Τι απόψεις πρέπει να έχουν οι πιστοί

Τι είναι εκείνο που έχει λάβει ο άνθρωπος από τη στιγμή που πίστεψε αρχικά στον Θεό; Τι έχεις μάθει για τον Θεό; Πόσο πολύ έχεις αλλάξει εξαιτίας της πίστης σου στον Θεό; Όλοι σας τώρα γνωρίζετε πως η πίστη του ανθρώπου στον Θεό δεν είναι μόνο για τη σωτηρία της ψυχής και την ευημερία της σάρκας, ούτε μόνο για να εμπλουτίσει τη ζωή του μέσ’ από την αγάπη για τον Θεό, κ.ο.κ. Εκ των πραγμάτων, αν αγαπάς τον Θεό χάριν της ευημερίας της σάρκας ή της στιγμιαίας απόλαυσης, τότε, ακόμη κι αν τελικά η αγάπη σου για τον Θεό φτάνει στο αποκορύφωμά της και δεν ζητάς τίποτε, η αγάπη αυτή που επιδιώκεις δεν είναι ακόμη αγνή αγάπη και δεν ευχαριστεί τον Θεό. Εκείνοι που χρησιμοποιούν την αγάπη στον Θεό για να εμπλουτίσουν τις ανιαρές τους ζωές και για να γεμίσουν ένα κενό στην καρδιά τους είναι εκείνοι που επιδιώκουν να ζήσουν άνετα, όχι εκείνοι που επιδιώκουν αληθινά ν’ αγαπήσουν τον Θεό. Αυτό το είδος αγάπης είναι ενάντια στη θέληση κάποιου, μια αναζήτηση συναισθηματικής απόλαυσης, κι ο Θεός δεν χρειάζεται αυτό το είδος αγάπης. Τι είδους αγάπη, λοιπόν, είναι μια αγάπη σαν τη δική σου; Για τι αγαπάς τον Θεό; Πόση αληθινή αγάπη έχεις για τον Θεό τώρα; Η αγάπη των περισσοτέρων από εσάς είναι όπως αναφέρθηκε παραπάνω. Αυτό το είδος αγάπης μπορεί μόνο να συντηρεί την υπάρχουσα κατάσταση· δεν μπορεί να πετύχει αιώνια σταθερότητα, ούτε να ριζώσει στον άνθρωπο. Αυτό το είδος αγάπης είναι όπως ένα λουλούδι που δεν κάνει καρπούς ύστερ’ από το άνθισμά του με αποτέλεσμα να μαραίνεται. Με άλλα λόγια, όταν αγάπησες μία φορά τον Θεό με τέτοιον τρόπο και δεν υπάρχει κανένας να σε οδηγήσει στο μονοπάτι, θα πέσεις. Αν μπορείς να αγαπάς τον Θεό μόνο τις περιόδους που αγαπάς τον Θεό και δεν κάνεις ύστερα αλλαγές στη στάση της ζωής σου, τότε θα συνεχίσεις να υφίστασαι την επιρροή του σκότους χωρίς να μπορείς ν’ αποδράσεις, και θα είσαι ανήμπορος να ελευθερωθείς από τη χειραγώγηση και την παραπλάνηση του Σατανά. Κανένας τέτοιος άνθρωπος δεν μπορεί να κερδηθεί πλήρως από τον Θεό· στο τέλος, το πνεύμα τους, η ψυχή και το σώμα τους θα εξακολουθήσουν ν’ ανήκουν στον Σατανά. Είναι αναμφίβολο. Όλοι εκείνοι που δεν μπορούν να κερδηθούν πλήρως από τον Θεό θα επιστρέψουν στον αρχικό τους τόπο, δηλαδή, πίσω στον Σατανά, και θα κατρακυλήσουν στη λίμνη που καίει με φωτιά και θειάφι για να δεχθούν το επόμενο βήμα της τιμωρίας από τον Θεό. Εκείνοι που κερδίζονται από τον Θεό είναι αυτοί που επαναστατούν εναντίον του Σατανά και δραπετεύουν από τη σφαίρα επιρροής του. Τέτοιοι άνθρωποι θα καταμετρηθούν επισήμως ανάμεσα στον λαό της βασιλείας. Τέτοιος θα είναι ο λαός της βασιλείας. Θέλεις να είσαι αυτό το είδος ανθρώπου; Θέλεις να κερδηθείς από τον Θεό; Θέλεις να δραπετεύσεις από τη σφαίρα επιρροής του Σατανά και να επιστρέψεις στον Θεό; Μήπως ανήκεις αυτή τη στιγμή στον Σατανά ή καταμετράσαι ανάμεσα στον λαό της βασιλείας; Τέτοιου είδους πράγματα πρέπει να είναι απολύτως σαφή και να μην χρειάζονται περαιτέρω εξήγηση.

