Ερώτηση 21: Στη Βίβλο είναι γραμμένο το εξής: «Ο Ιησούς Χριστός είναι ο αυτός χθές και σήμερον και εις τους αιώνας» (Εβρ. 13:8). Άρα το όνομα του Κυρίου δεν αλλάζει ποτέ! Εσείς, όμως, λέτε ότι ο Κύριος έχει επιστρέψει ξανά κατά τις έσχατες ημέρες με νέο όνομα και ονομάζεται Παντοδύναμος Θεός. Πώς είναι αυτό δυνατόν;

Ερώτηση 21: Στη Βίβλο είναι γραμμένο το εξής: «Ο Ιησούς Χριστός είναι ο αυτός χθές και σήμερον και εις τους αιώνας» (Εβρ. 13:8). Άρα το όνομα του Κυρίου δεν αλλάζει ποτέ! Εσείς, όμως, λέτε ότι ο Κύριος έχει επιστρέψει ξανά κατά τις έσχατες ημέρες με νέο όνομα και ονομάζεται Παντοδύναμος Θεός. Πώς είναι αυτό δυνατόν;

Απαντήση:

Η Βίβλος λέει: «Ο Ιησούς Χριστός είναι ο αυτός χθές και σήμερον και εις τους αιώνας» (Εβρ. 13:8). Αναφέρεται στο ότι η διάθεση του Θεού και η ουσία Του είναι αιώνιες και αμετάβλητες. Δεν σημαίνει ότι το όνομά Του δεν θα αλλάξει. Ας ρίξουμε μια ματιά στα λόγια του Παντοδύναμου Θεού.

Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Κάποιοι λένε ότι ο Θεός είναι αμετάβλητος. Αυτό είναι σωστό, αλλά αναφέρεται στην αμετάβλητη διάθεση του Θεού και στην ουσία Του. Οι αλλαγές στο όνομα και το έργο Του δεν αποδεικνύουν ότι η ουσία Του έχει αλλοιωθεί. Με άλλα λόγια, ο Θεός θα είναι πάντα ο Θεός και αυτό δεν θα αλλάξει ποτέ. Εάν λες ότι το έργο του Θεού είναι αμετάβλητο, τότε θα ήταν σε θέση να ολοκληρώσει το σχέδιο διαχείρισής Του των έξι χιλιάδων ετών; Γνωρίζεις μόνο ότι ο Θεός είναι αιώνια αμετάβλητος, αλλά γνωρίζεις ότι ο Θεός είναι πάντα νέος και δεν είναι ποτέ παλαιός; Εάν το έργο του Θεού είναι αμετάβλητο, τότε θα μπορούσε να έχει καθοδηγήσει την ανθρωπότητα καθ’ όλη τη διαδρομή έως σήμερα; Εάν ο Θεός είναι αμετάβλητος, τότε πώς γίνεται να έχει ήδη επιτελέσει το έργο δύο εποχών; [...] η φράση “ο Θεός είναι πάντα νέος και ποτέ παλαιός” αναφέρεται στο έργο Του και η φράση “ο Θεός είναι αμετάβλητος” σε αυτό που ο Θεός έμφυτα έχει και είναι. Ανεξαρτήτως των παραπάνω, δεν μπορείς να συνδέεις το έργο των έξι χιλιάδων ετών με ένα μόνο σημείο ή να το περιγράφεις με νεκρές λέξεις. Αυτή είναι η ανοησία του ανθρώπου. Ο Θεός δεν είναι τόσο απλός όσο ο άνθρωπος φαντάζεται και το έργο Του δεν μπορεί να μένει στάσιμο σε οποιαδήποτε εποχή. Ο Ιεχωβά, παραδείγματος χάριν, δεν μπορεί να αντιπροσωπεύει αιωνίως το όνομα του Θεού. Ο Θεός μπορεί επίσης να επιτελεί το έργο Του υπό το όνομα του Ιησού. Αυτό είναι ένα σημάδι ότι το έργο του Θεού κινείται πάντα προς τα εμπρός.

Ο Θεός είναι πάντα Θεός και δεν θα γίνει ποτέ Σατανάς. Ο Σατανάς είναι πάντα Σατανάς και δεν θα γίνει ποτέ Θεός. Η σοφία του Θεού, το θαύμα του Θεού, η δικαιοσύνη του Θεού και η μεγαλοπρέπεια του Θεού δεν θα αλλάξουν ποτέ. Η ουσία Του και αυτό που Αυτός έχει και είναι δεν θα αλλάξουν ποτέ. Όσον αφορά το έργο Του, ωστόσο, προχωρεί πάντα προς τα εμπρός, όλο και πιο βαθιά, γιατί Αυτός είναι πάντα νέος και ποτέ παλαιός. Σε κάθε εποχή ο Θεός λαμβάνει ένα νέο όνομα, σε κάθε εποχή επιτελεί νέο έργο και σε κάθε εποχή επιτρέπει στα πλάσματά Του να δουν το νέο Του θέλημα και τη νέα Του διάθεση» (από «Το όραμα του έργου του Θεού (3)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»).

