3/24/2019

Το όραμα του έργου του Θεού (2)

Το όραμα του έργου του Θεού (2)

Η Εποχή της Χάριτος κήρυξε το ευαγγέλιο της μετάνοιας, και εφόσον ο άνθρωπος πίστευε, τότε θα σωνόταν. Σήμερα, στη θέση της σωτηρίας, γίνεται λόγος μόνο για κατάκτηση και τελείωση. Ποτέ δεν έχει ειπωθεί ότι, αν κάποιος πιστεύει, όλη η οικογένειά του θα είναι ευλογημένη ή ότι η σωτηρία γίνεται άπαξ και δια παντός. Σήμερα, κανείς δεν λέει κάτι τέτοιο και αυτά είναι παρωχημένα. Τον καιρό εκείνον, το έργο του Ιησού ήταν η λύτρωση όλης της ανθρωπότητας. Οι αμαρτίες όλων όσων πίστευαν σ’ Αυτόν συγχωρέθηκαν. Εφόσον πίστευες σ’ Αυτόν, θα σε λύτρωνε. Αν πίστευες σ’ Αυτόν, δεν ήσουν πλέον αμαρτωλός, είχες απαλλαγεί από τις αμαρτίες σου. Αυτό ήταν το νόημα της σωτηρίας και δικαιολογούνταν μέσω της πίστης. Εντούτοις, όσοι πίστευαν, είχαν ακόμα μέσα τους την επαναστατικότητα και αντιτάσσονταν στον Θεό, στοιχεία τα οποία έπρεπε να απομακρυνθούν αργά. Σωτηρία δεν σήμαινε ότι ο άνθρωπος είχε κερδηθεί πλήρως από τον Ιησού, αλλά ότι ο άνθρωπος δεν ήταν πια αμαρτωλός, ότι είχε συγχωρεθεί για τις αμαρτίες του: Εφόσον πίστευες, δεν θα ήσουν ποτέ πια αμαρτωλός. Εκείνον τον καιρό, ο Ιησούς επιτέλεσε πολύ έργο, το οποίο ήταν ακατανόητο στους μαθητές Του και είπε πολλά, τα οποία οι άνθρωποι δεν κατανοούσαν.
Αυτό συμβαίνει επειδή, εκείνον τον καιρό, δεν έδωσε εξηγήσεις. Έτσι, αρκετά χρόνια μετά την αναχώρησή Του, ο Ματθαίος δημιούργησε τη γενεαλογία Του και άλλοι επίσης επιτέλεσαν πολύ έργο που προερχόταν από το θέλημα του ανθρώπου. Ο Ιησούς δεν ήλθε για να οδηγήσει στην τελείωση και να κερδίσει τον άνθρωπο, αλλά για να επιτελέσει ένα στάδιο του έργου: να δημιουργήσει το ευαγγέλιο της βασιλείας των ουρανών και να ολοκληρώσει το έργο της σταύρωσης — άρα μόλις ο Ιησούς σταυρώθηκε, το έργο Του ολοκληρώθηκε πλήρως. Ωστόσο, στο σημερινό στάδιο — το έργο της κατάκτησης — πρέπει να εκφραστεί περισσότερος λόγος, πρέπει να επιτελεστεί περισσότερο έργο και πρέπει να υπάρξουν πολλές διαδικασίες. Πρέπει επίσης να αποκαλυφθούν τα μυστήρια του έργου του Ιησού και του Ιεχωβά, ώστε όλοι οι άνθρωποι να αποκτήσουν κατανόηση και σαφήνεια στην πίστη τους, διότι αυτό είναι το έργο των εσχάτων ημερών και οι έσχατες ημέρες είναι το τέλος του έργου του Θεού, η ώρα της ολοκλήρωσης αυτού του έργου. Αυτό το στάδιο του έργου θα σου αποσαφηνίσει τον νόμο του Ιεχωβά και τη λύτρωση του Ιησού και θα επιτελεστεί κατά κύριο λόγο έτσι ώστε να κατανοήσεις ολόκληρο το έργο του σχεδίου διαχείρισης του Θεού των έξι χιλιάδων ετών και να εκτιμήσεις όλη τη σημασία και την ουσία αυτού του σχεδίου διαχείρισης των έξι χιλιάδων ετών, και να κατανοήσεις τον σκοπό όλου του έργου που επιτέλεσε ο Ιησούς και όσων εξέφρασε, ακόμα και την τυφλή σου πίστη στη Βίβλο και τη λατρεία της. Όλα αυτά