Πράξη (2)

Σε περασμένες περιόδους, οι άνθρωποι εκπαιδεύτηκαν να είναι μαζί με τον Θεό και να ζουν μέσα στο πνεύμα κάθε στιγμή, κάτι που, σε σύγκριση με την πράξη του σήμερα, δεν είναι παρά απλή πνευματική κατάρτιση. Μια τέτοια πράξη προηγείται της εισόδου των ανθρώπων στη σωστή κατεύθυνση της ζωής και είναι η πλησιέστερη και απλούστερη από όλες τις μεθόδους πράξης. Είναι η πράξη των πρώτων σταδίων της πίστης των ανθρώπων στον Θεό. Εάν οι άνθρωποι ζουν πάντα σύμφωνα με αυτή την πράξη, θα έχουν πάρα πολλά συναισθήματα και δεν θα είναι σε θέση να εισέλθουν σε εμπειρίες που είναι βαθιές και αληθινές. Θα είναι σε θέση απλώς να εκπαιδεύουν τα πνεύματά τους, κάνοντας τις καρδιές τους ικανές να πλησιάσουν τον Θεό ως συνήθως και πάντα βρίσκοντας τεράστια χαρά να είναι μαζί με τον Θεό. Θα περιοριστούν σε έναν μικρό κόσμο συνάντησης με τον Θεό, ανίκανοι να καταλάβουν τι βρίσκεται στα βαθύτερα βάθη. Οι άνθρωποι που ζουν μόνο μέσα στα όρια αυτά, δεν είναι σε θέση να κάνουν μεγάλη πρόοδο. Ανά πάσα στιγμή, είναι πιθανό να φωνάξουν: «Αχ! Κύριε Ιησού. Αμήν!» Όταν τρώνε, φωνάζουν: «Ω Θεέ! Τρώω και τρως κι Εσύ...» Και είναι έτσι σχεδόν κάθε μέρα. Αυτή είναι η πράξη των παρελθόντων χρόνων, είναι η πράξη του να ζούμε μέσα στο πνεύμα κάθε στιγμή. Δεν είναι κοινότυπο; Σήμερα, όταν είναι ώρα να αναλογιστείς τα λόγια του Θεού, θα πρέπει να τα αναλογιστείς, όταν είναι ώρα να κάνεις πράξη την αλήθεια, θα πρέπει να την κάνεις πράξη, και όταν είναι ώρα να εκτελέσεις το καθήκον σου, θα πρέπει να το εκτελέσεις. Μια τέτοια πράξη είναι τόσο ελεύθερη, σε απελευθερώνει. Δεν είναι όπως όταν οι ηλικιωμένοι θρησκευόμενοι κάνουν την προσευχή τους. Φυσικά, πριν, έτσι έπρεπε να κάνουν οι άνθρωποι που πίστευαν στον Θεό. Αλλά το να πράττεις πάντα κατ’ αυτόν τον τρόπο είναι πολύ οπισθοδρομικό.
Η πράξη του παρελθόντος είναι η βάση της σημερινής πράξης. Εάν υπήρχε ένα μονοπάτι προς την πράξη των περασμένων εποχών, η πράξη του σήμερα θα ήταν πολύ πιο εύκολη. Έτσι λοιπόν, σήμερα, όταν λέμε «να φέρουμε τον Θεό στην πραγματική ζωή», σε ποια πτυχή της πράξης αναφερόμαστε; Η «πραγματική ζωή» προϋποθέτει κυρίως ότι οι άνθρωποι έχουν κανονική ανθρώπινη φύση· αυτό που πρέπει να κατέχουν οι άνθρωποι είναι αυτό που τους ζητά ο Θεός σήμερα. Το να εφαρμόζεις τα λόγια του Θεού στην πραγματική ζωή είναι το πραγματικό νόημα του «να φέρουμε τον Θεό στην πραγματική ζωή». Σήμερα, οι άνθρωποι θα πρέπει πρώτα απ’ όλα να εφοδιαστούν με τα εξής: από τη μία, πρέπει να βελτιώσουν το επίπεδό τους, να μορφωθούν, να αυξήσουν το λεξιλόγιό τους, να βελτιώσουν τις δεξιότητες ανάγνωσής τους· και από την άλλη, πρέπει να ζήσουν ως κανονικοί άνθρωποι. Μόλις επέστρεψες ενώπιον του Θεού από τον κόσμο, οπότε πρέπει πρώτα να εκπαιδεύσεις το πνεύμα σου, να εκπαιδεύσεις την καρδιά σου να είναι γαλήνια ενώπιον του Θεού. Αυτό είναι το πιο θεμελιώδες στοιχείο και είναι επίσης το πρώτο βήμα για την επίτευξη αλλαγής. Μερικοί άνθρωποι είναι προσαρμόσιμοι στην πράξη τους· σκέφτονται την αλήθεια ενώ πλένουν τα ρούχα τους, ανακαλύπτοντας τις αλήθειες που πρέπει να κατανοήσουν και τις αρχές που πρέπει να κάνουν πράξη στην πραγματικότητα. Από τη μια πλευρά, πρέπει να βιώνεις μια φυσιολογική ανθρώπινη ζωή και, από την άλλη, πρέπει να βρεις είσοδο στην αλήθεια. Αυτή είναι η καλύτερη πράξη για την πραγματική ζωή.