Μπορούμε να δούμε από τον λόγο του Παντοδύναμου Θεού πως ο Ίδιος ο Θεός είναι αμετάβλητος. Αυτό αφορά στη διάθεση του Θεού και στην ουσία Του, όχι στο όνομά Του. Παρόλο που ο Θεός έχει επιτελέσει διαφορετικά έργα και έχει υιοθετήσει διαφορετικά ονόματα κατά τη διάρκεια των διαφορετικών εποχών μέσω της διαδικασίας της σωτηρίας της ανθρωπότητας, η ουσία Του δεν μπορεί ποτέ να αλλάξει. Ο Θεός θα είναι πάντα Θεός. Επομένως, είτε το όνομά Του είναι Ιεχωβά είτε Ιησούς, η υπόστασή Του ποτέ δεν αλλάζει. Είναι πάντα ο Ίδιος ο Θεός που επιτελεί έργο. Τότε, όμως, οι Εβραίοι Φαρισαίοι δεν ήξεραν ότι το όνομα του Θεού αλλάζει μαζί με τη μετάβασή Του στην εποχή, στο έργο Του. Πίστευαν πως μόνο ο Ιεχωβά θα μπορούσε να είναι ο Θεός τους, ο Σωτήρας τους, επειδή με το πέρασμα των χρόνων συνέχισαν να πιστεύουν πως μόνο ο Ιεχωβά είναι ο Θεός και πως δεν υπάρχει άλλος Σωτήρας εκτός του Ιεχωβά. Ως αποτέλεσμα, όταν ο Θεός άλλαξε το όνομά Του και ήρθε να εκτελέσει το λυτρωτικό έργο Του με το όνομα «Ιησούς», τον καταδίκασαν με πάθος και αντιστάθηκαν στον Κύριο Ιησού. Τελικά, τον κάρφωσαν στον σταυρό, διαπράττοντας ένα αποτρόπαιο έγκλημα, και υπέστησαν την τιμωρία του Θεού. Παρομοίως, τώρα που είμαστε στις έσχατες ημέρες, αν αρνηθούμε την ουσία του Θεού και ότι αυτό είναι το έργο ενός Θεού, επειδή Εκείνος άλλαξε το έργο και το όνομά Του, θα ήταν ανθρώπινη απερισκεψία και άγνοια. Κάθε όνομα που έχει πάρει ο Θεός σε κάθε εποχή έχει μεγάλη σημασία και όλα φέρουν μεγάλη λύτρωση για το ανθρώπινο είδος.