θα σου επιτρέψουν να αντιληφθείς τα πράγματα. Θα μπορέσεις να κατανοήσεις τόσο το έργο που επιτέλεσε ο Ιησούς όσο και το έργο του Θεού σήμερα. Θα κατανοήσεις και θα δεις όλη την αλήθεια, τη ζωή και την οδό. Στο στάδιο του έργου που επιτέλεσε ο Ιησούς, γιατί ο Ιησούς αναχώρησε χωρίς να ολοκληρώσει το έργο του Θεού; Επειδή το στάδιο του έργου του Ιησού δεν ήταν το έργο της ολοκλήρωσης. Όταν καρφώθηκε στον σταυρό, ο λόγος Του επίσης τελείωσαν. Μετά τη σταύρωσή Του, το έργο Του τελείωσε οριστικά. Το σημερινό στάδιο είναι διαφορετικό: Μόνο όταν εκφραστεί ο λόγος μέχρι το τέλος και ολοκληρωθεί όλο το έργο του Θεού θα έχει τελειώσει το έργο Του. Κατά τη διάρκεια του σταδίου του έργου του Ιησού, υπήρχαν πολλά που δεν ειπώθηκαν ή που δεν εκφράστηκαν πλήρως. Τον Ιησού όμως δεν τον απασχολούσε τι είπε ή τι δεν είπε, διότι η διακονία Του δεν ήταν διακονία λέξεων κι έτσι, αφού καρφώθηκε στον σταυρό, αναχώρησε. Αυτό το στάδιο του έργου ήταν κυρίως χάριν της σταύρωσης και διαφέρει από το σημερινό στάδιο. Αυτό το στάδιο του έργου γίνεται κυρίως χάριν της ολοκλήρωσης, του ξεκαθαρίσματος και της περάτωσης όλου του έργου. Αν ο λόγος δεν εκφραστεί έως τέλους, δεν θα υπάρξει τρόπος να ολοκληρωθεί αυτό το έργο, διότι σε αυτό το στάδιο του έργου όλα τα έργα φτάνουν στο τέλος και ολοκληρώνονται με τη χρήση του λόγου. Εκείνον τον καιρό, ο Ιησούς επιτέλεσε πολύ έργο που ήταν ακατανόητο στον άνθρωπο. Αναχώρησε ήσυχα και σήμερα υπάρχουν ακόμα πολλοί οι οποίοι δεν κατανοούν τον λόγο Του, των οποίων η κατανόηση είναι εσφαλμένη, αλλά αυτοί ακόμα πιστεύουν ότι είναι σωστή και δεν ξέρουν ότι σφάλουν. Τελικά, αυτό το σημερινό στάδιο θα φέρει εις πέρας το έργο του Θεού και θα το ολοκληρώσει πλήρως. Όλοι θα μπορέσουν να κατανοήσουν και να γνωρίσουν το σχέδιο διαχείρισης του Θεού. Οι αντιλήψεις του ανθρώπου, οι προθέσεις του, η εσφαλμένη κατανόησή του, οι αντιλήψεις του για το έργο του Ιεχωβά και του Ιησού, οι απόψεις του για τους Εθνικούς και οι άλλες αποκλίσεις και τα λάθη του θα διορθωθούν. Και ο άνθρωπος θα κατανοήσει όλα τα σωστά μονοπάτια της ζωής και όλο το έργο που επιτελεί ο Θεός και ολόκληρη την αλήθεια. Όταν συμβεί αυτό, αυτό το στάδιο του έργου θα τελειώσει. Το έργο του Ιεχωβά ήταν η δημιουργία του κόσμου, ήταν η αρχή. Αυτό το στάδιο του έργου είναι το τέλος του έργου, είναι η ολοκλήρωση. Στην αρχή, το έργο του Θεού πραγματοποιήθηκε μεταξύ των εκλεκτών του Ισραήλ και ήταν η αυγή μιας νέας εποχής στον πιο ιερό τόπο. Στην πιο ακάθαρτη χώρα επιτελείται το τελευταίο στάδιο του έργου, της κρίσης του κόσμου και της ολοκλήρωσης της εποχής. Στο πρώτο στάδιο, το έργο του Θεού επιτελέστηκε στον πιο φωτεινό τόπο και το τελευταίο στάδιο πραγματοποιείται στον πιο σκοτεινό τόπο και αυτό το σκοτάδι θα εκδιωχθεί, θα δημιουργηθεί φως