό επίπεδο, αλλά δεν πιστεύουν ειλικρινά, απλώς δεν μπορούν να αποκτήσουν την παρουσία του Αγίου Πνεύματος. Απλώς, δεν υπάρχει καμία δυνατότητα σωτηρίας για αυτούς τους ανθρώπους. Ακόμη κι αν διαβάζουν τον λόγο του Θεού ή περιστασιακά ακούν τα μηνύματα ή υμνούν τον Θεό, τελικά δεν θα μπορέσουν να παραμείνουν μέχρι τον καιρό της ανάπαυσης. Το αν κάποιος αναζητά ειλικρινά δεν καθορίζεται από τον τρόπο με τον οποίο οι άλλοι τον κρίνουν ή τον τρόπο που τον βλέπουν οι άνθρωποι, αλλά από το αν το Άγιο Πνεύμα δουλεύει επάνω του και αν έχει την παρουσία του Αγίου Πνεύματος και καθορίζεται ακόμη περισσότερο από το εάν η διάθεση αλλάζει και αν έχει γνώση του Θεού αφού υποβληθεί στο έργο του Αγίου Πνεύματος για μια ορισμένη περίοδο. Αν το Άγιο Πνεύμα δουλεύει πάνω σε ένα άτομο, η διάθεση αυτού του προσώπου θα αλλάξει σταδιακά και η άποψή του για την πίστη στον Θεό θα γίνει σταδιακά πιο καθαρή. Ανεξάρτητα από το πόσο καιρό κάποιος ακολουθεί τον Θεό, από τη στιγμή που έχει αλλάξει, αυτό σημαίνει ότι το Άγιο Πνεύμα λειτουργεί πάνω του. Εάν δεν έχει αλλάξει, αυτό σημαίνει ότι το Άγιο Πνεύμα δεν εργάζεται πάνω του. Ακόμα κι αν αυτοί οι άνθρωποι παρέχουν κάποια υπηρεσία, υποκινούνται από τις προθέσεις τους να αποκτήσουν καλή τύχη. Η περιστασιακή υπηρεσία δεν μπορεί να αντικαταστήσει μια αλλαγή στη διάθεσή τους. Τελικά θα καταστραφούν, γιατί εκείνοι που υπηρετούν μέσα στο βασίλειο δεν είναι απαραίτητοι κι εκείνοι των οποίων η διάθεση δεν έχει αλλάξει επίσης δεν είναι απαραίτητοι στην υπηρεσία εκείνων των ανθρώπων που έχουν τελειωθεί και είναι πιστοί στον Θεό. Αυτά τα λόγια από το παρελθόν: «Όταν κάποιος πιστεύει στον Κύριο, η τύχη χαμογελάει σε ολόκληρη την οικογένειά του», είναι κατάλληλα για την Εποχή της Χάριτος, αλλά δεν σχετίζονται με τον προορισμό του ανθρώπου. Ήταν κατάλληλα μόνο για ένα στάδιο, κατά τη διάρκεια της Εποχής της Χάριτος. Η επιδιωκόμενη έννοια αυτών των λέξεων αφορά τις ειρηνικές και υλικές ευλογίες που απολαμβάνουν οι άνθρωποι· δεν σημαίνουν ότι ολόκληρη η οικογένεια του ανθρώπου που πιστεύει στον Κύριο θα σωθεί, και δεν σημαίνουν ότι όταν κάποιος αποκτήσει καλή τύχη, ολόκληρη η οικογένειά του επίσης θα μεταφερθεί στην ανάπαυση. Το αν κάποιος λαμβάνει ευλογίες ή υποφέρει από κακοτυχία, καθορίζεται σύμφωνα με την ουσία του ατόμου, και όχι σύμφωνα με την κοινή ουσία που μοιράζεται με άλλους. Το βασίλειο απλώς δεν έχει τέτοιου είδους υπόδειξη ή τέτοιου είδους κανόνα. Εάν κάποιος τελικά μπορεί να επιβιώσει, είναι επειδή έχει επιτύχει τις απαιτήσεις του Θεού, κι αν τελικά αδυνατεί κανείς να παραμείνει τον καιρό της ανάπαυσης, είναι επειδή αυτός ο άνθρωπος είναι ανυπάκουος στον Θεό και δεν έχει ικανοποιήσει τις απαιτήσεις του Θεού. Ο καθένας έχει έναν κατάλληλο προορισμό. Αυτοί οι προορισμοί καθορίζονται σύμφωνα με την ουσία κάθε ατόμου και δεν έχουν καμία σχέση με