Ο Θεός είναι πάντα νέος και ποτέ παλιός. Είναι ο Θεός που περικλείει τα πάντα. Τα μεμονωμένα ονόματα του Θεού μάλλον δεν μπορούν να αντιπροσωπεύσουν την ολότητά Του. Έτσι, με την πάροδο των ετών, τα ονόματα Του συνεχίζουν επίσης να αλλάζουν. Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Το όνομα του Ιησού ελήφθη για χάρη του έργου της λύτρωσης, άρα θα εξακολουθεί να έχει το ίδιο όνομα όταν επιστρέψει κατά τις έσχατες ημέρες; Θα συνεχίσει να επιτελεί το έργο της λύτρωσης; Πώς γίνεται ο Ιεχωβά και ο Ιησούς να είναι ένα, αλλά να αποκαλούνται με διαφορετικά ονόματα σε διαφορετικές εποχές; Δεν συμβαίνει αυτό επειδή είναι διαφορετική η εποχή του έργου Τους; Μπορεί ένα και μόνο όνομα να αντιπροσωπεύει τον Θεό στην ολότητά Του; Σύμφωνα με τα παραπάνω, ο Θεός πρέπει να καλείται με διαφορετικό όνομα σε διαφορετική εποχή και πρέπει να χρησιμοποιεί το όνομα για να αλλάξει την εκάστοτε εποχή και να αντιπροσωπεύει την εκάστοτε εποχή. Γιατί κανένα όνομα δεν μπορεί να εκπροσωπήσει πλήρως τον ίδιο τον Θεό και κάθε όνομα είναι ικανό να αντιπροσωπεύει μόνο τη χρονική διάσταση της διάθεσης του Θεού σε μια δεδομένη εποχή. Το μόνο που απαιτείται είναι να αντιπροσωπεύει το έργο Του. Ως εκ τούτου, ο Θεός μπορεί να επιλέγει όποιο όνομα ταιριάζει με τη διάθεσή Του ώστε να αντιπροσωπεύει ολόκληρη την εποχή» (από «Το όραμα του έργου του Θεού (3)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»). «Θα μπορούσε το όνομα του Ιησού — “ο Θεός μαζί μας” — να αντιπροσωπεύει τη διάθεση του Θεού στην ολότητά της; Θα μπορούσε να εκφράσει πλήρως τον Θεό; Αν ο άνθρωπος λέει ότι ο Θεός μπορεί να αποκαλείται μόνο Ιησούς και δεν μπορεί να έχει άλλο όνομα, επειδή ο Θεός δεν μπορεί να αλλάζει τη διάθεσή Του, αυτά τα λόγια συνιστούν όντως βλασφημία! Πιστεύεις ότι το όνομα Ιησούς, ο Θεός μαζί μας, μπορεί από μόνο του να εκπροσωπεί τον Θεό στην ολότητά Του; Ο Θεός μπορεί να αποκαλείται με πολλά ονόματα, αλλά μεταξύ αυτών των πολλών ονομάτων, δεν υπάρχει κανένα που να μπορεί να περικλείει όλον τον Θεό, ούτε ένα που να μπορεί να εκπροσωπεί τον Θεό απόλυτα. Επομένως, ο Θεός έχει πολλά ονόματα, αλλά αυτά τα πολλά ονόματα δεν μπορούν να εκφράζουν πλήρως τη διάθεση του Θεού, διότι η διάθεση του Θεού είναι τόσο πλούσια ώστε απλά υπερβαίνει την ικανότητα του ανθρώπου να Τον γνωρίζει. Δεν υπάρχει τρόπος ο άνθρωπος, χρησιμοποιώντας την ανθρώπινη γλώσσα, να αποδώσει τον Θεό πλήρως. […] Μία συγκεκριμένη λέξη ή όνομα δεν είναι ικανή να αντιπροσωπεύει τον Θεό στην ολότητά Του, άρα νομίζεις ότι το όνομά Του μπορεί να καθοριστεί; Ο Θεός είναι τόσο μεγάλος και τόσο άγιος και εσύ δεν θα Του επιτρέψεις να αλλάξει το όνομά Του σε κάθε νέα εποχή; Επομένως, σε κάθε εποχή, κατά την οποία ο Θεός προσωπικά επιτελεί το δικό Του έργο, χρησιμοποιεί ένα όνομα που ταιριάζει με την εποχή για να περικλείσει το έργο που προτίθεται να επιτελέσει. Χρησιμοποιεί αυτό το συγκεκριμένο όνομα, το οποίο έχει χρονική σημασία, για να αντιπροσωπεύσει τη διάθεσή Του στην εκάστοτε εποχή. Ο Θεός χρησιμοποιεί την ανθρώπινη γλώσσα για να εκφράσει τη δική Του διάθεση» (από «Το όραμα του έργου του Θεού (3)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»). O Θεός είναι ο σοφός, παντοδύναμος Κυβερνών. Είναι μεγάλος, άφθονος, και περικλείει τα πάντα. Κανένα συγκεκριμένο όνομα δεν μπορεί να αντιπροσωπεύει όλα όσα είναι ο Θεός. Επιπλέον, σε κάθε εποχή ο Θεός έχει κάνει ένα μόνο τμήμα του έργου Του και έχει αποκαλύψει μόνο ένα μέρος της διάθεσής Του. Δεν έχει εκφράσει όλα όσα έχει και είναι. Επομένως, σε κάθε στάδιο του έργου Του χρησιμοποιεί ένα συγκεκριμένο όνομα που περιέχει τη σημασία της εποχής για να αντιπροσωπεύει το έργο Του σε εκείνη την εποχή και τη διάθεση που Εκείνος εκφράζει. Αυτή είναι η αρχή του έργου του Θεού και είναι ο πρωταρχικός λόγος για τον οποίο αλλάζει το όνομά Του.

από το βιβλίο «Κλασικές Ερωτήσεις και Απαντήσεις για το Ευαγγέλιο της Βασιλείας»