και όλοι οι άνθρωποι θα κατακτηθούν. Όταν οι άνθρωποι αυτού του πιο ακάθαρτου και σκοτεινού τόπου κατακτηθούν και ολόκληρος ο πληθυσμός αναγνωρίσει ότι υπάρχει ένας Θεός, ο οποίος είναι ο αληθινός Θεός και κάθε άνθρωπος πειστεί απόλυτα, τότε αυτό το γεγονός θα χρησιμοποιηθεί για την υλοποίηση του έργου της κατάκτησης σε ολόκληρο το σύμπαν. Αυτό το στάδιο του έργου είναι συμβολικό: Μόλις τελειώσει το έργο αυτής της εποχής, το έργο των 6.000 ετών διαχείρισης θα ολοκληρωθεί πλήρως. Μόλις κατακτηθούν όσοι βρίσκονται στον σκοτεινότερο τόπο, είναι αυτονόητο ότι το ίδιο θα συμβεί και οπουδήποτε αλλού. Ως εκ τούτου, μόνο το έργο της κατάκτησης στην Κίνα φέρει σημαντικό συμβολισμό. Η Κίνα αντιπροσωπεύει όλες τις δυνάμεις του σκότους και ο λαός της Κίνας αντιπροσωπεύει όλους εκείνους που προέρχονται από τη σάρκα, από τον Σατανά και είναι από σάρκα και οστά. Ο κινεζικός λαός είναι αυτός που έχει διαφθαρεί περισσότερο από τον μεγάλο κόκκινο δράκοντα, ο λαός που αντιτίθεται περισσότερο στον Θεό, του οποίου η ανθρώπινη φύση είναι η πιο κατώτερη και ακάθαρτη και άρα αποτελεί το αρχέτυπο όλης της διεφθαρμένης ανθρωπότητας. Αυτό δεν σημαίνει ότι άλλες χώρες δεν έχουν κανένα πρόβλημα. Οι αντιλήψεις του ανθρώπου είναι παντού ίδιες και παρόλο που ο λαός των χωρών αυτών μπορεί να είναι καλού επιπέδου, αν δεν γνωρίζει τον Θεό, τότε αυτό σημαίνει ότι αντιτίθεται σ’ Αυτόν. Γιατί και οι Εβραίοι αντιτάχθηκαν και αψήφησαν τον Θεό; Γιατί και οι Φαρισαίοι αντιτάχθηκαν σ’ Αυτόν; Γιατί ο Ιούδας πρόδωσε τον Ιησού; Εκείνον τον καιρό, πολλοί από τους μαθητές δεν γνώριζαν τον Ιησού. Γιατί, αφού ο Ιησούς σταυρώθηκε και αναστήθηκε ξανά, οι άνθρωποι εξακολούθησαν να μην πιστεύουν σ’ Αυτόν; Δεν είναι ίδια η ανυπακοή του ανθρώπου; Απλώς ο λαός της Κίνας τιμωρείται χάριν παραδειγματισμού και, όταν κατακτηθεί, θα αποτελέσει πρότυπο και δείγμα και θα χρησιμεύσει ως αναφορά για άλλους. Γιατί λέω ανέκαθεν ότι εσείς είστε αρωγοί στο σχέδιο διαχείρισής Μου; Στον λαό της Κίνας η διαφθορά, η ακαθαρσία, η αδικία, η εναντίωση και η επαναστατικότητα εκδηλώνονται στον μέγιστο βαθμό και αποκαλύπτονται σε όλες τις ποικίλες μορφές τους. Από τη μία πλευρά, είναι χαμηλού επιπέδου και, από την άλλη, η ζωή και η νοοτροπία τους είναι οπισθοδρομικές, και οι συνήθειες, το κοινωνικό περιβάλλον, η οικογένεια στην οποία έχουν γεννηθεί — όλα είναι φτωχά και οπισθοδρομικά στον μέγιστο βαθμό. Η θέση τους είναι επίσης χαμηλή. Το έργο σε αυτόν τον τόπο είναι συμβολικό και αφού πραγματοποιηθεί αυτό το δοκιμαστικό έργο στο σύνολό του, το επόμενο έργο Του θα υλοποιηθεί πολύ πιο αποτελεσματικά. Αν αυτό το στάδιο του έργου ολοκληρωθεί, τότε το επόμενο έργο είναι αυτονόητο. Μόλις ολοκληρωθεί αυτό το στάδιο του έργου, θα έχει σημειωθεί μεγάλη επιτυχία και το έργο της