Σε περασμένους καιρούς, πολλά επιδιώχθηκαν με τη φιλοδοξία και τις αντιλήψεις του ανθρώπου και για χάρη των ελπίδων του ανθρώπου. Δεν θα συζητήσουμε τώρα αυτά τα ζητήματα. Η ουσία είναι να βρεθεί ένας πρακτικός τρόπος που θα διευκολύνει καθέναν από εσάς να κρατήσει μια κανονική κατάσταση απέναντι στον Θεό και να ελευθερωθεί βαθμιαία από τα δεσμά της επιρροής του Σατανά, έτσι ώστε να μπορείτε να κερδηθείτε από τον Θεό, και να πραγματοποιήσετε στη γη ό,τι ο Θεός ζητάει από εσάς. Μόνο αυτό μπορεί να εκπληρώσει το θέλημα του Θεού. Πολλοί πιστεύουν στον Θεό, αλλά δεν ξέρουν ούτε τι είναι εκείνο που επιθυμεί ο Θεός ούτε τι είναι εκείνο που επιθυμεί ο Σατανάς. Οι ανόητοι πιστεύουν και ακολουθούν τυφλά άλλους, κι έτσι ποτέ δεν έζησαν μια φυσιολογική χριστιανική ζωή· ποτέ δεν είχαν φυσιολογικές προσωπικές σχέσεις, και ακόμα λιγότερο μια φυσιολογική σχέση που έχει ο άνθρωπος με τον Θεό. Από αυτό μπορεί να διαπιστώσει κανείς ότι οι ταλαιπωρίες και τα ελαττώματα του ανθρώπου, και άλλοι παράγοντες που μπορούν να ματαιώσουν το θέλημα του Θεού, είναι πολλοί. Αυτό αρκεί για ν’ αποδείξει ότι ο άνθρωπος δεν βαδίζει στο σωστό μονοπάτι ούτε έχει βιώσει την αληθινή ζωή. Τι είναι λοιπόν το να βαδίζεις στο σωστό μονοπάτι; Το να βαδίζεις στο σωστό μονοπάτι σημαίνει ότι μπορείς να καταπραΰνεις την καρδιά σου μπροστά στον Θεό ανά πάσα στιγμή και να επικοινωνείς φυσιολογικά με τον Θεό, φτάνοντας βαθμιαία να γνωρίσεις τι λείπει από τον άνθρωπο και λίγο-λίγο να αποκτήσεις μια βαθύτερη γνώση του Θεού. Μέσω αυτού, θα κερδίζεις καθημερινά νέα όραση και φώτιση στο πνεύμα σου· η λαχτάρα σου μεγαλώνει, και επιδιώκεις να εισέλθεις στην αλήθεια. Κάθε μέρα εμφανίζεται νέο φως και νέα κατανόηση. Μέσ’ από το μονοπάτι αυτό, βαθμιαία ελευθερώνεσαι από την επιρροή του Σατανά κι η ζωή σου γίνεται πιο αξιόλογη. Ένας τέτοιος άνθρωπος έχει μπει στο σωστό μονοπάτι. Αξιολόγησε τις πραγματικές σου εμπειρίες κι εξέτασε το μονοπάτι που ακολουθείς με την πίστη σου στον Θεό σε αντίθεση με όλα τα παραπάνω. Είσαι εκείνος που βαδίζει στο σωστό μονοπάτι; Σε ποια ζητήματα έχεις ελευθερωθεί από τα δεσμά του Σατανά κι από την επιρροή του Σατανά; Αν δεν έχεις μπει ακόμα στο σωστό μονοπάτι, οι δεσμοί σου με τον Σατανά δεν έχουν ακόμα κοπεί. Εν τοιαύτη περιπτώσει, μπορεί η επιδίωξη της αγάπης για τον Θεό να οδηγήσει σε μιαν αγάπη που να είναι αυθεντική, αφοσιωμένη και αγνή; Λες ότι η αγάπη σου για τον Θεό είναι αταλάντευτη και από καρδιάς, αλλά δεν έχεις ακόμη ελευθερωθεί από τα δεσμά του Σατανά. Δεν κοροϊδεύεις έτσι τον Θεό; Αν θέλεις να πετύχεις μιαν άδολη αγάπη για τον Θεό, κερδίσου ολοκληρωτικά από τον Θεό, και καταμετρήσου ανάμεσα στον λαό της βασιλείας, αλλά πρώτα πρέπει να μπεις στο σωστό μονοπάτι.