Το όνομα του Θεού σε κάθε εποχή δεν μπορεί να αντιπροσωπεύει την ολότητά Του, τότε ποια είναι σημασία του ονόματός Του σε κάθε εποχή; Αυτή η ερώτηση είναι πολύ σημαντική. Σήμερα ο Παντοδύναμος Θεός μας έχει απαντήσει σε αυτή την ερώτηση. Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «“Ιεχωβά” είναι το όνομα που πήρα κατά τη διάρκεια του έργου Μου στο Ισραήλ, και σημαίνει ο Θεός των Ισραηλιτών (ο εκλεκτός λαός του Θεού) ο οποίος μπορεί να λυπηθεί τον άνθρωπο, να καταραστεί τον άνθρωπο και να καθοδηγήσει τη ζωή του ανθρώπου. Σημαίνει τον Θεό που κατέχει μεγάλη δύναμη και είναι γεμάτος σοφία. Ο “Ιησούς” είναι ο Εμμανουήλ και σημαίνει την προσφορά περί αμαρτίας που είναι γεμάτη αγάπη, γεμάτη συμπόνια και λυτρώνει τον άνθρωπο. Εκείνος έκανε το έργο της Εποχής της Χάριτος κι αντιπροσωπεύει την Εποχή της Χάριτος και μπορεί να αντιπροσωπεύει μόνο ένα μέρος του σχεδίου διαχείρισης. Δηλαδή, μόνο ο Ιεχωβά είναι ο Θεός του εκλεκτού λαού του Ισραήλ, ο Θεός του Αβραάμ, ο Θεός του Ισαάκ, ο Θεός του Ιακώβ, ο Θεός του Μωυσή κι ο Θεός όλου του λαού του Ισραήλ. Έτσι, στην τρέχουσα εποχή, όλοι οι Ισραηλίτες εκτός από τη φυλή του Ιούδα λατρεύουν τον Ιεχωβά. Κάνουν θυσίες σ’ Αυτόν στο θυσιαστήριο και Τον υπηρετούν φορώντας ιμάτια ιερέων στον ναό. Αυτό που ελπίζουν είναι η επανεμφάνιση του Ιεχωβά. Μόνο ο Ιησούς είναι ο Λυτρωτής της ανθρωπότητας. Είναι η προσφορά περί αμαρτίας που λύτρωσε την ανθρωπότητα από την αμαρτία. Δηλαδή, το όνομα του Ιησού ήρθε από την Εποχή της Χάριτος και υπήρχε εξαιτίας του έργου της λύτρωσης στην Εποχή της Χάριτος. Το όνομα του Ιησού υπήρξε για να επιτρέψει στους ανθρώπους της Εποχής της Χάριτος να ξαναγεννηθούν και να σωθούν, κι είναι ένα συγκεκριμένο όνομα για τη λύτρωση ολόκληρης της ανθρωπότητας. Έτσι, το όνομα Ιησούς αντιπροσωπεύει το έργο της λύτρωσης και υποδηλώνει την Εποχή της Χάριτος. Το όνομα Ιεχωβά είναι ένα συγκεκριμένο όνομα για τον λαό του Ισραήλ που έζησε κάτω από τον νόμο. Σε κάθε εποχή και σε κάθε στάδιο του έργου, το όνομά Μου δεν είναι αβάσιμο, αλλά έχει αντιπροσωπευτική σημασία: Κάθε όνομα αντιπροσωπεύει μία εποχή. Το “Ιεχωβά” αντιπροσωπεύει την Εποχή του Νόμου και είναι τιμητικό για τον Θεό που λατρεύτηκε από τον λαό του Ισραήλ. Το “Ιησούς” αντιπροσωπεύει την Εποχή της Χάριτος και είναι το όνομα του Θεού όλων εκείνων που λυτρώθηκαν κατά την Εποχή της Χάριτος. Εάν ο άνθρωπος εξακολουθεί να λαχταρά την άφιξη του Ιησού του Σωτήρα κατά τις έσχατες ημέρες, και πιστεύει ότι θα έρθει με την εμφάνιση που είχε στην Ιουδαία, τότε όλο το σχέδιο διαχείρισης των έξι χιλιάδων χρόνων θα σταματούσε στην Εποχή της Λύτρωσης και δεν θα ήταν σε θέση να προχωρήσει περαιτέρω. Επιπλέον, οι έσχατες ημέρες δεν θα έφταναν ποτέ κι η εποχή δεν θα τελείωνε ποτέ. Ο λόγος είναι ότι ο Ιησούς ο Σωτήρας ήρθε μόνο για τη λύτρωση και τη σωτηρία του ανθρώπινου γένους. Πήρα το όνομα του Ιησού για χάρη όλων των αμαρτωλών στην Εποχή της Χάριτος και δεν είναι το όνομα με το οποίο θα οδηγήσω σ’ ένα τέλος ολόκληρη την ανθρωπότητα» (από «Ο Σωτήρας έχει ήδη επιστρέψει πάνω σ’ ένα “λευκό σύννεφο”» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»).