κατάκτησης σε όλο το σύμπαν θα έχει φτάσει οριστικά στο τέλος. Στην πραγματικότητα, μόλις το έργο μεταξύ σας στεφθεί με επιτυχία, αυτή η επιτυχία θα ισχύει σε ολόκληρο το σύμπαν. Αυτό είναι το νόημα του γιατί να παίξετε τον ρόλο του πρότυπου και του δείγματος. Η ανυπακοή, η εναντίωση, η ακαθαρσία, η αδικία — όλα υπάρχουν σε αυτούς τους ανθρώπους και μέσα τους αντιπροσωπεύουν όλη την επαναστατικότητα της ανθρωπότητας. Είναι πράγματι αξιοθαύμαστοι. Έτσι, θεωρούνται ως η επιτομή της κατάκτησης και, μόλις κατακτηθούν, θα αποτελέσουν φυσικά δείγμα και πρότυπο για άλλους. Τίποτα δεν ήταν πιο συμβολικό από το πρώτο στάδιο που πραγματοποιήθηκε στο Ισραήλ: Οι Ισραηλίτες ήταν οι πιο άγιοι και λιγότερο διεφθαρμένοι από όλους τους λαούς και έτσι η αυγή της νέας εποχής σε αυτή τη γη θεωρούνταν ύψιστης σημασίας. Μπορεί να ειπωθεί ότι οι πρόγονοι της ανθρωπότητας προέρχονταν από το Ισραήλ και ότι το Ισραήλ ήταν η γενέτειρα του έργου του Θεού. Στην αρχή, αυτοί οι άνθρωποι ήταν οι πιο άγιοι και όλοι λάτρευαν τον Ιεχωβά και το έργο του Θεού σε αυτούς απέφερε τα μέγιστα αποτελέσματα. Ολόκληρη η Βίβλος καταγράφει το έργο δύο εποχών: το ένα ήταν το έργο της Εποχής του Νόμου και το άλλο ήταν το έργο της Εποχής της Χάριτος. Η Παλαιά Διαθήκη καταγράφει τον λόγο του Ιεχωβά στους Ισραηλίτες και το έργο Του στο Ισραήλ. Η Καινή Διαθήκη καταγράφει το έργο του Ιησού στην Ιουδαία. Μα γιατί η Βίβλος δεν περιέχει κινεζικά ονόματα; Επειδή τα πρώτα δύο μέρη του έργου του Θεού πραγματοποιήθηκαν στο Ισραήλ, επειδή ο λαός του Ισραήλ ήταν οι εκλεκτοί — δηλαδή οι πρώτοι που αποδέχτηκαν το έργο του Ιεχωβά. Ήταν οι λιγότερο διεφθαρμένοι από όλη την ανθρωπότητα, και στην αρχή, ήταν διατεθειμένοι να προστρέξουν στον Θεό και να Τον σέβονται. Υπάκουαν τον λόγο του Ιεχωβά και ανέκαθεν υπηρετούσαν στον ναό, φορούσαν ιερατικά άμφια ή μήτρες. Ήταν οι πρώτοι άνθρωποι που λάτρευαν τον Θεό και αποτέλεσαν το πρώτο αντικείμενο του έργου Του. Αυτοί οι άνθρωποι αποτέλεσαν δείγμα και πρότυπο για ολόκληρη την ανθρωπότητα. Ήταν δείγματα και πρότυπα αγιότητας και δικαιοσύνης. Άνθρωποι όπως ο Ιώβ, ο Αβραάμ, ο Λωτ ή ο Πέτρος και ο Τιμόθεος — ήταν όλοι Ισραηλίτες και τα πιο άγια δείγματα και πρότυπα. Το Ισραήλ ήταν η πρώτη χώρα που λάτρεψε τον Θεό στην ανθρωπότητα και οι πιο δίκαιοι άνθρωποι προήλθαν από εκεί παρά από οπουδήποτε αλλού. Ο Θεός εργάστηκε μέσα τους για να μπορεί να διαχειριστεί καλύτερα τους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο στο μέλλον. Τα επιτεύγματά τους και η δικαιοσύνη της λατρείας τους στον Ιεχωβά καταγράφηκαν έτσι ώστε να μπορούν να χρησιμεύσουν ως δείγματα και πρότυπα για τους ανθρώπους πέρα ​​από το Ισραήλ κατά την εποχή της Χάριτος. Και οι πράξεις τους έχουν υποστηρίξει το έργο αρκετών χιλιάδων ετών μέχρι σήμερα.