τους άλλους. Η κακή συμπεριφορά ενός παιδιού δεν μπορεί να μεταφερθεί στους γονείς του και η δικαιοσύνη του παιδιού δεν μπορεί να μοιραστεί με τους γονείς του. Η κακή συμπεριφορά ενός γονέα δεν μπορεί να μεταφερθεί στα παιδιά του και η δικαιοσύνη ενός γονέα δεν μπορεί να μοιραστεί με τα παιδιά του. Ο καθένας φέρει τις δικές του αμαρτίες και ο καθένας απολαμβάνει την δική του ανάλογη τύχη. Κανείς δεν μπορεί να υποκαταστήσει τον άλλο. Αυτή είναι η δικαιοσύνη. Κατά την άποψη του ανθρώπου, αν οι γονείς αποκτήσουν καλή τύχη, το ίδιο θα συμβεί και με τα παιδιά τους, κι αν τα παιδιά διαπράττουν το κακό, οι γονείς τους πρέπει να εξιλεωθούν για τις αμαρτίες τους. Αυτή είναι η προοπτική του ανθρώπου και ο τρόπος του ανθρώπου να κάνει πράγματα. Δεν είναι η προοπτική του Θεού. Η έκβαση του καθενός καθορίζεται σύμφωνα με την ουσία που προέρχεται από τη συμπεριφορά του και καθορίζεται πάντοτε κατάλληλα. Κανείς δεν μπορεί να φέρει τις αμαρτίες του άλλου, πόσο μάλλον να λάβει τιμωρία στη θέση κάποιου άλλου. Αυτό είναι απόλυτο. Η γονική μέριμνα ενός γονέα για τα παιδιά του δεν σημαίνει ότι μπορεί να εκτελεί δίκαιες πράξεις εκ μέρους του παιδιού του, ούτε η στοργική αγάπη ενός παιδιού προς τους γονείς του σημαίνει ότι μπορεί να εκτελεί δίκαιες πράξεις εκ μέρους των γονιών του. Αυτό είναι το αληθινό νόημα πίσω από τα λόγια «Τότε δύο θέλουσιν είσθαι εν τω αγρώ· ο εις παραλαμβάνεται και ο εις αφίνεται· δύο γυναίκες θέλουσιν αλέθει εν τω μύλω, μία παραλαμβάνεται και μία αφίνεται». Κανείς δεν μπορεί να πάρει στην ανάπαυση τα κακόβουλα παιδιά του λόγω της βαθιάς αγάπης του γι’ αυτά, ούτε μπορεί να πάρει στην ανάπαυση τη σύζυγό του (ή τον σύζυγό της) βάσει της δικής του δίκαιης συμπεριφοράς. Αυτός είναι ένας διοικητικός κανόνας· δεν μπορεί να υπάρξουν εξαιρέσεις για κανέναν. Οι πράκτορες της δικαιοσύνης είναι πράκτορες της δικαιοσύνης, και οι κακοποιοί είναι κακοποιοί. Οι πράκτορες της δικαιοσύνης θα μπορέσουν να επιβιώσουν, και οι κακοποιοί θα καταστραφούν. Οι άγιοι είναι άγιοι· δεν είναι βρόμικοι. Οι βρόμικοι είναι βρόμικοι, και δεν περιέχουν ίχνος αγιότητας. Όλοι οι πονηροί άνθρωποι θα καταστραφούν κι όλοι οι δίκαιοι θα επιβιώσουν, έστω κι αν τα παιδιά ενός κακοποιού εκτελούν δίκαιες πράξεις και ακόμη κι αν οι γονείς ενός δίκαιου προσώπου διαπράττουν κακές πράξεις. Δεν υπάρχει σχέση μεταξύ ενός συζύγου που πιστεύει και μιας συζύγου που δεν πιστεύει, και δεν υπάρχει καμία σχέση μεταξύ των παιδιών που πιστεύουν και των γονέων που δεν πιστεύουν. Είναι δύο ασυμβίβαστα είδη. Πριν από την είσοδο στην ανάπαυση, κάποιος έχει φυσικούς συγγενείς, αλλά όταν κάποιος έχει μπει στην ανάπαυση, κανείς δεν μπορεί να μιλά πλέον για φυσικούς συγγενείς. Όσοι κάνουν το καθήκον τους είναι εχθροί με όσους δεν το κάνουν· όσοι αγαπούν τον Θεό και εκείνοι που μισούν τον Θεό αντιτίθενται ο ένας στον άλλο. Εκείνοι