Στο παρελθόν, οι άνθρωποι υπέστησαν πολλές κακουχίες, αλλά μερικές από αυτές ήταν πράγματι περιττές, γιατί δεν χρειαζόταν ο άνθρωπος να πράξει κατ’ αυτόν τον τρόπο. Όταν φέρνουν τον Θεό στην πραγματική τους ζωή, ο Θεός απαιτεί κυρίως οι άνθρωποι να λατρεύουν τον Θεό, να επιδιώκουν τη γνώση του Θεού και να εκτελούν το καθήκον ενός πλάσματος του Θεού εν μέσω κανονικής ανθρώπινης φύσης. Δεν χρειάζεται να προσεύχονται στον Θεό αμέσως μόλις ξεκινούν τη μέρα τους, νιώθοντας υποχρεωμένοι αν δεν το κάνουν. Η σημερινή πράξη δεν είναι έτσι. Είναι χαλαρή και εύκολη! Οι άνθρωποι δεν καλούνται να συμμορφώνονται με το δόγμα. Ο καθένας πρέπει να ενεργεί σύμφωνα με το προσωπικό του ανάστημα: εάν ο σύζυγός σου δεν πιστεύει, να τον αντιμετωπίζεις ως άπιστο και, αν πιστεύει, να τον αντιμετωπίζεις ως πιστό. Να εστιάζεις όχι στην αγάπη και την υπομονή, αλλά στη σοφία. Μερικοί άνθρωποι πηγαίνουν να αγοράσουν λαχανικά και, καθώς περπατούν, μουρμουρίζουν: Ω Θεέ μου! Ποιο λαχανικό επιτρέπεις να αγοράσω σήμερα; Σε ικετεύω, βοήθησέ με. Πρέπει να επιλέγω Εγώ όταν ψωνίζω; Τότε σκέφτονται: δεν θα επιλέξω. Ο Θεός ζητά να Τον δοξάζω, να δοξάζω το όνομά Του σε όλα τα πράγματα και όλοι οι άνθρωποι να γίνουν μάρτυρες. Οπότε, αν ο πωλητής μού δώσει κάτι μπαγιάτικο και ξερό, θα εξακολουθήσω να ευχαριστώ τον Θεό - θα υπομείνω! Εμείς που πιστεύουμε στον Θεό δεν επιλέγουμε τι λαχανικά θα αγοράζουμε. Νομίζεις ότι ενεργώντας έτσι γίνεσαι μάρτυρας του Θεού και, αφού ξοδέψεις χρήματα για να αγοράσεις ένα μπαγιάτικο, σάπιο λαχανικό, εξακολουθείς να προσεύχεσαι και να λες: Ω Θεέ μου! Θα εξακολουθώ να τρώω αυτό το σάπιο λαχανικό - εφόσον με αποδέχεσαι, θα το φάω. Δεν είναι μια τέτοια πράξη παράλογη; Δεν ακολουθεί το δόγμα; Πριν, οι άνθρωποι εκπαίδευαν τα πνεύματά τους και ζούσαν στο πνεύμα κάθε στιγμή και αυτό σχετίζεται με το έργο που έγινε κατά την Εποχή της Χάριτος. Η ευσέβεια, η ταπεινοφροσύνη, η αγάπη, η υπομονή, η ευχαριστία για όλα τα πράγματα - αυτά ζητήθηκαν από κάθε πιστό την Εποχή της Χάριτος. Εκείνη την εποχή, οι άνθρωποι προσεύχονταν στον Θεό για καθετί· θα προσεύχονταν όταν αγόραζαν ρούχα, ενώ όταν ειδοποιούνταν για μια συνέλευση, θα έπρεπε να προσεύχονται και να λένε: Ω Θεέ μου! Μου επιτρέπεις να πάω ή όχι; Αν μου επιτρέπεις να πάω, τότε ετοίμασε ένα ομαλό μονοπάτι για μένα, κάνε να πάνε όλα καλά. Και αν δεν μου επιτρέπεις να πάω, σε παρακαλώ, κάνε