Από τον λόγο του Παντοδύναμου Θεού καταλάβαμε το νόημα που έχουν πάρει τα ονόματα του Θεού σε κάθε εποχή. Στην Εποχή του Νόμου, το όνομά Του ήταν Ιεχωβά και αυτό το όνομα αντιπροσώπευε αυτό που εξέφρασε στην ανθρωπότητα εκείνη την εποχή: Μια διάθε ση μεγαλοπρέπειας, οργής, κατάρας και ελέους.Τότε, ο Θεός ξεκίνησε το έργο της Εποχής του Νόμου με το όνομα του Ιεχωβά. Μοίρασε τον νόμο και τις εντολές Του και οδήγησε επισήμως τη νεογέννητη ανθρωπότητα στη ζωή της στη γη. Απαίτησε να εφαρμόσουν αυστηρά οι άνθρωποι τον νόμο και τους έμαθε να Τον λατρεύουν, να Τον τιμούν ως μεγάλο. Οι ευλογίες και η χάρη θα ακολουθούσαν όποιον τηρούσε τον νόμο. Όποιος παραβίαζε τον νόμο θα λιθοβολούνταν μέχρι θανάτου ή θα καιγόταν από τη φωτιά των ουρανών. Για αυτό οι Ισραηλίτες που ζούσαν υπό τον νόμο, τον τήρησαν αυστηρά και δέχτηκαν το όνομα του Ιεχωβά ως άγιο. Έζησαν υπό το όνομα του Ιεχωβά για αρκετές χιλιάδες χρόνια, μέχρι που τέλειωσε η Εποχή του Νόμου. Στο τέλος της Εποχής του Νόμου, αφού η ανθρωπότητα γινόταν όλο και περισσότερο διεφθαρμένη και αμάρτανε όλο και περισσότερο, δεν υπήρχε τρόπος να συνεχίσουν οι άνθρωποι να τηρούν τον νόμο. Όλοι κινδύνευαν συνεχώς να τιμωρηθούν για παραβίαση του νόμου, γι' αυτό ο Θεός διεξήγαγε το λυτρωτικό έργο Του υπό το όνομα Ιησούς. Άνοιξε την Εποχή της Χάριτος και οδήγησε την Εποχή του Νόμου σε ένα τέλος, εκφράζοντας τη διάθεση της αγάπης και του ελέους του Θεού. Απένειμε επίσης τη γενναιόδωρη χάρη Του στον άνθρωπο και στο τέλος σταυρώθηκε για χάρη του ανθρώπου, λυτρώνοντάς μας έτσι από τις αμαρτίες μας. Από τότε, ξεκινήσαμε να προσευχόμαστε στο όνομα του Ιησού και να λατρεύουμε το όνομά Του ως άγιο, να απολαμβάνουμε τη συγχώρεσή Του για τις αμαρτίες μας, και την πλούσια χάρη Του. Το όνομα «Ιησούς» είναι για να γεννηθούν ξανά και να κερδίσουν τη σωτηρία οι άνθρωποι στην Εποχή της Χάριτος. Η σημασία του έγκειται στο ότι είναι μια προσφορά περί αμαρτίας ελέους και αγάπης για τη λύτρωση της ανθρωπότητας. Το όνομα «Ιησούς» αντιπροσωπεύει το λυτρωτικό έργο του Θεού και επίσης αντιπροσωπεύει τη διάθεσή του ελέους και της αγάπης Του. Καταλαβαίνουμε από τα δύο στάδια του έργου που ο Θεός έχει ήδη ολοκληρώσει ότι το όνομα που υιοθετεί σε κάθε εποχή έχει τη δική του συγκεκριμένη σημασία. Κάθε όνομα αντιπροσωπεύει το έργο του Θεού σε εκείνη την εποχή και τη διάθεση που εκφράζει σε εκείνη την εποχή. Στην Εποχή της Χάριτος, όταν ήρθε ο Κύριος, αν δεν λεγόταν Ιησούς, αλλά λεγόταν Ιεχωβά, τότε το έργο του Θεού θα είχε σταματήσει στην Εποχή του Νόμου και η διεφθαρμένη ανθρωπότητα δεν θα είχε ποτέ κερδίσει τη λύτρωση του Θεού. Στο τέλος, ο άνθρωπος θα είχε καταδικαστεί και τιμωρηθεί για παραβίαση του νόμου, και μόνο όταν ερχόταν ο Θεός στις έσχατες ημέρες, αν λεγόταν ακόμα Ιησούς, η διεφθαρμένη ανθρωπότητα θα κέρδιζε μόνο τη λύτρωση από τις αμαρτίες της, αλλά ποτέ δεν θα μπορούσε να εξαγνιστεί και να σωθεί για να εισέλθει στη βασιλεία των ουρανών. Είναι επειδή έχουμε συγχωρεθεί από τις αμαρτίες μας πιστεύοντας στον Κύριο Ιησού, αλλά η εσωτερική αμαρτωλή μας φύση υπάρχει ακόμα. Ακόμα αμαρτάνουμε συχνά, οπότε δεν είμαστε πλήρως κερδισμένοι από τον Θεό. Οπότε, για να σώσει ολόκληρη την ανθρωπότητα από την αμαρτία, ο Θεός πραγματοποιεί άλλο ένα στάδιο του έργου του πλήρους εξαγνισμού και της σωτηρίας της ανθρωπότητας, στα θεμέλια του έργου του Κυρίου Ιησού. Το όνομα του Θεού αλλάζει αναλόγως και γίνεται Παντοδύναμος Θεός. Για το ότι ο Θεός ονομάζεται Παντοδύναμος Θεός στις έσχατες ημέρες, υπάρχει προφητεία από πολύ παλιά. Ας διαβάσουμε την Αποκάλυψη 1:8: «Εγώ είμαι το Α και το Ω, αρχή και τέλος, λέγει ο Κύριος, ο ων και ο ην και ο ερχόμενος, ο παντοκράτωρ». Και Αποκάλυψη 11: 16-17: «Και οι εικοσιτέσσαρες πρεσβύτεροι, οι καθήμενοι ενώπιον του Θεού επί τους θρόνους αυτών, έπεσαν κατά πρόσωπον αυτών και προσεκύνησαν τον Θεόν, λέγοντες· Ευχαριστούμέν σοι, Κύριε Θεέ παντοκράτωρ, ο ων και ο ην και ο ερχόμενος, διότι έλαβες την δύναμίν σου την μεγάλην και εβασίλευσας». Υπάρχει επίσης προφητεία στην Αποκάλυψη 4:8, 16:7, 19:6, και σε πολλά άλλα σημεία της Βίβλου. Το νέο όνομα του Θεού στις έσχατες ημέρες είναι «Παντοδύναμος», δηλαδή ο Παντοδύναμος Θεός.