που εισέρχονται στην ανάπαυση και εκείνοι που έχουν καταστραφεί είναι δύο ασύμβατα είδη δημιουργημάτων. Τα δημιουργήματα που εκπληρώνουν το καθήκον τους θα είναι σε θέση να επιβιώσουν και τα δημιουργήματα που δεν εκπληρώνουν το καθήκον τους θα καταστραφούν. Επιπλέον, αυτό θα διαρκέσει στην αιωνιότητα. Εσύ αγαπάς τον σύζυγό σου για να εκπληρώσεις το καθήκον σου ως δημιουργημένο ον; Εσύ αγαπάς τη σύζυγό σου για να εκπληρώσεις το καθήκον σου ως δημιουργημένο ον; Είσαι υπάκουος στους μη-πιστούς γονείς σου για να εκπληρώσεις το καθήκον σου ως δημιουργημένο ον; Είναι σωστή η άποψη του ανθρώπου σχετικά με την πίστη στον Θεό, ή όχι; Γιατί εσύ πιστεύεις στον Θεό; Τι θέλεις να κερδίσεις; Πώς αγαπάς τον Θεό; Εκείνοι που δεν μπορούν να εκπληρώσουν το καθήκον τους ως δημιουργημένα όντα και δεν μπορούν να καταβάλουν πλήρη προσπάθεια, θα καταστραφούν. Οι άνθρωποι σήμερα έχουν σωματικές σχέσεις μεταξύ τους, καθώς και σχέσεις αίματος, αλλά αργότερα όλοι αυτοί οι δεσμοί θα σπάσουν. Οι πιστοί και οι άπιστοι όχι μόνο δεν είναι συμβατοί, αλλά είναι μάλλον αντίπαλοι. Αυτοί στην ανάπαυση πιστεύουν ότι υπάρχει ένας Θεός και είναι υπάκουοι στον Θεό. Εκείνοι που είναι ανυπάκουοι στον Θεό θα έχουν καταστραφεί όλοι. Οι οικογένειες δεν θα υπάρχουν πλέον στη γη· πώς θα μπορούσαν να υπάρχουν γονείς ή παιδιά ή σχέσεις μεταξύ συζύγων; Η μεγάλη ασυμβατότητα μεταξύ πίστης και απιστίας θα έχει καταργήσει αυτές τις φυσικές σχέσεις!

Αρχικά δεν υπήρχαν οικογένειες μεταξύ της ανθρωπότητας, μόνο άνδρας και γυναίκα, δύο είδη ανθρώπων. Δεν υπήρχαν χώρες, πόσο μάλλον οικογένειες, αλλά λόγω της διαφθοράς του ανθρώπου, όλα τα είδη των ανθρώπων οργανώθηκαν σε μεμονωμένες οικογένειες, που αργότερα εξελίχθηκαν σε χώρες και έθνη. Αυτές οι χώρες και τα έθνη συγκροτήθηκαν από μικρές μεμονωμένες οικογένειες και, με αυτό τον τρόπο, διανεμήθηκαν όλα τα είδη ανθρώπων μεταξύ διαφόρων φυλών ανάλογα με τις διαφορές στη γλώσσα και τη διαίρεση των συνόρων. Στην πραγματικότητα, ανεξάρτητα από τον αριθμό των φυλών που υπάρχουν στον κόσμο, η ανθρωπότητα έχει μόνο έναν πρόγονο. Στην αρχή, υπήρχαν μόνο δύο είδη ανθρώπων, και αυτά τα δύο είδη ήταν ο άντρας και η γυναίκα. Ωστόσο, εξαιτίας της προόδου του έργου του Θεού, του περάσματος της ιστορίας και των γεωγραφικών αλλαγών, σε διαφορετικό βαθμό, αυτά τα δύο είδη ανθρώπων εξελίχθηκαν σε ακόμη περισσότερα είδη ανθρώπων. Όταν καταλήγουμε σε αυτό, ανεξάρτητα από το πόσες φυλές αποτελούν την ανθρωπότητα, όλη η ανθρωπότητα είναι ακόμα δημιουργία του Θεού. Ανεξάρτητα από τη φυλή στην οποία ανήκουν, είναι όλα δημιουργήματά Του· είναι όλοι οι απόγονοι του Αδάμ και της Εύας. Παρόλο που δεν κατασκευάζονται από τα χέρια του Θεού, είναι οι απόγονοι του Αδάμ και της Εύας, που ο ίδιος ο Θεός δημιούργησε προσωπικά. Σε όποιο είδος ανθρώπων κι αν ανήκουν, είναι όλα δημιουργήματά Του· δεδομένου