Μετά τη δημιουργία του κόσμου, το πρώτο στάδιο του έργου του Θεού πραγματοποιήθηκε στο Ισραήλ και έτσι το Ισραήλ ήταν η γενέτειρα του έργου του Θεού επί γης και η βάση του έργου του Θεού επί γης. Το πεδίο του έργου του Ιησού κάλυψε ολόκληρη την Ιουδαία. Κατά τη διάρκεια του έργου Του, πολύ λίγοι από όσους βρίσκονταν εκτός της Ιουδαίας γνώριζαν γι’ αυτό, γιατί δεν επιτέλεσε κανένα έργο πέρα ​​από την Ιουδαία. Σήμερα, το έργο του Θεού έχει μεταφερθεί στην Κίνα και πραγματοποιείται καθαρά εντός αυτού του πεδίου. Κατά τη διάρκεια αυτής της φάσης, δεν εγκαινιάζεται έργο εκτός της Κίνας. Η εξάπλωσή του πέρα από την Κίνα είναι έργο που θα προκύψει αργότερα. Αυτό το στάδιο του έργου συνεχίζεται από το στάδιο του έργου του Ιησού. Ο Ιησούς επιτέλεσε το έργο της λύτρωσης και αυτό το στάδιο είναι το έργο που επακολουθεί. Η λύτρωση έχει ολοκληρωθεί και σε αυτό το στάδιο δεν υπάρχει η ανάγκη της σύλληψης από το Άγιο Πνεύμα, διότι αυτό το στάδιο του έργου διαφέρει από το τελευταίο στάδιο και επιπλέον διότι η Κίνα διαφέρει από το Ισραήλ. Το στάδιο του έργου που πραγματοποίησε ο Ιησούς ήταν το έργο της λύτρωσης. Ο άνθρωπος είδε τον Ιησού, και λίγο αργότερα, το έργο Του άρχισε να εξαπλώνεται στα Έθνη. Σήμερα, υπάρχουν πολλοί που πιστεύουν στον Θεό στην Αμερική, το Ηνωμένο Βασίλειο και τη Ρωσία, γιατί είναι τότε λιγότεροι στην Κίνα; Επειδή η Κίνα είναι το πιο κλειστό έθνος. Ως εκ τούτου, η Κίνα ήταν η τελευταία που δέχτηκε την οδό του Θεού και ακόμα και τώρα έχουν περάσει λιγότερο από εκατό έτη από τότε που το δέχτηκε — πολύ αργότερα από την Αμερική και το Ηνωμένο Βασίλειο. Το τελευταίο στάδιο του έργου του Θεού πραγματοποιείται στη γη της Κίνας για να φέρει τέλος στο έργο Του και για να μπορέσει να επιτευχθεί όλο το έργο Του. Όλος ο λαός του Ισραήλ αποκαλούσε τον Ιεχωβά Κύριό του. Εκείνον τον καιρό, Τον θεωρούσαν την κεφαλή της οικογένειάς τους και ολόκληρο το Ισραήλ έγινε μια μεγάλη οικογένεια στην οποία όλοι λάτρευαν τον Κύριό τους Ιεχωβά. Το Πνεύμα του Ιεχωβά συχνά εμφανιζόταν σ’ αυτούς και τους μιλούσε και άκουγαν τη φωνή Του και χρησιμοποιούσε μια στήλη νέφους και ήχο για να καθοδηγήσει τη ζωή τους. Εκείνον τον καιρό, το Πνεύμα παρείχε την καθοδήγησή Του στο Ισραήλ απευθείας, μιλώντας και απευθύνοντας τη φωνή Του προς τον λαό και οι άνθρωποι έβλεπαν τα σύννεφα και άκουγαν τη βροντή του κεραυνού και κατ’ αυτόν τον τρόπο καθοδηγούσε τη ζωή τους για χιλιάδες χρόνια. Έτσι, μόνο ο λαός του Ισραήλ λάτρευε ανέκαθεν τον Ιεχωβά. Πιστεύουν ότι ο Ιεχωβά είναι ο Θεός τους και δεν είναι ο Θεός των Εθνών. Αυτό δεν αποτελεί έκπληξη: ο Ιεχωβά, εξάλλου, είχε εργαστεί μεταξύ τους για σχεδόν 4.000 χρόνια. Στη γη της Κίνας, μετά από λήθαργο χιλιάδων ετών, μόλις τώρα έχουν κατορθώσει οι εξαχρειωμένοι να μάθουν ότι οι ουρανοί και η γη και τα πάντα δεν σχηματίστηκαν φυσικά, αλλά έγιναν από τον Δημιουργό. Επειδή