με να το αποφύγω. Καθώς προσεύχονταν, εκλιπαρούσαν τον Θεό. Μετά την προσευχή, ένιωθαν ανήσυχοι και δεν πήγαιναν. Υπήρχαν επίσης αδελφές οι οποίες, επειδή φοβούνταν ότι θα ξυλοκοπηθούν από τον άπιστο σύζυγό τους όταν επέστρεφε, αισθάνονταν ανήσυχες όταν προσεύχονταν - και επειδή ένιωθαν έτσι, δεν πήγαιναν στη συνέλευση. Πίστευαν ότι αυτό είναι το θέλημα του Θεού, όταν, στην πραγματικότητα, εάν είχαν πάει, τίποτα δεν θα συνέβαινε. Το αποτέλεσμα ήταν ότι έλειψαν από μια συνέλευση. Όλα αυτά οφείλονταν στην άγνοια του ανθρώπου. Οι άνθρωποι που ενεργούν με αυτόν τον τρόπο, ζουν σύμφωνα με τα συναισθήματά τους. Αυτός ο τρόπος πράξης είναι λανθασμένος και παράλογος, δεν περιέχει τίποτε άλλο παρά ασάφεια και πάρα πολλά προσωπικά συναισθήματα και σκέψεις. Εάν έχεις μια συνέλευση, τότε πήγαινε, και αν δεν έχεις, τότε μην πας. Εφόσον σε έχουν ενημερώσει γι’ αυτήν, δεν υπάρχει λόγος να προσευχηθείς στον Θεό. Τόσο απλό, δεν είναι; Εάν σήμερα πρέπει να αγοράσεις κάποιο ρούχο, τότε πήγαινε και κάνε το. Μην προσεύχεσαι στον Θεό λέγοντας: Ω Θεέ μου! Σήμερα πρέπει να αγοράσω κάποιο ρούχο, μου επιτρέπεις να πάω ή όχι; Τι είδους ρούχα πρέπει να αγοράσω; Τι θα συμβεί εάν μια από τις αδελφές έρθει όταν λείπω; Ενώ προσεύχεσαι και συλλογίζεσαι, μονολογείς: «Δεν θέλω να πάω σήμερα, ίσως μια αδερφή περάσει από εδώ». Ωστόσο, το αποτέλεσμα είναι ότι μέχρι το βράδυ κανείς δεν έχει έρθει και έχεις χάσει πολλά. Ακόμα και την Εποχή της Χάριτος, αυτός ο τρόπος πράξης ήταν εντελώς εσφαλμένος. Και έτσι, εάν οι άνθρωποι πράττουν όπως έπρατταν σε περασμένες εποχές, δεν θα υπάρξει καμία αλλαγή στη ζωή τους. Θα είναι απλά υποτακτικοί, δεν θα δώσουν ιδιαίτερη προσοχή στη δυνατότητα διάκρισης και δεν θα κάνουν τίποτα άλλο παρά να υπακούν τυφλά και να υπομένουν. Εκείνη την εποχή, οι άνθρωποι επικεντρώθηκαν στο να δοξάζουν τον Θεό - αλλά ο Θεός δεν απέκτησε καμία δόξα από αυτούς, επειδή δεν είχαν βιώσει τίποτα και δεν είχαν αλλάξει. Απλώς υποτάχθηκαν και περιορίστηκαν σύμφωνα με τις δικές τους αντιλήψεις και ακόμη και πολλά χρόνια πράξης δεν έφεραν καμία αλλαγή στη ζωή τους· ήξεραν μόνο να υπομένουν, να είναι ταπεινοί, να αγαπούν και να συγχωρούν και δεν ήταν στο ελάχιστο διαφωτισμένοι από το Άγιο Πνεύμα. Πώς θα μπορούσαν να γνωρίσουν τον Θεό;