ότι ανήκουν στην ανθρωπότητα, η οποία δημιουργήθηκε από τον Θεό, ο προορισμός τους είναι αυτός που πρέπει να έχει η ανθρωπότητα και χωρίζονται σύμφωνα με τους κανόνες που οργανώνουν την ανθρωπότητα. Δηλαδή, οι κακοποιοί και οι δίκαιοι είναι, τελικά, όλοι τους δημιουργήματα. Τα πλάσματα που διαπράττουν το κακό, τελικά, θα καταστραφούν και τα πλάσματα που εκτελούν δίκαιες πράξεις θα επιβιώσουν. Αυτή είναι η πιο κατάλληλη διάταξη για αυτά τα δύο είδη. Οι κακοποιοί δεν μπορούν, λόγω της ανυπακοής τους, να αρνηθούν ότι είναι η δημιουργία του Θεού, αλλά έχουν λεηλατηθεί από τον Σατανά, κι έτσι δεν μπορούν να σωθούν. Τα δημιουργήματα με δίκαιη συμπεριφορά δεν μπορούν να βασίζονται στο γεγονός ότι θα επιβιώσουν, για να αρνηθούν ότι έχουν δημιουργηθεί από τον Θεό, ωστόσο, μετά τη διαφθορά τους από τον Σατανά, έχουν λάβει σωτηρία. Οι κακοποιοί είναι πλάσματα που είναι ανυπάκουα στον Θεό· είναι πλάσματα που δεν μπορούν να σωθούν και έχουν ήδη λεηλατηθεί εντελώς από τον Σατανά. Οι άνθρωποι που διαπράττουν κακό είναι επίσης άνθρωποι· είναι άνθρωποι που έχουν διαφθαρεί σε μέγιστο βαθμό και άνθρωποι που δεν μπορούν να σωθούν. Ακριβώς όμως επειδή είναι και δημιουργήματα, οι άνθρωποι με δίκαιη συμπεριφορά έχουν επίσης διαφθαρεί, αλλά είναι άνθρωποι που είναι πρόθυμοι να απελευθερωθούν από τη διεφθαρμένη τους διάθεση και είναι ικανοί να υπακούσουν τον Θεό. Οι άνθρωποι με δίκαιη συμπεριφορά δεν βρίθουν δικαιοσύνης· αντιθέτως, έλαβαν σωτηρία και απελευθερώθηκαν από τη διεφθαρμένη διάθεσή τους για να υπακούσουν στον Θεό. Θα μείνουν σταθεροί ώς το τέλος, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχουν διαφθαρεί από τον Σατανά. Αφού τελειώσει το έργο του Θεού, ανάμεσα σε όλα τα πλάσματά Του θα υπάρξουν εκείνα που θα καταστραφούν κι εκείνα που θα επιβιώσουν. Αυτή είναι μια αναπόφευκτη εξέλιξη του έργου διαχείρισης. Κανείς δεν μπορεί να το αρνηθεί. Οι κακοποιοί δεν μπορούν να επιβιώσουν· όσοι υπακούν και Τον ακολουθούν μέχρι το τέλος, σίγουρα θα επιβιώσουν. Καθώς πρόκειται για το έργο της διαχείρισης της ανθρώπινης φύσης, θα υπάρχουν εκείνοι που παραμένουν κι αυτοί που εξαλείφονται. Αυτά είναι διαφορετικά αποτελέσματα διαφορετικών ειδών ανθρώπων και οι πιο κατάλληλες ρυθμίσεις για τα πλάσματά Του. Η τελική διευθέτηση του Θεού για την ανθρωπότητα είναι να χωρίσει τις οικογένειες, τα έθνη και τα εθνικά σύνορα, σπάζοντας το δεσμό τους. Μια ολότητα χωρίς οικογένειες και εθνικά σύνορα, γιατί ο άνθρωπος, τελικά, κατάγεται από έναν πρόγονο και είναι δημιούργημα του Θεού. Εν ολίγοις, τα πλάσματα που πράττουν το κακό θα καταστραφούν και τα πλάσματα που υπακούουν στον Θεό θα επιβιώσουν. Με τον τρόπο αυτόν, δεν θα υπάρχουν οικογένειες, ούτε χώρες και, κυρίως, κανένα έθνος στην ανάπαυση του μέλλοντος· αυτό το είδος της ανθρωπότητας είναι το πιο ιερό. Ο Αδάμ και η Εύα δημιουργήθηκαν