αυτό το ευαγγέλιο προέρχεται από το εξωτερικό, αυτά τα φεουδαρχικά, αντιδραστικά μυαλά πιστεύουν ότι όλοι όσοι αποδέχονται αυτό το ευαγγέλιο διαπράττουν τερατώδες έγκλημα, είναι τα παλιόσκυλα που προδίδει τον Βούδα — τον πρόγονό τους. Επιπλέον, πολλά από αυτά τα φεουδαρχικά μυαλά ρωτούν: Πώς θα μπορούσαν οι Κινέζοι να πιστεύουν στον Θεό των ξένων; Δεν προδίδουν άραγε τους προγόνους τους; Δεν διαπράττουν άραγε κακό; Σήμερα, οι άνθρωποι έχουν ξεχάσει εδώ και πολύ καιρό ότι ο Ιεχωβά είναι ο Θεός τους[α]. Από καιρό έχουν απωθήσει τον Δημιουργό στο πίσω μέρος του μυαλού τους και αντ’ αυτού πιστεύουν στην εξέλιξη, δηλαδή ότι ο άνθρωπος εξελίχθηκε από τους πιθήκους και ότι ο φυσικός κόσμος προέκυψε με φυσικό τρόπο. Όλη η καλή βρώση που απολαμβάνει η ανθρωπότητα παρέχεται από τη φύση, υπάρχει τάξη στη ζωή και τον θάνατο του ανθρώπου και δεν υπάρχει ένας Θεός που να κυβερνά τα πάντα. Επιπλέον, υπάρχουν πολλοί αθεϊστές που πιστεύουν ότι το γεγονός ότι ο Θεός κυβερνά τα πάντα είναι δεισιδαιμονία και μη επιστημονικό. Μπορεί όμως η επιστήμη να αντικαταστήσει το έργο του Θεού; Μπορεί η επιστήμη να κυβερνά την ανθρωπότητα; Το κήρυγμα του ευαγγελίου σε μια χώρα που κυβερνάται από τον αθεϊσμό δεν είναι εύκολη υπόθεση και συνεπάγεται μεγάλα εμπόδια. Σήμερα, δεν υπάρχουν άραγε πολλοί που αντιτίθενται στον Θεό κατ’ αυτόν τον τρόπο;
Πολλοί άνθρωποι στήριξαν το έργο του Ιησού έναντι του έργου του Ιεχωβά και, όταν διαπίστωσαν ασυνέπειες, κάρφωσαν τον Ιησού στον σταυρό. Αλλά γιατί υπήρχαν ασυνέπειες μεταξύ του έργου Τους; Αυτό συνέβη, εν μέρει, επειδή ο Ιησούς επιτέλεσε νέο έργο και επειδή, πριν ξεκινήσει ο Ιησούς το έργο Του, κανείς δεν είχε γράψει τη γενεαλογία Του. Αν κάποιος το είχε κάνει, τότε δεν θα συνέτρεχε λόγος ανησυχίας και ποιος θα ήθελε να καρφώσει τον Ιησού στον σταυρό; Αν ο Ματθαίος είχε γράψει τη γενεαλογία του Ιησού αρκετές δεκαετίες νωρίτερα, τότε ο Ιησούς δεν θα είχε υποστεί τόσο μεγάλη δίωξη. Έτσι δεν είναι; Μόλις οι άνθρωποι διάβαζαν τη γενεαλογία του Ιησού — ότι ήταν ο υιός του Αβραάμ και απόγονος του Δαβίδ — τότε θα είχαν σταματήσει τη δίωξή Του. Δεν είναι λυπηρό το γεγονός ότι η γενεαλογία Του γράφτηκε πολύ αργά; Και τι λυπηρό είναι που η Βίβλος καταγράφει μόνο δύο στάδια του έργου του Θεού: ένα στάδιο που ήταν το έργο της Εποχής του Νόμου και ένα στάδιο που ήταν το έργο της Εποχής της Χάριτος. Το ένα στάδιο ήταν το έργο του Ιεχωβά και το άλλο ήταν το έργο του Ιησού. Πόσο καλύτερα θα ήταν αν ένας μεγάλος προφήτης είχε προαναγγείλει το σημερινό έργο. Θα υπήρχε ένα επιπλέον κεφάλαιο στη Βίβλο με τίτλο «Το Έργο των Εσχάτων Ημερών» — δεν θα ήταν πολύ καλύτερα; Γιατί ο άνθρωπος πρέπει να υποβληθεί σε τόσο μεγάλες κακουχίες σήμερα; Έχετε αντιμετωπίσει τόσες δυσκολίες! Αν κάποιος αξίζει το μίσος είναι ο Ησαΐας και ο Δανιήλ που δεν προφήτεψαν το έργο των εσχάτων ημερών και