Οι άνθρωποι θα μπουν στην σωστή κατεύθυνση της πίστης στον Θεό μόνο αν φέρουν τον Θεό στην πραγματική τους ζωή και στις κανονικές ανθρώπινες ζωές τους. Σήμερα, τα λόγια του Θεού σάς οδηγούν και δεν υπάρχει λόγος να αναζητάτε και να βαδίζετε ψάχνοντας όπως στο παρελθόν. Όταν μπορείς να πράττεις σύμφωνα με αυτά τα λόγια και να εξετάζεις και να μετράς τον εαυτό σας σύμφωνα με όσα έχω επισημάνει, τότε θα μπορείς να αλλάξεις. Αυτό δεν είναι δόγμα, αλλά αυτό που ο Θεός ζητάει από τον άνθρωπο. Σήμερα, σου υπογραμμίζω την ουσία: η μόνη σου φροντίδα να είναι να ενεργείς σύμφωνα με τα λόγια Μου. Οι απαιτήσεις Μου για εσένα είναι σύμφωνα με τις ανάγκες των φυσιολογικών ανθρώπων και σου το έχω ήδη πει· αν επικεντρωθείς καθαρά στο να πράττεις κατ’ αυτόν τον τρόπο, θα μπορείς να είσαι κάποιος που επιθυμεί ο Θεός. Σήμερα είναι η εποχή που ζεις στα λόγια του Θεού: Τα λόγια του Θεού τα έχουν εξηγήσει όλα, όλα έχουν γίνει σαφή, και όσο ζεις με τα λόγια του Θεού, θα διάγεις μια ζωή που είναι εντελώς ελεύθερη και χειραφετημένη. Πριν, όταν φέρατε τον Θεό στις πραγματικές σας ζωές, βίωνες πάρα πολύ δόγμα και τελετή, προσευχόσουν στον Θεό ακόμα και για τα πιο μικρά θέματα, έβαζες τα σαφή λόγια στην άκρη χωρίς να τα διαβάζεις και αφιέρωνες όλες τις προσπάθειές σου στην αναζήτηση - με αποτέλεσμα να μην υπάρχει τελικά αποτέλεσμα. Πάρε για παράδειγμα αυτά που φορούσες: όταν προσευχόσουν, έβαζες αυτό το θέμα στα χέρια του Θεού ζητώντας από τον Θεό να βρει κάτι κατάλληλο για σένα να φορέσεις. Ο Θεός άκουσε αυτά τα λόγια και είπε: «Μου ζητάς να ασχολούμαι με τέτοιες ασήμαντες λεπτομέρειες; Πού είναι η κανονική ανθρώπινη φύση και ο ορθολογισμός που δημιούργησα για σένα;» Μερικές φορές, κάποιος θα κάνει ένα λάθος στις πράξεις του και, πιστεύοντας ότι έχουν προσβάλλει τον Θεό, θα αρχίσουν να είναι δέσμιοι αυτής της κατάστασης. Η κατάσταση κάποιων ανθρώπων είναι πολύ καλή, αλλά όταν εκείνοι κάνουν κάποιο μικρό πράγμα λανθασμένα, πιστεύουν ότι ο Θεός τους παιδεύσει. Στην πραγματικότητα, αυτό δεν είναι το έργο του Θεού, αλλά το μυαλό των ανθρώπων. Μερικές φορές, δεν υπάρχει τίποτα λανθασμένο με το πώς βιώνεις τα πράγματα, αλλά ίσως κάποιοι πουν ότι δεν τα βιώνεις σωστά κι έτσι αμέσως νιώθεις παγιδευμένος - γίνεσαι αρνητικός και σκοτεινός μέσα σου. Συχνά, όταν οι άνθρωποι είναι παθητικοί κατ’ αυτόν τον τρόπο, πιστεύουν ότι παιδεύονται από τον Θεό, αλλά ο Θεός λέει: «Δεν επιτελώ έργο παίδευσης πάνω σας, γιατί Με κατηγορείτε μ’ αυτόν τον τρόπο;» Οι άνθρωποι είναι