αρχικά, έτσι ώστε ο άνθρωπος να μπορεί να φροντίζει όλα τα πράγματα στη γη· ο άνθρωπος ήταν αρχικά ο κύριος όλων των πραγμάτων. Η πρόθεση του Ιεχωβά στη δημιουργία του ανθρώπου ήταν να επιτρέψει στον άνθρωπο να υπάρχει πάνω στη γη, κι επίσης να φροντίζει όλα τα πράγματα επάνω σ’ αυτήν, γιατί ο άνθρωπος δεν είχε αρχικά διαφθαρεί και ήταν επίσης ανίκανος να διαπράξει κακό. Ωστόσο, αφού ο άνθρωπος διεφθάρη, δεν ήταν πλέον ο επιστάτης όλων των πραγμάτων. Και ο σκοπός της σωτηρίας του Θεού είναι να αποκατασταθεί αυτή η λειτουργία του ανθρώπου, να αποκατασταθεί ο αρχικός λόγος του ανθρώπου και η αρχική υπακοή του. Η ανθρωπότητα στην ανάπαυση θα είναι το ίδιο το πορτραίτο του αποτελέσματος που το έργο σωτηρίας Του ελπίζει να επιτύχει. Αν και δεν θα είναι πλέον μια ζωή όπως αυτή του Κήπου της Εδέμ, η ουσία της θα είναι η ίδια. Η ανθρωπότητα απλώς δεν θα είναι πια ο παλαιότερος μη διεφθαρμένος εαυτός της, αλλά μάλλον μια ανθρωπότητα που διεφθάρη και στη συνέχεια έλαβε τη σωτηρία. Αυτοί οι άνθρωποι που έλαβαν σωτηρία, τελικά (δηλαδή μετά την ολοκλήρωση του έργου Του) θα εισέλθουν στην ανάπαυση. Ομοίως, η κατάληξη εκείνων που τιμωρήθηκαν τελικά θα αποκαλυφθεί τελείως και θα καταστραφούν μόνο μετά την ολοκλήρωση του έργου Του. Αυτό σημαίνει ότι, μετά την ολοκλήρωση του έργου Του, όλοι όσοι ποιούν το κακό και όσοι έχουν σωθεί θα αποκαλυφθούν, διότι το έργο της αποκάλυψης όλων των ειδών ανθρώπων (ανεξάρτητα από το αν είναι κακοποιοί ή σωσμένοι) θα διεξαχθεί σε όλους τους ανθρώπους ταυτόχρονα. Οι κακοποιοί θα εξαλειφθούν και όσοι μπορούν να παραμείνουν θα αποκαλυφθούν ταυτόχρονα. Επομένως, η κατάληξη όλων των ειδών ανθρώπων θα αποκαλυφθεί ταυτόχρονα. Δεν θα επιτρέψει πρώτα στην ομάδα των ανθρώπων που έχει σωθεί να εισέλθει στην ανάπαυση, αν προηγουμένως δεν παραμερίσει τους κακοποιούς και δεν τους κρίνει ή δεν τους υποβάλλει σε αργή τιμωρία. Στην πραγματικότητα, δεν έχουν έτσι τα πράγματα. Όταν οι κακοποιοί καταστραφούν κι εκείνοι που θα επιβιώσουν εισέλθουν στην ανάπαυση, το έργο Του σε ολόκληρο το σύμπαν θα έχει τελειώσει. Δεν θα υπάρχει σειρά προτεραιότητας μεταξύ εκείνων που λαμβάνουν ευλογίες και όσων υποφέρουν από κακοτυχία· αυτοί που λαμβάνουν ευλογίες θα ζήσουν αιώνια κι όσοι υποφέρουν από κακοτυχία θα χαθούν στην αιωνιότητα. Αυτά τα δύο στάδια του έργου θα ολοκληρωθούν ταυτόχρονα. Ακριβώς επειδή υπάρχουν ανυπάκουοι άνθρωποι, θα αποκαλυφθεί η δικαιοσύνη εκείνων που είναι υπάκουοι, κι ακριβώς επειδή υπάρχουν εκείνοι που έχουν λάβει ευλογίες, θα αποκαλυφθεί η ατυχία που υφίστανται, εξαιτίας της κακής τους συμπεριφοράς, όσοι είναι κακοποιοί. Αν ο Θεός δεν αποκάλυπτε τους κακοποιούς, εκείνοι οι άνθρωποι που υπακούουν ειλικρινά στον Θεό δεν θα έβλεπαν ποτέ τον ήλιο. Αν ο Θεός δεν τοποθετούσε αυτούς που Τον υπακούουν σε έναν κατάλληλο προορισμό, εκείνοι που είναι ανυπάκουοι στον