εάν πρέπει να κατηγορηθεί κανείς, αυτός είναι οι απόστολοι της Καινής Διαθήκης που δεν περιέγραψαν νωρίτερα τη γενεαλογία της δεύτερης ενσάρκωσης του Θεού. Τι κρίμα! Πρέπει να ψάχνετε ξανά για αποδείξεις και ακόμα και μετά την εύρεση κάποιων αποσπασματικών μικρών λέξεων, ακόμα δεν μπορείτε να διακρίνετε αν αποτελούν όντως απόδειξη. Τι ντροπή! Γιατί ο Θεός πραγματοποιεί το έργο Του με τέτοια μυστικότητα; Σήμερα, πολλοί άνθρωποι δεν έχουν ακόμη βρει αποδείξεις, αλλά δεν μπορούν και να το αρνηθούν. Τι οφείλουν λοιπόν να πράξουν; Δεν μπορούν να ακολουθήσουν με αποφασιστικότητα τον Θεό, αλλά ούτε μπορούν να προχωρήσουν με τέτοια αμφιβολία. Και έτσι, πολλοί «ευφυείς και χαρισματικοί λόγιοι» υιοθετούν μια στάση τύπου «βλέποντας και κάνοντας» όταν ακολουθούν τον Θεό. Αυτό απαιτεί υπερβολικό κόπο! Δεν θα ήταν τα πράγματα πολύ πιο εύκολα αν ο Ματθαίος, ο Μάρκος, ο Λουκάς και ο Ιωάννης ήταν σε θέση να προβλέψουν το μέλλον; Θα ήταν καλύτερα αν ο Ιωάννης είχε δει την εσωτερική αλήθεια της ζωής στη βασιλεία — τι κρίμα που είδε μόνο οράματα και δεν είδε το πραγματικό, υλικό έργο στη γη. Μα τι κρίμα! Τι συμβαίνει με τον Θεό; Γιατί, αφού το έργο Του πήγε τόσο καλά στο Ισραήλ, ήλθε τώρα στην Κίνα και γιατί έπρεπε να ενσαρκωθεί και να εργαστεί προσωπικά και να ζήσει ανάμεσα στους ανθρώπους; Ο Θεός δεν σκέπτεται καθόλου τον άνθρωπο! Όχι μόνο δεν προειδοποίησε τους ανθρώπους, αλλά ξαφνικά έφερε το παίδεμα και την κρίση Του. Δεν βγάζει κανένα απολύτως νόημα! Την πρώτη φορά που ο Θεός ενσαρκώθηκε, υπέστη πολλές κακουχίες επειδή δεν είπε στον άνθρωπο εκ των προτέρων όλη την εσωτερική αλήθεια. Σίγουρα αποκλείεται να το έχει ξεχάσει αυτό; Και γιατί εξακολουθεί να μην ειδοποιεί τον άνθρωπο τώρα; Σήμερα, τι κρίμα είναι που υπάρχουν μόνο εξήντα έξι βιβλία στη Βίβλο. Πρέπει απλώς να υπάρξει ένα ακόμα που να προαναγγέλλει το έργο των εσχάτων ημερών! Δεν συμφωνείς; Ακόμα και ο Ιεχωβά, ο Ησαΐας και ο Δαβίδ δεν ανέφεραν τίποτα για το σημερινό έργο. Απομακρύνθηκαν περαιτέρω από το παρόν, με μια χρονική παρεμβολή άνω των 4.000 ετών. Ούτε ο Ιησούς προέβλεψε πλήρως το σημερινό έργο, μιλώντας μόνο ελάχιστα γι’ αυτό, ούτε κι ο άνθρωπος βρίσκει επαρκή στοιχεία. Εάν συγκρίνεις το έργο του σήμερα με το παρελθόν, πώς μπορούν τα δύο να συνάδουν; Το στάδιο του έργου του Ιεχωβά απευθύνθηκε στο Ισραήλ, οπότε αν το συγκρίνεις με το έργο του σήμερα, θα υπάρξει ακόμη μεγαλύτερη ασυμφωνία. Αυτά τα δύο απλώς δεν είναι συγκρίσιμα. Ούτε προέρχεσαι από το Ισραήλ, ούτε είσαι Εβραίος. Το επίπεδό σου και όλα όσα σε χαρακτηρίζουν είναι κατώτερα — πώς μπορείς να συγκρίνεις τον εαυτό σου με αυτούς; Είναι αυτό άραγε δυνατόν; Μάθε ότι σήμερα είναι η Εποχή της Βασιλείας, και διαφέρει από την Εποχή του Νόμου και την Εποχή της Χάριτος. Εν πάση περιπτώσει, μην προσπαθήσετε να εφαρμόσετε έναν τύπο. Ο Θεός δεν βρίσκεται σε τέτοιους τύπους.
Πώς ζούσε ο Ιησούς κατά τη διάρκεια των 29 ετών μετά τη γέννηση Του; Η Βίβλος δεν καταγράφει τίποτε από την παιδική Του ηλικία και τα νεανικά Του χρόνια. Γνωρίζεις πώς ήταν; Μήπως δεν είχε παιδική ή νεανική ηλικία και όταν γεννήθηκε ήταν ήδη 30 ετών; Γνωρίζεις ελάχιστα, γι’ αυτό μην είσαι τόσο απερίσκεπτος όταν εκφράζεις την άποψή σου. Δεν σου κάνει καλό! Η Βίβλος καταγράφει μόνο ότι πριν από τα 30α γενέθλια του Ιησού, βαπτίστηκε και καθοδηγήθηκε από το Άγιο Πνεύμα στην έρημο για να υποβληθεί στον πειρασμό του διαβόλου. Και τα Τέσσερα Ευαγγέλια καταγράφουν τα τρεισήμισι έτη του έργου Του. Δεν υπάρχουν στοιχεία για την παιδική και τη νεανική ηλικία Του, αλλά αυτό δεν αποδεικνύει ότι δεν είχε παιδική και νεανική ηλικία. Απλώς ότι, στην αρχή, δεν επιτέλεσε οποιοδήποτε έργο και ήταν ένας συνηθισμένος άνθρωπος. Όντας ένας συνηθισμένος άνθρωπος, θα μπορούσε να ζήσει επί 33 έτη χωρίς νεανική ηλικία; Θα μπορούσε να μην είχε παιδική ηλικία; Θα μπορούσε ξαφνικά να φθάσει την ηλικία των 33,5 ετών χωρίς να περάσει την ηλικία των 11 ή 12 ετών, των 17 ή 18 ετών; Οτιδήποτε σκέφτεται ο άνθρωπος γι’ Αυτόν είναι υπερφυσικό. Ο άνθρωπος δεν κατέχει την αλήθεια! Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο ενσαρκωμένος Θεός κατέχει συνηθισμένη και κανονική ανθρώπινη φύση, αλλά όταν πραγματοποιεί το έργο Του, το πράττει άμεσα με την ατελή ανθρώπινη φύση και την απόλυτη θεϊκή φύση Του. Εξαιτίας αυτού, οι άνθρωποι έχουν αμφιβολίες για το σημερινό έργο αλλά και για το έργο του Ιησού. Αν και το έργο του Θεού διαφέρει τις δύο φορές που Αυτός ενσαρκώθηκε, η ουσία Του δεν διαφέρει. Φυσικά, εάν διαβάσεις την καταγραφή των Τεσσάρων Ευαγγελίων, οι διαφορές είναι μεγάλες. Πώς θα μπορούσες να επιστρέψεις στη ζωή του Ιησού κατά τη διάρκεια της παιδικής και της νεανικής Του ηλικίας; Πώς θα μπορούσες να κατανοήσεις την κανονική ανθρώπινη φύση του Ιησού; Ίσως κατανοείς καλά την ανθρώπινη φύση του Θεού του σήμερα, όμως δεν έχεις συλλάβει την ανθρώπινη φύση του Ιησού, πολύ λιγότερο δε, την κατανοείς. Αν δεν είχε καταγραφεί από τον Ματθαίο, δεν θα είχες καμία ιδέα για την ανθρώπινη φύση του Ιησού. Ίσως, όταν σου πω τις ιστορίες του Ιησού κατά τη διάρκεια της ζωής Του, και σου πω για τις εσωτερικές αλήθειες της παιδικής και νεανικής ηλικίας του Ιησού, θα κουνήσεις το κεφάλι σου: «Όχι! Δεν μπορεί να ήταν έτσι. Δεν μπορεί να είχε καμία αδυναμία, πολύ λιγότερο δε, να είχε ανθρώπινη φύση!» Ίσως φωνάξεις ακόμη και κραυγάσεις. Ακριβώς επειδή δεν κατανοείς τον Ιησού, έχεις αντιλήψεις για Μένα. Πιστεύεις ότι ο Ιησούς είναι πάρα πολύ θεϊκός, ότι δεν έχει τίποτα από τη σάρκα πάνω Του. Αλλά τα γεγονότα εξακολουθούν να είναι γεγονότα. Κανείς δεν θέλει να αψηφήσει την αλήθεια των γεγονότων, γιατί όσα Εγώ εκφράζω σχετίζονται με την αλήθεια. Δεν είναι υποθέσεις, ούτε προφητείες. Μάθε ότι ο Θεός μπορεί να ανέλθει σε μεγάλα ύψη και, επιπλέον, μπορεί να κρυφτεί σε μεγάλα βάθη. Είναι ασύλληπτος από τη διάνοιά σου, είναι ο Θεός όλων των πλασμάτων και όχι ένας προσωπικός Θεός που έχει συλληφθεί από ένα συγκεκριμένο άτομο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ξέρετε πόσο σημαντική είναι η αλήθεια για εμάς;

Ο Κύριος Ιησούς είπε: «Εγώ είμαι η οδός και η αλήθεια και η ζωή· ουδείς έρχεται προς τον Πατέρα, ειμή δι' εμού» (Ιωάν. 14:6). ...