Ο Θεός είναι ένας σοφός Θεός και το παραμικρό που κάνει έχει μεγάλη σημασία. Το όνομα Παντοδύναμος Θεός αντιπροσωπεύει πλήρως το έργο Του και τη διάθεση που Αυτός εκφράζει τις έσχατες ημέρες. Αν ο Θεός δεν μας αποκάλυπτε αυτά τα μυστήρια, όσα χρόνια και να διαβάζαμε τη Βίβλο δεν θα τα είχαμε μάθει όλα αυτά. Ας διαβάσουμε μαζί τον λόγο του Παντοδύναμου Θεού.

Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Το έργο του Θεού καθ’ όλη τη διάρκεια της διαχείρισής Του είναι απόλυτα σαφές: Η Εποχή της Χάριτος είναι η Εποχή της Χάριτος και οι έσχατες ημέρες είναι οι έσχατες ημέρες. Υπάρχουν διακριτές διαφορές μεταξύ των εποχών, γιατί σε κάθε εποχή ο Θεός επιτελεί έργο που αντιπροσωπεύει τη συγκεκριμένη εποχή. Για να επιτελεστεί το έργο των εσχάτων ημερών, πρέπει να υπάρξει καύση, κρίση, παίδεμα, οργή και καταστροφή για να φτάσει η εποχή στο τέλος. Οι έσχατες ημέρες αναφέρονται στην έσχατη εποχή. Κατά τη διάρκεια της έσχατης εποχής, δεν θα φέρει ο Θεός την εποχή στο τέλος; Για να τερματίσει την εποχή, ο Θεός πρέπει να φέρει παίδεμα και κρίση μαζί Του. Μόνο κατ’ αυτόν τον τρόπο μπορεί να τερματίσει την εποχή. Ο σκοπός του Ιησού ήταν να μπορεί ο άνθρωπος να συνεχίσει να επιβιώνει, να παραμείνει ζωντανός και να μπορεί να ζει καλύτερα. Έσωσε τον άνθρωπο από την αμαρτία, ώστε να σταματήσει την κάθοδό του στην ακολασία και να μην ζει πλέον στον Άδη και την κόλαση και σώζοντας τον άνθρωπο από τον Άδη και την κόλαση τού έδωσε τη δυνατότητα να συνεχίσει να ζει. Τώρα, οι έσχατες ημέρες έχουν φτάσει. Αυτός θα εξοντώσει τον άνθρωπο και θα καταστρέψει εντελώς την ανθρώπινη φυλή, δηλαδή θα μεταμορφώσει την αποστασία της ανθρωπότητας. Γι’ αυτό, θα ήταν αδύνατο με την γεμάτη ευσπλαχνία και αγάπη διάθεση του παρελθόντος ο Θεός να τερματίσει την εποχή ή να φέρει εις πέρας το σχέδιο διαχείρισής Του των έξι χιλιάδων ετών. Κάθε εποχή αντιπροσωπεύει την διάθεση του Θεού και κάθε εποχή περικλείει το έργο που πρέπει να επιτελέσει ο Θεός. Συνεπώς, το έργο του ίδιου του Θεού σε κάθε εποχή περικλείει την έκφραση της αληθινής Του διάθεσης και τόσο το όνομά Του όσο και το έργο που επιτελεί αλλάζουν μαζί με την εποχή. Όλα είναι καινούργια. [...] Επομένως, κατά την εποχή του Νόμου, Ιεχωβά ήταν το όνομα του Θεού και την Εποχή της Χάριτος το όνομα του Ιησού εκπροσωπούσε τον Θεό. Κατά τις έσχατες ημέρες, το όνομά Του είναι Παντοδύναμος Θεός, ο Παντοδύναμος, ο οποίος χρησιμοποιεί τη δύναμή Του για να καθοδηγήσει τον άνθρωπο, να κατακτήσει τον άνθρωπο και να κερδίσει τον άνθρωπο και τελικά να φέρει την εποχή στο τέλος της. Σε κάθε εποχή, σε κάθε στάδιο του έργου Του, η διάθεση του Θεού είναι εμφανής» (από «Το όραμα του έργου του Θεού (3)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»).