Θεό δεν θα μπορούσαν να λάβουν την τιμωρία που τους αξίζει. Αυτή είναι η διαδικασία του έργου Του. Εάν δεν πραγματοποιούσε αυτό το έργο της τιμωρίας του κακού και της ανταμοιβής του καλού, τα πλάσματά Του δεν θα μπορούσαν ποτέ να εισέλθουν στους αντίστοιχους προορισμούς τους. Μόλις η ανθρωπότητα εισέλθει στην ανάπαυση, οι κακοποιοί θα καταστραφούν, ολόκληρη η ανθρωπότητα θα εισέλθει στη σωστή κατεύθυνση και κάθε είδος ανθρώπου θα συνυπάρχει με το δικό του είδος, σε πλήρη συμφωνία με τις λειτουργίες που πρέπει να εκτελούν. Μόνο αυτή θα είναι η ημέρα της ανάπαυσης της ανθρωπότητας και η αναπόφευκτη εξέλιξη για την ανάπτυξη της ανθρωπότητας, και μόνο όταν η ανθρωπότητα εισέλθει στην ανάπαυση, το μεγάλο και τελευταίο επίτευγμα του Θεού θα φτάσει στο τέλος του. Αυτό θα είναι το τέλος του έργου Του. Αυτό το έργο θα τελειώσει ολόκληρη την παρακμιακή φυσική ζωή της ανθρωπότητας και θα τελειώσει τη ζωή της διεφθαρμένης ανθρωπότητας. Από εδώ, η ανθρωπότητα θα εισέλθει σε μια νέα σφαίρα. Αν και ο άνθρωπος ζει μια φυσική ζωή, υπάρχουν σημαντικές διαφορές μεταξύ της ουσίας της ζωής του και της ουσίας της ζωής της διεφθαρμένης ανθρωπότητας. Το νόημα της ύπαρξής του και το νόημα της ύπαρξης της διεφθαρμένης ανθρωπότητας είναι επίσης διαφορετικά. Αν και αυτό δεν είναι η ζωή ενός νέου είδους ανθρώπου, μπορεί να λεχθεί ότι είναι η ζωή μιας ανθρωπότητας που έχει λάβει σωτηρία και μια ζωή στην οποία η ανθρώπινη φύση και η λογική έχουν ανακτηθεί. Αυτοί είναι άνθρωποι που κάποτε ήταν ανυπάκουοι στον Θεό και οι οποίοι κάποτε κατακτήθηκαν από τον Θεό και έπειτα σώθηκαν από Αυτόν. Αυτοί είναι άνθρωποι που ταπείνωσαν τον Θεό και αργότερα έγιναν μάρτυρές Του. Η ύπαρξή τους, αφού υποβλήθηκαν και επιβίωσαν τις δοκιμές Του, είναι η πιο σημαντική ύπαρξη· είναι άνθρωποι που έγιναν μάρτυρες του Θεού ενώπιον του Σατανά· είναι άνθρωποι που είναι κατάλληλοι για να ζήσουν. Αυτοί που θα καταστραφούν είναι άνθρωποι που δεν μπορούν να καταθέσουν μαρτυρία στον Θεό και δεν είναι κατάλληλοι να ζήσουν. Η καταστροφή τους θα οφείλεται στην κακή συμπεριφορά τους και η καταστροφή είναι ο καλύτερος προορισμός τους. Όταν ο άνθρωπος αργότερα εισέλθει στην καλή σφαίρα, δεν θα υπάρξει καμία σχέση μεταξύ του συζύγου και της συζύγου, μεταξύ πατέρα και κόρης ή μεταξύ μητέρας και γιού που ο άνθρωπος φαντάζεται ότι θα βρει. Εκείνη την εποχή, ο άνθρωπος θα ακολουθήσει το δικό του είδος, και η οικογένεια θα έχει ήδη διαλυθεί. Έχοντας αποτύχει τελείως, ο Σατανάς δεν θα ενοχλήσει ποτέ ξανά την ανθρωπότητα και ο άνθρωπος δεν θα έχει πλέον διεφθαρμένη σατανική διάθεση. Αυτοί οι ανυπάκουοι άνθρωποι θα έχουν ήδη καταστραφεί, και μόνο εκείνοι οι υπάκουοι άνθρωποι θα επιβιώσουν. Κι έτσι, πολύ λίγες οικογένειες θα επιβιώσουν άθικτες· πώς θα εξακολουθήσουν λοιπόν να υπάρχουν φυσικές σχέσεις; Η προηγούμενη φυσική ζωή του ανθρώπου