πάρα πολύ αρνητικοί. Είναι επίσης συχνά υπερευαίσθητοι και συχνά παραπονιούνται για τον Θεό. Ο Θεός δεν απαιτεί να υποφέρεις, αλλά εσύ ο ίδιος αφήνεις τον εαυτό σου να πέσει σε αυτή την κατάσταση. Δεν υπάρχει αξία σε τέτοιο πόνο. Επειδή οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν το έργο του Θεού, σε πολλά πράγματα έχουν άγνοια και αδυνατούν να δουν καθαρά. Σε τέτοιες στιγμές, παγιδεύονται στη φαντασία τους, όλο και πιο βαθιά μπλεγμένοι. Μερικοί άνθρωποι λένε ότι όλα τα πράγματα και θέματα είναι στα χέρια του Θεού - έτσι δεν θα μπορούσε ο Θεός να γνωρίζει πότε οι άνθρωποι είναι αρνητικοί; Φυσικά ο Θεός ξέρει. Όταν παγιδεύεσαι σε ανθρώπινες αντιλήψεις, το Άγιο Πνεύμα δεν έχει κανένα τρόπο να εργαστεί πάνω σου. Πολλές φορές, μερικοί άνθρωποι παγιδεύονται σε αρνητικές καταστάσεις, αλλά εξακολουθώ να συνεχίζω το έργο Μου. Είτε είσαι αρνητικός, είτε ενεργητικός, δεν Με συγκρατείς, - αλλά θα πρέπει να ξέρεις ότι τα όσα λέω και μεγάλο μέρος του έργου που επιτελώ, έρχονται σαν αστραπή σύμφωνα με την κατάσταση του ανθρώπου. Όταν είσαι αρνητικός, αυτό δεν εμποδίζει το έργο του Αγίου Πνεύματος. Κατά τους χρόνους της παίδευσης και του θανάτου, όλοι οι άνθρωποι ήταν παγιδευμένοι σε μια αρνητική κατάσταση, αλλά αυτό δεν σταμάτησε το έργο Μου· όταν ήσουν αρνητικός, το Άγιο Πνεύμα συνέχισε να κάνει ό, τι έπρεπε να γίνει σε άλλους. Μπορείς να παραμείνεις ακινητοποιημένος για ένα μήνα, αλλά θα συνεχίζω να εργάζομαι - οτιδήποτε κάνεις στο μέλλον ή στο παρόν, δεν μπορεί να σταματήσει το έργο του Αγίου Πνεύματος. Ορισμένες αρνητικές καταστάσεις προέρχονται από την ανθρώπινη αδυναμία. Όταν οι άνθρωποι είναι πραγματικά ανίκανοι να κάνουν κάτι ή να το καταλάβουν, γίνονται αρνητικοί. Για παράδειγμα, κατά τις περιόδους παίδευσης, τα λόγια του Θεού μιλούσαν για την αγάπη του Θεού ως ένα συγκεκριμένο σημείο κατά την παίδευση - αλλά εσύ θεωρούσες ότι είσαι ανίκανος να το κάνεις. Κατά τη διάρκεια αυτής της κατάστασης, οι άνθρωποι ένιωθαν ιδιαίτερα θλιμμένοι και μετανιωμένοι, ήταν στεναχωρημένοι που η σάρκα τους ήταν τόσο πολύ διεφθαρμένη από τον Σατανά και που το επίπεδό τους ήταν τόσο χαμηλό, θεωρούσαν κρίμα που γεννήθηκαν σε αυτό το περιβάλλον. Μερικοί άνθρωποι θεωρούσαν ότι ήταν πολύ αργά για να πιστέψουν στον Θεό και να γνωρίσουν τον Θεό και ότι ήταν ανάξιοι να οδηγηθούν στην τελείωση. Όλες αυτές είναι φυσιολογικές καταστάσεις.

