Ομιλία του Θεού «Το έργο του Θεού, η διάθεση του Θεού και ο ίδιος ο Θεός (Γ')» Μέρος έβδομο

 

Ομιλία του Θεού «Το έργο του Θεού, η διάθεση του Θεού και ο ίδιος ο Θεός (Γ')» Μέρος έβδομο

Ομιλία του Θεού | Οι πονηροί πρέπει να τιμωρούνται

 

Ομιλία του Θεού | Οι πονηροί πρέπει να τιμωρούνται 
Ο Παντοδύναμος Θεός λέει, «Το να εξετάζεις αν κάνεις πράξη τη δικαιοσύνη σε όλα όσα κάνεις κι αν όλες οι πράξεις σου παρατηρούνται από τον Θεό αποτελεί τη συμπεριφορική αρχή όσων πιστεύουν στον Θεό. Εσείς θα αποκαλεστείτε δίκαιοι διότι μπορείτε να ικανοποιήσετε τον Θεό και διότι αποδέχεστε την φροντίδα και προστασία του Θεού. Στα μάτια του Θεού, όλοι όσοι αποδέχονται την φροντίδα, την προστασία και την τελειοποίηση του Θεού και έχουν αποκτηθεί από Αυτόν, είναι δίκαιοι και ο Θεός τους κοιτάζει με λατρεία. Όσο περισσότερο αποδέχεστε τα λόγια του Θεού εδώ και τώρα, τόσο περισσότερο δέχεστε και κατανοείτε το θέλημα του Θεού, και έτσι βιώνετε τα λόγια του Θεού περισσότερο και ικανοποιείτε τις απαιτήσεις Του. Αυτή είναι η αποστολή του Θεού για εσάς και εκείνο που θα έπρεπε να επιτύχετε. Αν χρησιμοποιείτε έννοιες για να μετρήσετε και να σκιαγραφήσετε τον Θεό, σαν ο Θεός να ήταν ένα άγαλμα από πηλό που δεν μεταβάλλεται, κι αν οριοθετείτε τον Θεό μέσα στη Γραφή και Τον περιορίζετε με περιορισμένο εύρος έργου, τότε αυτό αποδεικνύει ότι έχετε καταδικάσει τον Θεό. Διότι, στις καρδιές τους, οι Ιουδαίοι την εποχή της Παλαιάς Διαθήκης μετατρέπουν τον Θεό σε μια μορφή ειδώλου, σαν ο Θεός να μπορούσε να αποκληθεί μόνο Μεσσίας και μόνο Εκείνος που αποκαλούνταν Μεσσίας ήταν ο Θεός· και επειδή υπηρετούσαν και λάτρευαν τον Θεό σαν να ήταν ένα άγαλμα από πηλό, χωρίς πνοή, κάρφωσαν τον Ιησού εκείνης της εποχής στον σταυρό, καταδικάζοντάς Τον σε θάνατο – καταδικάζοντας τον αθώο Ιησού σε θάνατο. Ο Θεός δεν είχε διαπράξει κανένα έγκλημα, ωστόσο ο άνθρωπος δεν χάρισε τη ζωή στον Θεό και ανένδοτα Τον καταδίκασε σε θάνατο. Έτσι, ο Ιησούς σταυρώθηκε. Ο άνθρωπος πάντοτε πιστεύει ότι ο Θεός είναι αμετάβλητος και Τον ορίζει σύμφωνα με την Γραφή, σαν να έχει δει ο άνθρωπος μέσα από τη διαχείριση του Θεού, σαν όλα όσα κάνει ο Θεός να είναι στα χέρια του ανθρώπου. Οι άνθρωποι είναι γελοίοι στο έπακρο, είναι κυριευμένοι από μέγιστη έπαρση και έχουν όλοι ταλέντο για πομπώδη ευγλωττία. Ασχέτως πόσο καλή είναι η γνώση σου για τον Θεό, και πάλι σου λέω ότι δεν γνωρίζεις τον Θεό, ότι δεν υπάρχει κανείς που να αντιστέκεται περισσότερο στον Θεό και ότι καταδικάζεις τον Θεό γιατί είσαι εντελώς ανίκανος να υπακούς στο έργο του Θεού και να περπατάς στον δρόμο της τελειοποίησης από τον Θεό. Γιατί ο Θεός δεν είναι ποτέ ικανοποιημένος από τις πράξεις του ανθρώπου; Γιατί ο άνθρωπος δεν γνωρίζει τον Θεό, γιατί έχει τόσο πολλές αντιλήψεις και γιατί κανένα ψήγμα της γνώσης του για τον Θεό δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, αλλά, αντιθέτως, επαναλαμβάνει μονότονα το ίδιο μοτίβο δίχως διακύμανση και χρησιμοποιεί την ίδια προσέγγιση για κάθε κατάσταση. Κι έτσι, έχοντας έρθει στη γη σήμερα, ο Θεός καρφώθηκε για ακόμη μία φορά στον σταυρό. Σκληρή, βάναυση ανθρωπότητα! Η πονηριά και η μηχανορραφία, το σπρωξίδι μεταξύ των ανθρώπων, το κυνήγι για φήμη και περιουσία, η κοινή σφαγή – πότε επιτέλους θα σταματήσουν όλα αυτά; Ο Θεός έχει πει εκατοντάδες χιλιάδες λόγια, ωστόσο κανείς δεν λογικεύτηκε. Δρουν για χάρη των οικογενειών τους, για τους γιους και τις κόρες τους, για την καριέρα τους, τις προοπτικές τους, το κύρος τους, τη ματαιοδοξία, τα χρήματα, για χάρη των ρούχων, του φαγητού και της σάρκας – ποιανού οι πράξεις είναι για χάρη του Θεού; Ακόμη και μεταξύ αυτών που οι πράξεις τους είναι για χάρη του Θεού, υπάρχουν μόνο λίγοι που γνωρίζουν τον Θεό. Πόσοι δεν δρουν για χάρη των δικών τους συμφερόντων; Πόσοι δεν καταπιέζουν και δεν κάνουν διακρίσεις κατά άλλων για να διατηρήσουν το κύρος τους; Έτσι, ο Θεός έχει καταδικαστεί βίαια σε θάνατο αμέτρητες φορές, αναρίθμητοι βάρβαροι κριτές καταδίκασαν τον Θεό και Tον σταύρωσαν για μία ακόμη φορά. Πόσοι μπορούν να αποκαλεστούν δίκαιοι διότι δρουν πραγματικά για χάρη του Θεού;