«Ήμουν κάποτε γνωστός ως Ιεχωβά. Ονομάστηκα επίσης Μεσσίας και κάποτε οι άνθρωποι με ονόμασαν Ιησούς ο Σωτήρας, επειδή με αγαπούσαν και με σεβόντουσαν. Αλλά σήμερα δεν είμαι ο Ιεχωβά ή ο Ιησούς που οι άνθρωποι γνώριζαν στο παρελθόν - είμαι ο Θεός που επέστρεψε τις έσχατες ημέρες, ο Θεός που θα φέρει την εποχή στο τέλος. Είμαι ο ίδιος ο Θεός που ανεβαίνει στα άκρα της γης, γεμάτος με όλη Μου τη διάθεση και γεμάτος εξουσία, τιμή και δόξα. Οι άνθρωποι ποτέ δεν έχουν ασχοληθεί μαζί Μου, δεν Με έχουν γνωρίσει και πάντα αγνοούσαν τη διάθεσή Μου. Από τη δημιουργία του κόσμου μέχρι σήμερα, ούτε ένα άτομο δεν Με έχει δει. Αυτός είναι ο Θεός που εμφανίζεται στον άνθρωπο τις έσχατες ημέρες, αλλά είναι κρυμμένος ανάμεσα στους ανθρώπους. Κατοικεί ανάμεσα στους ανθρώπους, αληθινός και πραγματικός, όπως ο καυτός ήλιος κι η φλεγόμενη φωτιά, γεμάτος με δύναμη κι εξουσία. Δεν υπάρχει ούτε ένα άτομο ή πράγμα που δεν θα κριθεί από τα λόγια Μου κι ούτε ένα άτομο ή πράγμα που δεν θα εξαγνιστεί από την καύση της φωτιάς. Τελικά, όλα τα έθνη θα ευλογηθούν εξαιτίας των λόγων Μου, αλλά και θα συντριβούν εξαιτίας των λόγων Μου. Με αυτόν τον τρόπο, όλοι οι άνθρωποι τις έσχατες ημέρες θα δουν ότι είμαι ο Σωτήρας που επέστρεψε, είμαι ο Παντοδύναμος Θεός που κατακτά όλη την ανθρωπότητα κι ήμουν κάποτε η προσφορά περί αμαρτίας του ανθρώπου. Αλλά τις έσχατες ημέρες, γίνομαι επίσης οι φλόγες του ήλιου που τα καίνε όλα, όπως κι ο Ήλιος της δικαιοσύνης που αποκαλύπτει όλα τα πράγματα. Αυτό είναι το έργο Μου τις έσχατες ημέρες. Πήρα αυτό το όνομα και απέκτησα αυτή τη διάθεση, έτσι ώστε όλοι οι άνθρωποι να δουν ότι είμαι δίκαιος Θεός, ότι είμαι ο καυτός ήλιος και η φλεγόμενη φωτιά. Αυτό έγινε ώστε όλοι να Με λατρεύουν, τον μόνο αληθινό Θεό, και να βλέπουν το αληθινό Μου πρόσωπο: δεν είμαι μόνο ο Θεός των Ισραηλιτών και δεν είμαι μόνο ο Λυτρωτής - είμαι ο Θεός όλων των πλασμάτων στον ουρανό, τη γη και τις θάλασσες» (από «Ο Σωτήρας έχει ήδη επιστρέψει πάνω σ’ ένα “λευκό σύννεφο”» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»).

Τις έσχατες ημέρες, ο Θεός πράττει το έργο της κρίσεως της Εποχής της Βασιλείας με το όνομα Παντοδύναμος Θεός. Έχει εκθέσει τη διεφθαρμένη φύση της ανθρωπότητας κι έχει κρίνει την ανομία μας μέσω του λόγου Του, έτσι ώστε να ξέρουμε τη φύση και την υπόστασή μας διαβάζοντας αυτόν τον λόγο, να καταλάβουμε πόσο βαθιά έχουμε διαφθαρεί από τον Σατανά, να καταλάβουμε τη ρίζα της διαφθοράς μας και να μάθουμε τη δικαιοσύνη και τη διάθεση του Θεού που δεν ανέχεται τις ύβρεις της ανθρωπότητας. Υποδεικνύει επίσης ένα μονοπάτι και μια κατεύθυνση για να αλλάξουμε τις διαθέσεις μας, έτσι ώστε να εγκαταλείψουμε το κακό, να αναζητήσουμε την αλήθεια, να επιτύχουμε μια αλλαγή στη διάθεση και να μας σώσει ο Θεός. Ο Θεός έχει έρθει για να εκτελέσει το έργο της κρίσεως και του εξαγνισμού της ανθρωπότητας, διαχωρίζοντάς μας σύμφωνα με το είδος μας, ανταμείβοντας το καλό και τιμωρώντας το κακό, προκειμένου να σώσει εντελώς τη διεφθαρμένη ανθρωπότητα από την κυριαρχία του Σατανά και να ολοκληρώσει το 6.000 ετών σχέδιο διαχείρισης του Θεού. Ο Θεός εμφανίστηκε στην ανθρωπότητα τις έσχατες ημέρες με τη διάθεσή Του για δικαιοσύνη, μεγαλοπρέπεια και οργή που δεν ανέχεται την ύβρη. Έχει επιδείξει ανοιχτά την έμφυτη διάθεσή Του και αυτό που έχει και είναι Αυτός σε όλους. Έχει έρθει για να κρίνει και να παιδεύσει τη διαφθορά και την αδικία ολόκληρης της ανθρωπότητας, για να μας σώσει εντελώς από την αμαρτία και να αποκαταστήσει την αρχική ομοιότητα του ανθρώπου. Θέλει όλοι οι άνθρωποι να δουν όχι μόνο τη σοφία Του στη δημιουργία των ουρανών, της γης και όλων των πραγμάτων, αλλά ακόμα περισσότερο τη σοφία του πρακτικού έργου Του στην ανθρωπότητα. Όχι μόνο δημιούργησε τα πάντα, αλλά κυβερνά επίσης τα πάντα. Όχι μόνο μπόρεσε να συγχωρήσει τις αμαρτίες της ανθρωπότητας, αλλά και να μας οδηγήσει στην τελείωση, να μας μεταμορφώσει και να μας εξαγνίσει. Είναι ο Πρώτος και ο Τελευταίος. Κανείς δεν μπορεί να καταλάβει το μεγαλείο Του ούτε τις πράξεις Του. Έτσι, ταιριάζει περισσότερο να καλούμε τον Θεό με το όνομά του «Παντοδύναμος Θεός». Το έργο του Αγίου Πνεύματος τώρα είναι μόνο για να υποστηρίξει το έργο που έγινε υπό το όνομα του Παντοδύναμου Θεού. Όποιος προσεύχεται στο όνομα του Παντοδύναμου Θεού και πραγματικά λατρεύει τον Παντοδύναμο Θεό μπορεί να κερδίσει το έργο του Αγίου Πνεύματος, και να απολαύσει την πλούσια τροφή για ζωή και το πότισμα που δίνεται από τον Θεό διαφορετικά θα πέσει στο σκοτάδι και θα χάσει τον δρόμο του. Επί του παρόντος, οι εκκλησίες που εμμένουν ακόμη στην Εποχή της Χάριτος βιώνουν ερήμωση. Οι πιστοί αδιαφορούν για την πίστη τους, οι ιεροκήρυκες δεν έχουν τίποτα να κηρύξουν και οι άνθρωποι δεν συγκινούνται όταν προσεύχονται στον Θεό. Επιπλέον, όλο και περισσότεροι άνθρωποι υποκύπτουν στους πειρασμούς του κόσμου. Ο πρωταρχικός λόγος είναι ότι δεν δέχτηκαν το όνομα του Παντοδύναμου Θεού και δεν ακολούθησαν το νέο έργο του Θεού.

από το βιβλίο «Κλασικές Ερωτήσεις και Απαντήσεις για το Ευαγγέλιο της Βασιλείας»

Μάθετε περισσότερα: Ευαγγέλιο της ημέρας