Η σάρκα του ανθρώπου είναι του Σατανά, ξεχειλίζει από ανυπάκουη διάθεση, είναι θλιβερά βρώμικη και ακάθαρτη. Οι άνθρωποι λαχταρούν πάρα πολύ την απόλαυση της σάρκας, υπάρχουν πάρα πολλές εκδηλώσεις της σάρκας και έτσι, ο Θεός απεχθάνεται τη σάρκα ως ένα σημείο. Όταν οι άνθρωποι αφήνουν πίσω τους τα βρώμικα, διεφθαρμένα πράγματα του Σατανά, κερδίζουν τη σωτηρία του Θεού. Αν όμως δεν καταφέρουν να απεκδυθούν τη βρωμιά και τη διαφθορά, θα εξακολουθούν να βρίσκονται υπό τη σφαίρα επιρροής του Σατανά. Η πονηρία, η δολιότητα και η διαφθορά του ανθρώπου είναι πράγματα του Σατανά. Σώζοντάς σε, ο Θεός σε διαχωρίζει από αυτά τα πράγματα και το έργο του Θεού δεν μπορεί να είναι λάθος και όλα γίνονται προκειμένου να σωθούν οι άνθρωποι από το σκοτάδι. Όταν πιστέψεις ως ένα συγκεκριμένο σημείο, μπορέσεις να απεκδυθείς τη διαφθορά της σάρκας και δεν είσαι πια παγιδευμένος από αυτή τη διαφθορά, δεν θα έχεις πλέον σωθεί; Όταν ζεις υπό την σφαίρα επιρροής του Σατανά, είσαι ανίκανος να φανερώσεις τον Θεό, είσαι κάτι βρώμικο και δεν θα λάβεις την κληρονομιά του Θεού. Μόλις έχεις καθαριστεί και οδηγηθεί στην τελείωση, θα είσαι άγιος, κανονικός, ευλογημένος από τον Θεό και ευχάριστος στον Θεό. Το έργο που κάνει σήμερα ο Θεός είναι σωτηρία και, επιπλέον, είναι κρίση, παίδευση και κατάρα. Έχει πολλές πτυχές. Είναι κάποια από τα λόγια του Θεού όχι κρίση και παίδευση, αλλά και κατάρα; Μιλώ για να επιτύχω ένα αποτέλεσμα, να κάνω τους ανθρώπους να γνωρίσουν τον εαυτό τους και να μην καταδικαστούν σε θάνατο. Προτεραιότητά Μου είναι το δικό σας όφελος. Η ομιλία είναι μία από τις μεθόδους με τις οποίες εργάζομαι, χρησιμοποιώ λόγια για να εκφράσω τη διάθεση του Θεού και για να σου επιτρέψω να καταλάβεις το θέλημα του Θεού. Η σάρκα σου μπορεί να πεθάνει, αλλά διαθέτεις ένα πνεύμα και μια ψυχή. Αν οι άνθρωποι είχαν μόνο σάρκα, τότε δεν θα υπήρχε νόημα στην πίστη τους στον Θεό, ούτε θα υπήρχε νόημα σε όλο αυτό το έργο που έχω πραγματοποιήσει. Σήμερα, μιλάω για ένα πράγμα και έπειτα για ένα άλλο, τη μια στιγμή, τρέφω εξαιρετικό μίσος προς τους ανθρώπους και την επόμενη στιγμή, τους αγαπώ στον υπέρτατο βαθμό. Το κάνω αυτό για να αλλάξω τις διαθέσεις σου και τις αντιλήψεις σου.

Οι έσχατες μέρες έχουν φτάσει και οι χώρες σε ολόκληρο τον κόσμο βρίσκονται σε αναταραχή, υπάρχει πολιτική αναστάτωση, λιμοί, πληγές, πλημμύρες και ξηρασίες εμφανίζονται παντού, επικρατεί όλεθρος στον κόσμο του ανθρώπου και ο Ουρανός έχει στείλει καταστροφή. Αυτά είναι σημεία των έσχατων ημερών. Αλλά στους ανθρώπους, ακόμα φαίνεται σαν ένας κόσμος συνεχούς ευθυμίας και λαμπρότητας. Όταν οι άνθρωποι κοιτάζουν τον κόσμο, οι καρδιές τους έλκονται απ’ αυτόν και πολλοί αδυνατούν να απαγκιστρωθούν από αυτόν· πολλοί θα παρασυρθούν από εκείνους που ασχολούνται με την εξαπάτηση και την μαγεία. Εάν δεν προσπαθείς να προχωρήσεις και είσαι χωρίς ιδανικά, θα παρασυρθείς από αυτό το αμαρτωλό κύμα. Η Κίνα είναι η πιο οπισθοδρομική από όλες τις χώρες, είναι η γη όπου ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας κείτεται κουλουριασμένος, έχει τους περισσότερους ανθρώπους που λατρεύουν είδωλα και ασχολούνται με τη μαγεία, τους περισσότερους ναούς και είναι ο τόπος όπου κατοικούν οι ακάθαρτοι δαίμονες. Έχεις γεννηθεί σ’ αυτή τη χώρα, απολαμβάνεις τα οφέλη της και έχεις διαφθαρεί και βασανιστεί από αυτήν, αλλά αφού υποβληθείς σε ενδοσκόπηση, θα της στρέψεις την πλάτη σου και θα αποκτηθείς εντελώς από τον Θεό. Αυτή είναι η δόξα του Θεού και έτσι, αυτό το στάδιο του έργου έχει μεγάλη σημασία. Ο Θεός έχει επιτελέσει έργο τόσο μεγάλης κλίμακας, έχει πει τόσα πολλά λόγια και τελικά θα σας κερδίσει τελείως - αυτό είναι ένα μέρος του έργου της διαχείρισης του Θεού και είναι «τα λάφυρα» της μάχης με τον Σατανά. Όσο καλύτεροι γίνονται αυτοί οι άνθρωποι και όσο ισχυρότερη η ζωή της εκκλησίας, τόσο περισσότερο γονατίζουν τον μεγάλο κόκκινο δράκοντα. Αυτά είναι θέματα του πνευματικού κόσμου, είναι οι μάχες του πνευματικού κόσμου και, όταν ο Θεός νικήσει, ο Σατανάς θα ντροπιαστεί και θα καταρρεύσει. Αυτό το στάδιο του έργου του Θεού έχει τεράστια σημασία. Το έργο μιας τέτοιας μεγάλης κλίμακας σώζει εντελώς αυτή την ομάδα ανθρώπων· ξεφεύγεις από την επιρροή του Σατανά, ζεις στην άγια γη υπό το φως του Θεού, όπου υπάρχει η ηγεσία και η καθοδήγηση του φωτός και τότε υπάρχει νόημα στην ύπαρξή σου. Αυτό που τρώτε και φοράτε είναι διαφορετικό από τα δικά τους· απολαμβάνετε τα λόγια του Θεού και ζείτε μια ουσιαστική ζωή. Ενώ εκείνοι τι απολαμβάνουν; Απολαμβάνουν μόνο την κληρονομιά των προγόνων τους και το «εθνικό πνεύμα». Δεν έχουν το παραμικρό ίχνος ανθρώπινης φύσης! Τα ρούχα, τα λόγια και οι ενέργειές σας είναι διαφορετικά από τα δικά τους. Τελικά, θα αφήσετε εντελώς τη βρωμιά, δεν θα υποπέσετε στον πειρασμό του Σατανά και θα κερδίσετε την καθημερινή βοήθεια του Θεού. Πρέπει πάντα να είστε προσεκτικοί. Παρόλο που ζείτε σε ένα ακάθαρτο μέρος, δεν έχετε σπιλωθεί από την βρωμιά και μπορείτε να ζήσετε μαζί με τον Θεό, λαμβάνοντας τη μεγάλη προστασία Του. Έχετε επιλεγεί μεταξύ όλων αυτών σε αυτήν την κίτρινη γη. Δεν είστε οι πιο ευλογημένοι άνθρωποι; Ως δημιουργημένο ον, θα πρέπει βεβαίως να λατρεύεις τον Θεό και να επιδιώκεις μια ουσιαστική ζωή. Αν δεν λατρεύεις τον Θεό και ζεις μέσα στη βρώμικη σάρκα, τότε δεν είσαι ένα θηρίο με ανθρώπινη αμφίεση; Ως ανθρώπινο ον, θα πρέπει να δαπανάσαι για τον Θεό και να υπομένεις όλα τα βάσανα. Θα πρέπει να αποδεχθείς με χαρά και χωρίς ανασφάλεια τα μικρά βάσανα στα οποία υποβάλλεσαι σήμερα και να ζήσεις μια ουσιαστική ζωή, όπως ο Ιώβ, όπως ο Πέτρος. Σε αυτόν τον κόσμο, ο άνθρωπος φοράει τα ρούχα του διαβόλου, τρώει τροφή που δίνεται από τον διάβολο και δουλεύει και υπηρετεί κάτω από τον έλεγχο του διαβόλου, παγιδευμένος στη βρωμιά του. Εάν δεν κατανοείς τη σημασία της ζωής ή της αληθινής οδού, τότε ποιο είναι το νόημα της ζωής σου; Είστε άνθρωποι που ακολουθούν το σωστό μονοπάτι, εκείνοι που αναζητούν βελτίωση. Είστε άνθρωποι που ανέρχονται στο έθνος του μεγάλου κόκκινου δράκοντα, εκείνοι που ο Θεός ονομάζει δίκαιους. Δεν είναι αυτή η πιο ουσιαστική ζωή;