θα απαγορευτεί τελείως· πώς θα μπορούν οι φυσικές σχέσεις να συνεχίσουν να υπάρχουν μεταξύ των ανθρώπων; Χωρίς διεφθαρμένη σατανική διάθεση, η ζωή των ανθρώπων δεν θα είναι πια η παλιά ζωή του παρελθόντος, αλλά μάλλον μια νέα ζωή. Οι γονείς θα χάσουν τα παιδιά και τα παιδιά θα χάσουν τους γονείς τους. Οι σύζυγοι θα χάσουν τις συζύγους και οι σύζυγοι θα χάσουν τους συζύγους τους. Οι άνθρωποι έχουν τώρα φυσικές σχέσεις μεταξύ τους. Όταν όλοι εισέλθουν στην ανάπαυση, δεν θα υπάρξουν άλλες φυσικές σχέσεις. Μόνο μια τέτοια ανθρωπότητα θα έχει τη δικαιοσύνη και την αγιότητα, μόνο μια τέτοια ανθρωπότητα θα είναι εκείνη που λατρεύει τον Θεό.

Ο Θεός δημιούργησε την ανθρωπότητα, την τοποθέτησε επί γης και την έχει οδηγήσει μέχρι σήμερα. Στη συνέχεια, έσωσε την ανθρωπότητα και τον εαυτό Του ως θυσία εξιλέωσης για την ανθρωπότητα. Στο τέλος, πρέπει να κατακτήσει την ανθρωπότητα, να σώσει ολόκληρη την ανθρωπότητα και να την αποκαταστήσει στην αρχική της ομοίωση. Αυτό είναι το έργο με το οποίο ασχολείται από την αρχή μέχρι το τέλος —η αποκατάσταση του ανθρώπου στην αρχική του εικόνα και στην αρχική του ομοίωση. Θα εδραιώσει τη βασιλεία Του και θα αποκαταστήσει την αρχική ομοίωση του ανθρώπου, που σημαίνει ότι θα αποκαταστήσει την εξουσία Του στη γη και θα αποκαταστήσει την εξουσία Του σε κάθε δημιουργία. Ο άνθρωπος έχασε την θεοσεβούμενη καρδιά του αφού διαφθάρηκε από τον Σατανά, και έχασε τη λειτουργία που ένα από τα πλάσματα του Θεού θα έπρεπε να έχει, με το να μετατραπεί σε εχθρό ανυπάκουο στον Θεό. Ο άνθρωπος έζησε κάτω από τη σφαίρα επιρροής του Σατανά και ακολούθησε τις εντολές του Σατανά· οπότε ο Θεός δεν είχε τρόπο να δουλέψει μεταξύ των πλασμάτων Του και ήταν ακόμη πιο αδύναμος ως προς το να εισπράξει σεβασμό από τα πλάσματά Του. Ο άνθρωπος δημιουργήθηκε από τον Θεό και όφειλε να λατρεύει τον Θεό, αλλά ο άνθρωπος, στην πραγματικότητα, γύρισε την πλάτη του προς τον Θεό και λάτρεψε τον Σατανά. Ο Σατανάς έγινε το είδωλο στην καρδιά του ανθρώπου. Έτσι, ο Θεός έχασε τη θέση Του στην καρδιά του ανθρώπου, έχασε δηλαδή ουσιαστικά την σημασία της δημιουργίας του ανθρώπου από Εκείνον, κι έτσι, για να αποκαταστήσει τη σημασία της δημιουργίας του ανθρώπου από Εκείνον, πρέπει να αποκαταστήσει την αρχική ομοίωση του ανθρώπου και να τον απαλλάξει από τη διεφθαρμένη του διάθεση. Για να διεκδικήσει τον άνθρωπο από τον Σατανά, πρέπει να σώσει τον άνθρωπο από την αμαρτία. Μόνο με αυτόν τον τρόπο μπορεί να αποκαταστήσει σταδιακά την αρχική ομοίωση του ανθρώπου και να αποκαταστήσει την αρχική λειτουργία του ανθρώπου και, τελικά, τη βασιλεία Του. Η τελική καταστροφή αυτών των υιών της ανυπακοής θα πραγματοποιηθεί επίσης για να επιτρέψει στον άνθρωπο να λατρεύει καλύτερα τον Θεό και να ζήσει καλύτερα πάνω στη γη. Από τη στιγμή που ο Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο, θα