Από τον Τσενγκσίν, Βραζιλία
Μία συγκυρία μού επέτρεψε το 2011 να έρθω στη Βραζιλία από την Κίνα. Όταν έφτασα εδώ, κατακλύστηκα από φρέσκες και πρωτόγνωρες εμπειρίες, ήμουν γεμάτος περιέργεια και ένιωθα πως το μέλλον θα ήταν αίσιο. Όμως, μετά από λίγο καιρό, αυτή η αίσθηση του φρέσκου και του πρωτόγνωρου γρήγορα αντικαταστάθηκε από τη μοναξιά και τον πόνο του μισεμού σε μια μακρινή χώρα. Κάθε μέρα, γύριζα σπίτι ολομόναχος και έτρωγα μόνος, κοιτώντας τους τοίχους γύρω μου τη μία μέρα μετά την άλλη, χωρίς να έχω άνθρωπο να μιλήσω. Ένιωθα πολύ μόνος και συχνά έκλαιγα κρυφά. Πάνω που η στεναχώρια και η ανημποριά μου είχαν κορυφωθεί, ο Κύριος Ιησούς με έφερε σε μια συνάθροιση μέσω ενός φίλου. Μέσα από αναγνώσεις του λόγου του Κυρίου, τραγούδια ύμνων και προσευχές στις συναθροίσεις, η μοναχική καρδιά μου παρηγοριόταν από τον Κύριο. Έμαθα από τη Βίβλο πως οι ουρανοί και η γη και τα πάντα πλάστηκαν από τον Θεό και πως και ο άνθρωπος είναι πλάσμα του Θεού. Έμαθα επίσης ότι ο Κύριος Ιησούς σταυρώθηκε για τη λύτρωση της ανθρωπότητας, ότι ο Κύριος Ιησούς ήταν Αυτός που μας λύτρωσε από την αμαρτία και ότι Αυτός είναι ο μόνος Λυτρωτής της ανθρωπότητας. Αφού ήλθα στην παρουσία της σωτηρίας του Κυρίου, που είναι υπεράνω όλων, ένιωσα βαθιά συγκινημένος και αποφάσισα να ακολουθώ τον Κύριο για το υπόλοιπο της ζωής μου. Έτσι, βαπτίστηκα την Ημέρα των Ευχαριστιών και έγινα επίσημα χριστιανός. Επειδή μου άρεσε να τραγουδώ, ιδίως ύμνους που δοξολογούσαν τον Θεό, αφού βαπτίστηκα, άρχισα να συμμετέχω ενεργά στην εργασία για την εκκλησία, ως μέλος της χορωδίας. Χάρη στην καθοδήγηση και τις ευλογίες του Θεού, ζούσα ειρηνικά και ευτυχισμένα. Κάθε φορά που πήγαινα σε συνάθροιση ή δοξολογούσα λατρευτικά τον Θεό, ένιωθα να ξεχειλίζω από ενέργεια.