Η αληθινή ιστορία πίσω από το έργο της Εποχής της Λύτρωσης

Ολόκληρο το σχέδιο της διαχείρισής Μου, ένα σχέδιο που εκτείνεται σε διάστημα έξι χιλιάδων ετών, αποτελείται από τρία στάδια ή τρεις εποχές: στην αρχή η Εποχή του Νόμου, η Εποχή της Χάριτος (που είναι επίσης και η Εποχή της Λύτρωσης) και τις έσχατες ημέρες η Εποχή της Βασιλείας. Το έργο Μου στις τρεις αυτές εποχές διαφέρει σε περιεχόμενο σύμφωνα με την φύση της κάθε εποχής, αλλά σε κάθε στάδιο είναι σε συμφωνία με τις ανάγκες του ανθρώπου –ή, για να είμαστε πιο ακριβείς, γίνεται σύμφωνα με τα κόλπα που ο Σατανάς εφαρμόζει στον πόλεμο που διεξάγω εναντίον του. Ο σκοπός του έργου Μου είναι να νικήσω τον Σατανά, να εκδηλώσω την σοφία Μου και την παντοδυναμία Μου, να αποκαλύψω όλα τα κόλπα του Σατανά και μ’ αυτόν τον τρόπο να σώσω ολόκληρο το ανθρώπινο γένος το οποίο ζει υπό τη σφαίρα επιρροής του. Είναι για να δείξω τη σοφία Μου και την παντοδυναμία Μου ενώ ταυτόχρονα ν’ αποκαλύψω την αβάσταχτη αποκρουστικότητα του Σατανά. Ακόμη περισσότερο είναι για να διδάξω στα πλάσματά Μου να διακρίνουν μεταξύ του καλού και του κακού, να γνωρίζουν ότι Εγώ είμαι ο Κυβερνήτης όλων των πραγμάτων, να δουν ξεκάθαρα ότι ο Σατανάς είναι εχθρός της ανθρωπότητας, ο πιο χαμηλός των χαμηλών, ο σατανικός, και να διακρίνουν με απόλυτη βεβαιότητα τη διαφορά μεταξύ καλού και κακού, αλήθειας και ψεύδους, αγιότητας και βρομιάς και τι είναι σημαντικό και τι ποταπό. Μ’ αυτόν τον τρόπο, η αδαής ανθρωπότητα θα μπορεί να γίνει μάρτυρας για Μένα, ότι δεν είμαι Εγώ που διαφθείρω την ανθρωπότητα και μόνο Εγώ – ο Κύριος της δημιουργίας – μπορώ να σώσω την ανθρωπότητα, μπορώ να δώσω στον άνθρωπο πράγματα για την απόλαυσή του. Και θα γνωρίσει ότι Εγώ είμαι ο Κυβερνήτης όλων των πραγμάτων και ο Σατανάς είναι απλώς ένα από τα όντα που δημιούργησα και αργότερα στράφηκε εναντίον Μου. Το σχέδιο διαχείρισης Μου των έξι χιλιάδων ετών χωρίζεται σε τρία στάδια για να επιτευχθεί το παρακάτω αποτέλεσμα: να μπορέσουν οι δημιουργίες Μου να γίνουν μάρτυρές Μου, να κατανοήσουν το θέλημά Μου και να γνωρίζουν ότι Εγώ είμαι η αλήθεια. Έτσι, κατά τη διάρκεια της αρχικής φάσης του έργου στο σχέδιο διαχείρισής Μου των έξι χιλιάδων ετών, έκανα το έργο του νόμου που ήταν το έργο στο οποίο ο Ιεχωβά οδήγησε τους ανθρώπους Του. Το δεύτερο στάδιο ξεκίνησε το έργο της Εποχής της Χάριτος στα χωριά της Ιουδαίας. Ο Ιησούς αντιπροσωπεύει όλο το έργο της Εποχής της Χάριτος. Ενσαρκώθηκε και σταυρώθηκε στον σταυρό κι επίσης εγκαινίασε την Εποχή της Χάριτος. Σταυρώθηκε για να ολοκληρώσει το έργο της λύτρωσης, να τελειώσει την Εποχή του Νόμου και να ξεκινήσει την Εποχή της Χάριτος κι έτσι ονομάστηκε ο «Υπέρτατος Αρχηγός», η «Προσφορά περί αμαρτία», ο «Λυτρωτής». Έτσι, το έργο του Ιησού διέφερε σε περιεχόμενο από το έργο του Ιεχωβά, παρόλο που ήταν τα ίδια στις αρχές τους. Ο Ιεχωβά ξεκίνησε την Εποχή του Νόμου, εδραίωσε τη βάση Του, δηλαδή το σημείο της αρχής του έργου Του στην γη και εξέδωσε τις εντολές. Αυτά ήταν δύο από τα κατορθώματά Του, τα οποία αντιπροσωπεύουν την Εποχή του Νόμου. Το έργο που έκανε ο Ιησούς την Εποχή της Χάριτος δεν ήταν για να εκδώσει εντολές αλλά για να εκπληρώσει τις εντολές και μ’ αυτόν τον τρόπο να οδηγήσει στην Εποχή της Χάριτος και να καταλήξει με την Εποχή του Νόμου που είχε διαρκέσει δύο χιλιάδες χρόνια. Ήταν ο πρωτοπόρος που ήρθε για να ξεκινήσει την Εποχή της Χάριτος, ωστόσο το κύριο μέρος του έργου Του ήταν για τη λύτρωση. Οπότε τα κατορθώματά Του ήταν επίσης διπλά: ξεκίνησε μια νέα εποχή και ολοκλήρωσε το έργο της λύτρωσης μέσω της σταύρωσής Του. Στη συνέχεια αναχώρησε. Στο σημείο αυτό, η Εποχή του Νόμου έφτασε στο τέλος της και η ανθρωπότητα εισήλθε στην Εποχή της Χάριτος.