κάνει τον άνθρωπο να Τον λατρεύει· αφού επιθυμεί να αποκαταστήσει την αρχική λειτουργία του ανθρώπου, θα την αποκαταστήσει πλήρως και χωρίς καμία νόθευση. Η αποκατάσταση της εξουσίας Του σημαίνει πως θα κάνει τον άνθρωπο να Τον λατρεύει και θα τον κάνει να Τον υπακούει· σημαίνει ότι θα κάνει τον άνθρωπο να ζει εξαιτίας Αυτού και να ωθεί τους εχθρούς Του στο να χάνονται εξαιτίας της εξουσίας Του. Αυτό σημαίνει ότι θα βοηθήσει κάθε τελευταίο κομμάτι Του να κυριαρχήσει μεταξύ της ανθρωπότητας και χωρίς να υπάρχει οποιαδήποτε αντίσταση από τον άνθρωπο. Η βασιλεία που επιθυμεί να εγκαθιδρύσει είναι η δική Του βασιλεία. Η ανθρωπότητα που επιθυμεί είναι εκείνη που Τον λατρεύει, που Τον υπακούει πλήρως και έχει τη δόξα Του. Εάν δεν σώσει τη διεφθαρμένη ανθρωπότητα, η σημασία της δημιουργίας του ανθρώπου από Εκείνον θα καταλήξει στο μηδέν. Δεν θα έχει άλλη εξουσία στον άνθρωπο και η βασιλεία Του δεν θα είναι πλέον σε θέση να υπάρχει πάνω στη γη. Εάν δεν καταστρέψει εκείνους τους εχθρούς που είναι ανυπάκουοι σ’ Αυτόν, δεν θα μπορέσει να αποκτήσει την πλήρη δόξα Του, ούτε θα μπορέσει να εδραιώσει τη βασιλεία Του πάνω στη γη. Αυτά είναι τα σύμβολα της ολοκλήρωσης του έργου Του και τα σύμβολα της ολοκλήρωσης του μεγάλου επιτεύγματός Του: να καταστρέψει τελείως εκείνους μεταξύ της ανθρωπότητας που είναι ανυπάκουοι σ’ Αυτόν και να φέρει αυτούς που έχουν καταστεί ολοκληρωμένοι, στην ανάπαυση. Όταν η ανθρωπότητα έχει αποκατασταθεί στην αρχική της ομοίωση, όταν η ανθρωπότητα μπορεί να εκπληρώσει τα αντίστοιχα καθήκοντά της, να διατηρήσει τη δική της θέση και να υπακούει σε όλες τις ρυθμίσεις του Θεού, ο Θεός θα έχει αποκτήσει μια ομάδα ανθρώπων πάνω στη γη που Τον λατρεύει και θα έχει επίσης εγκαθιδρύσει μια βασιλεία πάνω στη γη που Τον λατρεύει. Θα έχει αιώνια νίκη επί της γης και όσοι αντιτίθενται σ’ Αυτόν, θα χαθούν στην αιωνιότητα. Αυτό θα αποκαταστήσει την αρχική Του πρόθεση στη δημιουργία του ανθρώπου. Θα αποκαταστήσει την πρόθεσή Του να δημιουργήσει όλα τα πράγματα και θα αποκαταστήσει επίσης την εξουσία Του στη γη, την εξουσία Του ανάμεσα σε όλα τα πράγματα και την εξουσία Του ανάμεσα στους εχθρούς Του. Αυτά είναι τα σύμβολα της συνολικής νίκης Του. Από εκεί και πέρα, η ανθρωπότητα θα εισέλθει στην ανάπαυση και θα εισέλθει σε μια ζωή που ακολουθεί το σωστό δρόμο. Ο Θεός θα εισέλθει επίσης στην αιώνια ανάπαυση με τον άνθρωπο και θα εισέλθει σε μια αιώνια ζωή, την οποία θα μοιράζονται ο Θεός και ο άνθρωπος. Η βρωμιά και η ανυπακοή στη γη θα εξαφανιστούν, όπως και ο θρήνος στη γη. Όλοι στη γη που αντιτίθενται στον Θεό, δεν θα υπάρχουν. Μόνο ο Θεός και εκείνοι οι άνθρωποι που έχουν σώσει, θα παραμείνουν· μόνο η δημιουργία Του θα παραμείνει.

από «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Πηγή του λόγου του Θεού: Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού